برخی کارشناسان معتقدند حضور ویلموتس در تیم ملی ایران آنقدر طولانی نیست که بتوان عملکرد فنی این مربی بلژیکی را که حدود ۲ سال از میادین رسمی فوتبال دور بوده به دقت بررسی کرد، اما گروهی دیگر بازخورد‌های نسبتا مهمی را در مقایسه با عملکرد کی روش گوشزد می کنند.
محمود کلهر، پیشکسوت فوتبال در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهار داشت: بازی ایران و عراق همیشه جذاب بوده و من فکر می کنم با قدرت تهاجمی که در مدت زمان حضور ویلموتس در تیم ملی شاهد بودیم، به شرط کاهش ناهماهنگی موجود در خط دفاع که سال‌ها وجود دارد و همینطور کاهش نقاط ضعف، می توانیم با قدرت عراق را در کشور خودش مغلوب کنیم.
کلهر گفت: ویلموتس در بدو ورود ارتباط خوبی با مربیان و لیگ برقرار کرده است و نظارت خوبی روی لیگ کشورمان دارد، این موضوع هم نکته‌ی مهمی برای روز‌های پیش روی تیم ملی است و هم برای آینده‌ی تیم ملی کشورمان بسیار مهم و تاثیرگذار خواهد بود.
در ادامه به کارلوی کی روش می پردازیم.
کارلوس کی روش که روز‌های خوبی را در فوتبال پرآوازه‌ی کلمبیا سپری نمی کند و حتی مورد اتهامات غیر فوتبالی هم قرار گرفته، متکی به بازی دفاعی و خلق موقعیت در ضد حمله‌ها بود و علاقه‌مند به بازی دفاعی با سیستم ۱-۳-۲-۴ و ۳-۳-۴، که این سیستم را هم در ابتدای حضورش در ایران آزمود، اما شاگردان مارک ویلموتس در همان بدو حضور سناتور، با تاکتیک کاملا هجومی و چیدمان ۳-۳-۴ ظاهر شدند. ارائه‌ی بازی هجومی یوز‌های ایرانی در عین خلق موقعیت‌های گل و هجوم روی دروازه‌ی حریف همراه با نگرانی‌هایی درباره‌ی خط دفاعی تیم بود. ویژگی قابل توجهی که شاید مهم‌ترین نقطه‌ی قوت تیم کی روش بوده است و البته یک سیستم ۴-۳-۳ واقعی، چرا که کی روش در استفاده از این سیستم در بیشتر مواقع با همان ۴-۵-۱ و یا در نوعی خاص ۴-۲-۳-۱ که بیشتر کمربند میانی و خط دفاع را تقویت میکرد، مهارت داشت.
بیشتر بخوانید: میزبانی عراق در گرو گزارش هیئت اعزامی فدراسیون فوتبال
در رنکینگ جهانی کارلوس کی روش رتبه‌ی ۱۱ ام را در میان سرمربیان فوتبال دارد، نامی از ویلموتس وجود ندارد، اما تاریخ نشانگر پرافتخار بودن ویلموتس در دوران بازیگری اش است. ویلموتس ۲ بار مربی فوتبال سال بلژیک لقب گرفت و در سال ۲۰۱۵ برنده‌ی جوایز کلوب ساکر بهترین مربی سال شد. در حالی که معمار نسل طلایی فوتبال پرتغال، در دوران بازیگری خود افتخار چندانی کسب نکرده است.
دستیار سابق آلکس فرگوسن در منچستر یونایتد، که دوران ناموفقی در سرمربیگری رئال مادرید در لالیگا را در کارنامه دارد، موفق شد دو بار متوالی قهرمان جام جهانی فوتبال جوانان با بازیکنان زیر ۲۰ سال پرتغال شود. همچنین نشان لیاقت بین المللی را از فدراسیون فوتبال پرتغال و بالاترین درجه‌ی یک ورزشکار را از دولت این کشور دریافت کرد.
هرچند درصد موفقیت‌های هشت ساله‌ی کی روش در مقایسه با مربیانی، چون علی دایی و برانکو ایوانکوویچ پایین‌تر است، اما در زمان هدایت کی روش تیم ملی فوتبال ایران به مدت ۱۷ ماه در جایگاه نخست رنکینگ تیم‌های آسیایی قرار گرفت که طولانی‌ترین زمان در تاریخ تیم ملی فوتبال است.
کلهر به انکار ناپذیر بودن بزرگی کی روش در کسوت مربیگری اشاره می کند و می‌گوید: درست است که کی روش مربی بزرگی بود، اما آیا در مدت زمان حضورش در ایران جام کسب کردیم؟ و یا حتی به مرحله‌ی حذفی جام جهانی صعود کردیم؟ ما با مربیان ایرانی هم به جام جهانی صعود کردیم.
انتقاداتی که کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال همواره به خصوص بعد از جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ به پرقدمت‌ترین مربی تیم ملی داشته اند، خلاصه در مواردی، چون: نتیجه گرایی، محافظه کاری، نداشتن تاکتیک جایگزین، گلزنی صرفا از ضربات ایستگاهی، زیبا بازی نکردن و بازی دفاعی ست.
البته کی روش در جواب انتقاداتی از این دست به گفتن اینکه تیم با هر روشی که توانایی آن را داشته باشد بازی میکند، بسنده کرد.
کی روش در ابتدای حضورش برخی بازیکنان ثابت تیم ملی را کنار گذاشته و به طور بی سابقه‌ای از بازیکنان دو تابعیتی همچون دژاگه، قوچان نژاد و قدوس در ترکیب تیم ملی استفاده کرد.
