یکی از خریداران فرش ماشینی درباره گران شدن این کالا به خبرنگار تولیدبان گفت: کارگری هستم که دخترم در شرف ازدواج است،  برای خرید فرش جهیزیه به مرکز خرید فرش آمده ایم، ولی هر چقدر می‌گردیم نمی‌توانیم فرشی با قیمت مناسب پیدا کنیم.

وی ادامه داد: حتی قیمت ارزان‌ترین فرش هم از حقوق یک ماه من بیشتر است؛ یک تخته فرش ۱۲ متری که ارزان و با کیفیت باشد، ۴ میلیون تومان است و حقوق من ماهی ۳ و نیم میلیون تومان، یعنی من فقط برای خرید ۲ تخته فرش جهیزیه باید ۳ ماه کار کنم.

شریعت، مسئول امور حقوقی یکی از شرکت های تولیدکننده نخ اکریلیک، در باره دلایل گران شدن "نخ اکریلیک" در گفت‌وگو با خبرنگار تولیدبان  باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: فعالیت شرکت ما در زمینه تولید "نخ اکریلیک" فرش ماشینی و "تاپس اکریلیک" مورد نیاز صنایع گوناگون نساجی است که البته مدت هاست به دلیل وضعیت بازار سفارش "تاپس اکریلیک" وجود ندارد و فقط نخ فرش تولید می‌کنیم.

 

وی افزود: این شرکت می‌تواند در مجموع ۱۰ هزار تن در سال تولید داشته باشد که اگر خیلی خوشبینانه بگویم در شرایط فعلی این رقم در نهایت ۲ هزار تن در سال است که البته آنقدر شرایط این صنعت وخیم است که باز هم تولید کننده نمونه هستیم.

شریعت در ادامه گفت: کارخانه این شرکت سه سال پیش به دلیل نوسانات بازار با بحران مالی مواجه شد و در حال تعطیل شدن بود که با تلاش بسیار آن را فعال نگه داشتیم، اما متاسفانه مجبور به تعدیل نیمی از ۴۰۰ نفر نیروی کار این کارخانه شدیم.

وی در مورد مشکلات تأمین مواد اولیه گفت: فارغ از این که شرکت پلی اکریل هم در حال تولید الیاف اولیه است، متاسفانه مواد اولیه ما ۱۰۰ درصد وارداتی است، چون پلی اکریل حتی تأمین کننده یک درصد از نیاز کارخانجات داخلی هم نیست که آن هم به کارخانه ما نمی‌رسد و وارد بازار آزاد می‌شود که خرید از بازار آزاد مرقوم به صرفه نیست؛ ضمن این که مرغوبیت مورد نیاز را هم تأمین نمی‌کند.

این تولیدکننده در ادامه گفت: شرکت سرمایه در گردش خود را به دلیل افزایش سرسام آور قیمت مواد اولیه از دست داده است؛ مواد اولیه‌ای که سه سال پیش هر کیلو ۹ هزار و ۷۰۰ تومان بوده و هم اکنون هر کیلو ۴۰ هزار تومان به فروش می‌رسد و فقط از طریق واردات به دست ما می‌رسد.

وی افزود:  ما نمی‌توانیم ثبت سفارش واردات مواد اولیه انجام بدهیم، چون پس از بحران مالی که با آن مواجه شدیم، بانک‌ها علیه ما دست به اقدامات اجرایی زدند و متاسفانه تمام حساب‌های حقوقی شرکت مسدود و بسیاری از اموال و املاک شرکت هم توقیف شد، در حال حاضر هیچ حساب بانکی حقوقی فعالی نداریم و مجبوریم یک حساب شخص حقیقی را به امور دارایی معرفی کنیم و نقل و انتقالات مالی را به وسیله آن حساب انجام می‌دهیم.

این تولید کننده همچنین بیان کرد: هیچ یک از طرف‌های خارجی حاضر به فروش مواد اولیه به شرکت ما نیستند و تنها دلیل آن هم نداشتن حساب بانکی حقوقی است و حتی اگر بر فرض ، ما یک حساب حقوقی هم داشته باشیم، هیچ سرمایه گذاری جرات واریز سرمایه به این حساب را ندارد، چون می‌داند قبل از این که سرمایه اش به طرف خارجی برسد، بانک‌ها به عنوان طلب آن را مصادره می‌کنند.

وی در ادامه گفت:  متاسفانه ما گرفتار ربح مرکب بانکی شده ایم و اصلا نمی‌دانیم  بانک‌ها بر چه اساسی بدهی ما را این گونه محاسبه می‌کنند؟ مثلا از یکی از این بانک‌ها مبلغی را به عنوان وام دریافت کردیم که تاکنون ۲ برابر آن را پرداخت کرده ایم، اما هنوز بانک می‌گوید باید ۴ میلیارد دیگر پرداخت کنید و اکنون روزی ۳۰ میلیون تومان بدهی ما افزوده می‌شود که با این شرایط دیگر نمی‌توانیم به کار خود با همین ظرفیت کم هم ادامه بدهیم.

