printlogo


هر روز با یک شهید؛
مادرم تمام زندگی من است
کد خبر: 48269
در وصیت‌نامه شهید جواد ملک‌محمدی خطابی به مادرش می‌خوانید: بدان که در آن دنیا هم به یادت هستم و خواهم بود دوستت دارم مادر تنهایم مگذار.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» شهید محمدجواد ملک‌محمدی فرزند عین‌الله در سال ۱۳۴۸ در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. او در تاریخ هفتم تیرماه ۱۳۶۶ از طریق بسیج شهرستان قم عازم مناطق جنگی جنوب کشور شد و در تاریخ چهاردهم مرداد ۱۳۶۶ در منطقه شلمچه در حین نبرد با کافران بعثی عراق و بر اثر اصابت ترکش به گردن به فیض عظیم شهادت نائل آمده و در تاریخ هجدهم مرداد ۱۳۶۶ طی مراسمی باشکوه پیکر مطهرش در شهر مقدس قم و در گلزار علی بن جعفر (ع) به خاک سپرده شد.

 در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

 بسم‌الله الرَّحمنِ الرَّحیم

 وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللهِ أَمواتاً بَل أَحیاءٌ عِندَرَبِّهِم یُرزِقُون. فَرحینَ بِما آتاهُمُ اللهُ مِن فَضلِهِ وَ یَستَبشِرُونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقُوا بِهِم مِن خَلفِهِم أَلاّ خَوفٌ عَلَیهِم وَلاهُم یَحزَنُون. 170 آل عمران

 آنان را که در راه خدا کشته شدند هرگز از شمار مردگان مپندارید. بلکه زنده‌اند در پیش خدا روزی دارند. خوشحال‌اند به آنچه خدا از فضل و لطف خویش به آنان داده و به آنان که هنوز به آنها نپیوسته و در آینده خواهند پیوست مژده می‌دهند که هیچ نترسند و ازدست‌رفتن متاع دنیا هیچ غم و اندوهی نداشته باشند.

 به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود و سلام بر یگانه منجی عالم بشریت مهدی موعود (عج) و با سلام بر رهبر کبیر انقلاب و یگانه پرچم‌دار مستضعفان عالم امام خمینی و با درود و سلام بر رزمندگان همیشه پیروز، اینجانب جواد ملک‌محمدی وصیت خود را چنین ابلاغ می‌نمایم:

 نخست از زحمات طاقت‌فرسایی که پدر و مادر عزیزم در راه تربیت من متحمل شده‌اند سپاسگزاری می‌نمایم به‌ویژه از مادر مهربانم که عمر گرامی خود را سرمایه تربیت و ادب من نموده است کمال تشکّر و قدردانی را دارم.

 از اینکه گاهی از امر شما سرپیچی و نافرمانی کرده و باعث ناراحتی برای شما شده‌ام عذر می‌خواهم و امیدوارم که مرا ببخشید و حلالم کنید تا در آن دنیا سرافکنده و خجل نباشم و همچنین در طاعات و عباداتم کوتاهی نموده‌ام:

 قال رسول‌الله (ص):

 فَوقَ کُلِّ ذی بِرٍّ بِرٌّ حَتّی یُقتَلُ فی سَبیلِ اللهِ فَاءذا قُتِلَ فی سَبیلِ الله ِ لَیسَ فَوقَهُ بِرٌّ.

 فوق هر نیکی، نیکی است تا آن که انسان در راه خدا کشته شود. آنگاه اگر در راه خدا کشته شد، دیگر چیزی برتر از آن نیکی نخواهد بود.

 مادرم مرا حلال کن

 بدان که در آن دنیا هم به یادت هستم و خواهم بود دوستت دارم مادر تنهایم مگذار.



انتهای پیام/


لینک مطلب: http://javaneparsi.ir/News/item/48269