کلهر معتقد است با وجودی که کی روش همیشه از بازیکنان لژیونر استفاده میکرد و از جوانان استفاده‌ی چندانی نداشت، اما در جام جهانی شاهد بودیم که جوانان و بازیکنان لیگ کشور خودمان عملکرد درخشان تری داشتند.
انتقادات زیادی از همان اولین بازی با حضور کی روش شروع شد. کی روش با وجود تاکید در قراردادش، اعتقادی به استفاده از مربیان ایرانی و نظارت بر تیم‌های پایه که جزء مفاد قرارداد بود، نداشت.
از دیگر نقاط منفی حضور کی روش در تیم ملی فوتبال ایران دستمزد و پاداش بسیار بالایش بود. کی روش همچنین از دخالت‌های بیجا در مسائل مدیریتی که در چارچوب وظایف فدراسیون بود فروگذاری نمی کرد.
هافبک هجومی ۵۰ ساله‌ی بلژیکی اولین دوره‌ی رسمی مربیگری را در باشگاه فوتبال سنت ترویدنس شروع کرد و در سال ۲۰۱۲ رسما سرمربی تیم ملی بلژیک شد.
سرمربی جدید بلژیکی فوتبال ایران، اما در سال ۲۰۱۴ با اقتدار همراه تیم ملی کشورش به مرحله‌ی یک چهارم نهایی جام جهانی فوتبال صعود کرد، که در مواجهه با آرژانتین حذف شد.
جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶ و مغلوب شدن در برابر ولز پایان کار ویلموتس در تیم ملی کشورش بود.
یکی از نکات مثبتی که بعضی کارشناسان و هواداران درباره‌ی ویلموتس به آن اشاره میکنند انتخاب وحید هاشمیان به عنوان دستیار است.
کلهر، زننده‌ی یکی از ۱۰ گل برتر باشگاه‌های آسیا مقابل الاتحاد عربستان معتقد است ویلموتس کادر فنی حرفه‌ای و خوبی را انتخاب کرده است. کلهر افزود: «این ارتباط و نگاه حرفه‌ای تیم فنی هم، چون وحید هاشمیان که تمامی بازی‌ها را رصد و بررسی میکند، در عملکرد تیم و بازیکنان بسیار موثر است. این نظارت باعث می‌شود در بازیکنان جوان هم انگیزه‌ی عملکرد حرفه ای‌تر برای حضور در تیم ملی افزایش یابد، لیگ کشور پویا شود و فرصت‌های طلایی در اختیار تیم ملی قرار گیرد.
هرچند ویلموتس در زمان بازی کردنش دوران پرافتخاری را سپری کرد، در قامت سرمربی هنوز جامی به دست نیاورده، اما کارشناسان معتقدند اگر مسئولان فدراسیون فوتبال جسارت به خرج دهند و ویلموتس را هم هشت سال در تیم ملی حفظ کنند، تغییرات مثبتی را در تیم رقم خواهد زد و فوتبال ملی را دچارتحول خواهد کرد.
کلهر گفت: «امیدواریم مسئولان همان طور که از کی روش حمایت می‌کردند، ویلموتس را حمایت کنند، چرا که شک ندارم ویلموتس به تیم ملی کمک زیادی خواهد کرد.»
کارشناسان و پیشکسوتان بر این باورند؛ در ۲ بازی اخیر که ویلموتس یوز‌های ایرانی را هدایت کرد، شرایط تیم از نظر خلق موقعیت و در اختیار داشتن میزان مالکیت توپ نسبت به گذشته به مراتب بهتر و مطلوب‌تر بوده است.
همچنین گفته شده کی روش توجه زیادی به جزئیات داشت در صورتی که ویلموتس آزادی عمل بیشتری به بازیکنانش می‌دهد.
کلهر به استفاده‌ی هم زمان ویلموتس از بازیکنان باتجربه و جوان در کنار هم اشاره کرد و این کار را سازنده دانست.
در ۲ بازی اخیر که شاهد بازی هجومی و عدم نمایش دفاعی بودیم، پیشکسوتان تاکید کردند نحوه‌ی بازی سرو قامتان تیم ملی بسیار متفاوت بوده و نه تنها اثری از استرس در بازیکنان مشهود نبود بلکه آرامش قابل توجهی داشتند.
البته نگرانی این روز‌ها، مرخصی‌ها و سفر‌های بی سر و صدای ویلموتس به زادگاهش است، به طوری که برخی معتقدند ویلموتس سرمربی پروازی ست و این خود خطری برای تیم ملی فوتبال ایران به خصوص بعد از باخت مقابل بحرین و ادامه‌ی کابوس ۶ باره‌ی ایران در منامه است. باختی که نشان داد رویای دست یابی به جام جهانی خیلی هم در دسترس و آسان نخواهد بود. خروج بی سر و صدای ویلموتس در حالیست که مدت زمان زیادی تا بازی با تیم ملی عراق در بصره باقی نمانده است.
ملی پوش سابق فوتبال کشورمان یکی از مهم‌ترین دلایل شکست اخیر ایران مقابل بحرین را ناهماهنگی در مرکز خط دفاع تیم ملی می‌داند، کلهر گفت: البته ما اغلب در مقابل بحرین خوب بازی نکرده ایم! اما این ناهماهنگی در مرکز خط دفاع تیم به طور مشهودی وجود داشت که البته در زمان کی روش هم شاهد آن بودیم و ضربه‌های زیادی به تیم ملی کشورمان زد.
انتهای پیام/
| لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/13120 |