شریعت همچنین گفت: ما برای حل مشکل واردات مواد اولیه، به اجبار از طریق شرکت‌های دیگر مواد اولیه را وارد می‌کنیم و به آن‌ها هم کارمزد واردات پرداخت می‌کنیم یعنی سالیانه حداقل ۲ تا ۳ برابر درآمد فعلی را از دست می‌دهیم، چون نمی‌توانیم ثبت سفارش واردات انجام بدهیم.

وی افزود: در سه سال گذشته به نهاد‌های مختلفی مراجعه کردیم، اما هیچ کمکی از هیچ نهادی به ما نشده است حتی دادگستری استان هم دستور رئیس قوه قضائیه را مبنی بر حمایت از شرکت ما درست اجرا نکرد.

این تولیدکننده در مورد درخواست خود از نهاد‌های متولی گفت: اکنون ۸ ماه معوقات در پرداخت حقوق و اعتصابات کارگری داریم و تنها درخواستمان این است که سرمایه در گردش و اجازه ثبت سفارش به ما بدهند و با هر شرایطی که خودشان تعیین می‌کنند بر کار ما نظارت داشته باشند تا بتوانیم حداقل از بیکاری ۲۰۰ نفری که در حال حاضر با ما کار می‌کنند جلوگیری کنیم.

لازم به ذکر است؛ قانون تسهیل تسویه بدهی بدهکاران معروف به قانون حذف "ربح مرکب" سال گذشته از سوی بانک مرکزی به شبکه بانکی ابلاغ شده است. ربح مرکب به سودی گفته می‌شود که بانک از سود، سود بگیرد.

شرکت پلی اکریل ایران به عنوان یک شرکت سهامی عام در سال ۱۳۵۳ با هدف تولید الیاف اکریلیک، نخ و الیاف پلی استر شروع به کار کرد و تولیدات ۱۰ شرکت اقماری آن به عنوان مواد اولیه در شرکت‌های نساجی و تولید پتو و فرش که ۴۰۰ واحد کوچک و بزرگ را شامل می‌شود مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این واحد تولیدی اوایل سال ۱۳۹۵ با برخی مشکلات مدیریتی و ناتوانی در پرداخت حقوق کارگران رو به رو شد و با درخواست استاندار اصفهان و موافقت وزرای صنعت، معدن و تجارت و تعاون، کار و رفاه اجتماعی، تحت پوشش هیئت حمایت از صنایع قرار گرفت و این هیئت نیز به منظور تسریع در اجرای عملیات احیای فرایند تولید، سریعا اعضای هیئت اجرایی کارخانه را منصوب کرد، اما با گذشت ۴ سال مشکلات این شرکت به قوت خود باقی مانده است.

 

یکی از سهامداران این شرکت به خبرنگار تولیدبان باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: بنا به گفته هیئت مدیره جدید، شورای تامین با اعطای اختیارات کامل از وی دعوت به همکاری کرده است، ولی متاسفانه طی چند ماه اخیر آنچه توسط سهامداران و کارگران شرکت مشاهده می‌شود جدال بین هیئت مدیره و هیئت اجرایی مستقر در کارخانه است.

وی افزود: این هیئت اجرایی طی چهار سال اخیر از ارائه هرگونه گزارش رسمی خودداری کرده و سهامداران در جریان روند امور شرکت اعم از خرید مواد اولیه و تولید و فروش محصولات نیستند.

این سهامدار پلی اکریل ادامه داد: این شرکت دو مشکل عمده دارد. مشکل در مالکیت و عدم توفیق در بازپس گیری کارخانه از هیئت اجرایی وزارت صمت از جمله این موارد است.

وی بیان کرد: این شرکت طی سالیان اخیر به یکی از بدهکاران بزرگ بانکی واگذار شد که پس از فوت او مالکیت سهم دارای کش و قوس‌های زیادی شده که به پیچیدگی پرونده افزوده است. هیئت اجرایی صمت هم که از سال ۹۵ در کارخانه حضور دارند هنوز اختیارات را به هیئت مدیره جدید واگذار نکرده اند؛ جالب آن است که ریاست کل این هیئت در سفری که به اصفهان داشت آمادگی وزارت صمت را مبنی بر واگذاری کارخانه به هیئت مدیره اعلام کرد، اما متاسفانه برخی مقامات استان به جای استقبال از این پیشنهاد با آن مخالفت کردند.

حل نشدن این دو مشکل منجر به رکود شرکت و تعطیلی و یا نیمه تعطیلی برخی خطوط تولید شده به طوری که تولید کارخانه بسیار پایین‌تر از ظرفیت اسمی آن است در حالی که با توجه به مشکلات تحریمی فعلی، صنایع نساجی کشور نیاز مبرمی به این محصولات دارند.

براساس سند چشم انداز ۱۴۰۴ کشور، میزان تولید الیاف پلی اکریلونیتریل (اکریلیک) باید به ۱۵۰ هزار تن در سال برسد. این در حالی است که تنها تولیدکننده این الیاف در کشور همان طور که اشاره شد، شرکت پلی اکریل ایران است که ظرفیت اسمی تولید آن در کارخانه اکریلیک شماره یک و شرکت الیاف زاینده رود (اکریلیک شماره دو) به ترتیب ۲۵ هزارتن و ۳۶ هزار تن در سال است و تولید فعلی آن هم از ظرفیت اسمی بسیار پایین‌تر است.