این امام همام در روز ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری در شهر مدینه منوره در سن ۶۵ سالگی توسط منصور دوانیقی به شهادت رسیدند. به مناسبت سالروز شهادت رئیس مکتب شیعه با حجتالاسلام والمسلمین سیدحسین خادمیان خطیب و کارشناس دینی گفتگو کردیم که در ادامه میآید:
چگونه گرفتار دام طمع ریاست نشویم؟/ نظر پیامبر (ص) درباره امام صادق (ع)
در ابتدای بحث اشارهای به جایگاه و منزلت امام صادق (ع) میکنید؟
درباره مرتبت حضرت صادق (ع)، خاتم الانبیاء (ص) فرمود: «الرّادُ عَلیه کَالرّادِ عَلَیّ»؛ هر کس او را انکار کند، مانند کسی است که مرا انکار کرده است. باید توجه داشت که محروم از فیض معرفت امامت آن حضرت (ع)؛ نه فقط محروم از ایمان؛ بلکه تبدیل به شیطان و ابلیس میشود. عیص بن قاسم میگوید با دایی خود سلیمان بن خالد محضر امام صادق (ع) رسیدم؛ حضرت پرسیدند: «من هذا الفتی؟» این جوان کیست؟ دایی من پاسخ داد: پسر خواهر من است. حضرت (ع) فرمود: آیا به امر ما معرفت دارد؟ (یعنی امامت حضرت). دایی من گفت: بله! امام (ع) فرمود: «الحمد الله الذی لم یَجعَله شَیطانا ...»؛ الحمدلله شیطان نیست.
امام صادق (ع) در تعبد و بندگی چنان استوار بود که حتی مخالفان آن امام (ع) مانند سبط ابن جوزی در وصف ایشان نوشته است: «قد اشتغل بالعبادة عن طلب الرئاسة»؛ شدت اشتغال به عبادت او را از طمع در ریاست محفوظ کرد؛ بنابراین همگان باید بدانند هر چیز که مانع عبادت شود؛ زباله و تفاله زندگی است. آن هنگام که ریاست در محور تعبد ربانی باشد، شرافت است.
منصور دوانیقی؛ از راوی غدیر تا قاتل امام زمانش/ عالم بیمعرفت برده شیطان میشوددر منابع تاریخی آمده است که قاتل امام صادق (ع) یکی از روات حدیث غدیر بوده است. چرا چنین شخصی قاتل یکی از فرزندان پیامبر (ص) میشود؟
طاغوت اصلی زمان آن حضرت (ع)؛ ملعونی به نام عبدالله بن محمد بن عبدالله بن عباس؛ مشهور به منصور دوانیقی ملعون است که یکی روات حدیث غدیر بود. این گونه نیست که دشمن و رهزن همیشه بیگانه باشد، بلکه باید از خودیهایی که برده شیطان شدهاند نیز دوری کرد.
بر این اساس با تقابل حضرت (ع) در برابر امثال منصور لعین؛ مشخص میشود عالمان بیمعرفت خطرناکترین موجودات هستند کما اینکه امروز میبینیم سازندگان سلاحهای کشتار جنگی، همان اندیشمندان بشریت هستند. همانها که ما آنان را نخبگان میخوانیم. آنهایی که به بهانه کسب علم، ترک وطن، ترک بندگی و ... میکنند. منصور دوانیقی علم داشت تا آنجا که راوی حدیث غدیر بود، اما معرفت نداشت تا آنجا که قاتل امام زمان خود شد.
در قساوت منصور همین بس که وقتی دختر عبدالله بن حسن با زبان شعر منصور را مدح کرد تا مهربانی کند و پدرش را آزاد کند؛ منصور دستور داد؛ سر پدر را بریدند و در طبقی گذارده و به خانه دختر فرستاد و گفت: این هم مهربانی ما!
در شقاوت منصور ملعون و هتک حرمت آن حضرت (ع) آمده است: «فاخرجته حافیا حاسرا فی قمیصه و ...»؛ منصور نانجیب حضرت را پای برهنه در حالی پیراهن را از تن مطهرش بیرون کشیده بود و برهنه ... به سمت جنایتگاه خود میکشاند.
قطعیترین راه استجابت دعا به روایت امام صادق (ع)
آخرین سفارش امام صادق (ع) خطاب به شیعیان چه بود؟
از آخرین سفارش حضرت به اقامه نماز و مراقبت از نماز اول وقت معلوم میشود، جامعه را فقیهنمایان و عرفان سوزان مروج بت، میو... چنان منحرف کرده بودند که «نماز» عمود دین؛ در میان امت، سبک و به استخفاف کشیده شده بود؛ لذا حضرت (ع) چنین فرمودند: «إنّ شفاعتنا لا تنال مستخفّاً بالصلاة»؛ قطعاً شفاعت ما به کسی که نماز را سبک کند؛ نخواهد رسید.
همچنین در اهمیت نماز همین بس که فرمودند: قطعیترین راه برای استجابت دعا است «أنَّ الله فَرَضَ عَلیکُم الصَّلواتِ فِی أحَبِّ الأوقاتِ إلیه، فَاسئَلواالله حَوائِجَکُم عَقیِب فَرائِضَکُم» به درستی که خداوند نمازهای واجب را در بهترین و محبوبترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خود را بعد از نمازهایتان بخواهید.
رئیس مکتب شیعه درباره ادراک قبولی نماز فرمودند: «مَن أحَبَّ أَن یَعلَمَ أقبَلت صَلاتُه أَم لَم تَقَبَّل فَلیُنظُر هَل مَنَعتَه صَلاتُه عَنِ الفَحشاءِ و المُنکَر فَبِقدرِ ما منَعتَه قُبِلَت مِنه»؛ هرکس دوست دارد بداند نمازش قبول شده یا نه، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی باز داشته یا نه؟ پس به هر قدر که نمازش او را از گناه باز داشته، به همان اندازه نمازش قبول شده است. همچنین حضرت (ع) بهترین طبیب و معالج مشکلات انسان را؛ تعقیبات نماز و دعای در پایان نماز معرفی فرمودند.
با این وجود از کلام حضرت امام صادق (ع) این استظهار صحیح منتج است که در پایان هر نماز ستمگران را باید لعن کرد و این جزء تعقیب نماز است؛ لذا خود حضرت (ع)، بنی امیه و بنی عباس را لعن میکرد.
ضرب المثلی فارسی از امام صادق (ع)
به روایتی از امام صادق (ع) متناسب با روز اشارهای میکنید؟
عدهای از اهل خراسان بر امام صادق (ع) وارد شدند. قبل از آنکه مسألهای بپرسند. حضرت فرمود: «من جمع مالا من مهاوش أذهبه الله فی نهابر»؛ هر کس مالی از راه غیر مشروع به دست آورد، خداوند از آن مال نفعی به او نمیرساند. «فقالوا جعلنا فداک لا نفهم هذا الکلام»؛ گفتند: سخن شما را نفهمیدیم. حضرت (ع) به زبان فارسی فرمود: از باد آید بدم شود (باد آورده را باد ببرد).
پس اهل اختلاس، رشوه، ربا، غش در معامله، احتکار، گرانفروشی، تدریس و منبر بیمطالعه، کلاهبرداری و ... بدانند این کلام رئیس مذهب امام صادق (ع) است که مال حرام باد آوردهای است که بادی آن را میبرد. وای از آن ساعت که تند باد غضب الهی طوفان برپا کند. این طوفان دنیا و آخرت حرامخواران را سیاه میکند.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/10297 |