به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، محمدکاظم انبارلویی کارشناس مسائل سیاسی و عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی در یادداشتی با اشاره به شیوع ویروس کرونا در جهان آن را نمونه ای از قدرت نمایی خدا دانست که دست های بسیاری به به دعا بلند کرده است.

متن این یادداشت بدین شرح است:

این روزها سخن از یک ویروس نوپدید است که توانسته در پنج قاره جهان حکومت نظامی ایجاد کند. به برخی شهرهای اروپایی، آمریکایی و آسیایی و آفریقایی نگاه کنید ریخت یک حکومت نظامی را واتاب می دهد. موضوع  قدرت در ذهن علمای علم سیاست همواره یک مقوله و مفهوم جدی است. اما هیچ کدام فکر نمی‌کردند روزی قدرتی پدید آید که با چشم غیرمسلح نمی‌شود دید و اندازه آن را فقط در زیر میکروسکوپ آزمایشگاه‌ها می‌توان مشاهده کرد اما در جهان اعمال قدرت کند.

 این قدرت مرز نمی‌شناسد علی رغم مقاومت دولت‌ها و ملت‌ها امپراطوری خود را بر پهنه گیتی هر روز وسیع‌تر از روز قبل تثبیت می کند. نام این امپراطور کروناست. شش ماه پیش هیچکس آدرسی از او نداشت اما امروز در پنج قاره جهان از تاج و تخت و میزان نفوذ و سیطره حکومت او سخن می گویند. هر چند اطباء از او به عنوان یک ویروس نوپدید یاد می کنند اما علمای علم سیاست می‌توانند او را به عنوان یک «قدرت نوپدید» بنامند که سایه او بر اقتصاد، سیاست، فرهنگ و آداب زندگی می‌توان حس کرد. از آغاز پیدایش انسان روی کره زمین تاکنون هیچ قدرتی پیدا نشده بود که انسان‌ها را زیر سقف خانه های خود محبوس کند. کرونا رکورددار این پدیده است. این حبس باعث شده که در ارتباطات میان فردی و حتی ارتباط انسان با خود و انسان با خدا و نیز وسایل ارتباط جمعی اتفاقات مهمی بیفتد.

کرونا فرصتی است که می توان اندکی به باطن دنیا و ناپایداری آن فکر کرد.

کرونا با شیوع وگسترش خود بسیاری از مفاهیم را در ذهن ما در حوزه اقتصاد، سیاست ، فرهنگ و حتی حقوق و آداب زندگی دستکاری کرده است. پدیده ای که زیرمیکروسکوپ آزمایشگاه ها اینقدر ریز دیده می شود کارهای درشتی را در سطح جامعه بین الملل سر و  سامان داده و با فریاد بلند می گوید: «بشر تو را ریز تر از ریز می بینم! »

کرونا یک فرصت برای فکر کردن به همگرایی و هم زیستی به یک درد مشترک است. در این همزیستی و همگرایی ممکن است خیلی از خصومت ها کمرنگ یا بی رنگ شود. کرونا یک فرصت است که بشر فعلا به سلامت خود فکر کند و خود را از این مهلکه نجات دهد اگر زنده ماند به امنیت خود هم فکر کند.کرونا یک فرصت است با همه زشتی و هراسی که ایجاد کرده  بسیاری از افراد بشر را به خدا نزدیک کرده و آنها را وادار نموده به قبر و قیامت، بهشت و جهنم فکر کنند و احتمال بدهند جهانی دیگر در انتظار آنهاست.

 فعلا کرونا امروز دستور کار قدرتمندان جهان و نیز دولت ها و ملت ها را تغییر داده است و آنها را وادار کرده است که هر روز صبح از خواب بیدار می شوند به او فکر کنند که: کلاه خود را بچسبند غلبه بر یکدیگر پیشکش.

 کسی نمی داند «ته» ماجرای کرونا چیست. همین قدر عقول بشر به این سمت هدایت شده که این پدیده نوعی قدرت نمایی خداوند است. به همین دلیل همه نگاه ها به آسمان است. دست های بسیاری به دعا بلند شده، دست های کسانی که حتی یک لحظه هم در عمرشان به آسمان بلند نشده است.

کرونا را چه در قاب یک جنگ تمام عیار بیولوژیک ببینیم و چه خارج از آن، فعلا در سه چهارم کشورهای جهان حکومت نظامی اعلام کرده است. مردم را در خانه ها حبس کرده  و اجتماع بیش از چهار نفر را ممنوع و حکومت ها را محکوم این حکم دانسته است.

فعلا قدرت کرونا که به چشم غیر مسلح دیده نمی شود، اما غلبه دارد به قدرت صاحبان بزرگترین زرادخانه های هسته ای جهان.

 اگر کرونا را در قالب جنگ بیولوژیک ببینیم و بگوییم اشرار عالم و در راس آنها رژیم صهیونیستی و آمریکا دست اندر کار تولید آن بودند، یک سوال پیش می آید پس چرا آنها هم مقهور این تولید شر هستند؟ پاسخ روشن است القاعده را آنها بوجود آوردند در یازده سپتامبر گرفتار آن شدند. صدام را آنها تجهیز کردند و چون گرگی به جان ملت ایران انداختند سرانجام همین گرگ به جان آنها افتاد.

و بالاخره آنها داعش را پدید آوردند اما سرانجام مجبور شدند به ظاهر هم شده خود را در صف مقابله با آنها نشان دهند. کرونا از این قاعده مستثنی نیست.

وَلَا یَحِیقُ الْمَکْرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ( سوره فاطر- آیه 43)

نیرنگ بد، جز سازنده اش را فرا نگیرد.

و ما یخادعون الا انفسهم و ما یشعرون( سوره بقره- آیه 9)

جز خودشان را فریب نمى‌دهند، امّا نمى‌فهمند!

آثار نیرنگ به صاحب نیرنگ بر می گردد.

اگر کرونا را هم خارج از قاب جنگ بیو لوژیک ببینیم، به عنوان یک ویروس نوپدید تا حالا کاری کرده است که دستور کار روزانه دوات ها و ملت ها را تغییر داده و در صدر اخبار جهان نشسته است.

کرونا یک پدیده جالب و بی نظیر و در عین حال شگفت انگیز در زندگی بشر است. در زمان کوتاه پدیداری خود فرصت ها و تهدیدهایی پدید آورده است. باید به استقبال فرصت های آن رفت و تهدید ها را هر چه زودتر دفع کرد.

انتهای پیام/