به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، مدتی است چالش خطرناک «مومو» بعد از چند سال دوباره پررنگ شده و این بار به میان کاربران شبکه اجتماعی واتس اپ آمده تا با ارسال پیام‌ها و تصاویر تهدیدآمیز و وحشتناک، اذهان عمومی را تشویش و فضای مجازی را متشنج کند، البته که این تشویش و تشنج‌ها مستقیما  در فرد درگیرشده و خانواده او اثر گذاشته و مشکلات روانی بسیاری را در سطح خانواده و حتی جامعه رقم می‌زند.

بنابراین نیاز است با بالا بردن آگاهی و کنار گذاشتن ترس کاذب، به مبارزه با این چالش تهدیدآمیز پرداخته و خود و عزیزانمان را از گرفتار شدن در دام «مومو» حفظ کنیم. به همین منظور تاکنون گزارش‌های زیادی با هدف اطلاع‎رسانی‌ به هموطنان در این زمینه تهیه شده که می‌توانید با مراجعه به آنان از ترس و نگرانی خود و فرزندانتان کم کرده و به اطلاعات و سواد رسانه‌ای خود در این زمینه بیفزایید.

در این گزارش نیز برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با معصومه نصیری، مدرس و پژوهشگر سواد رسانه‌ای به مصاحبه‌ای پرداخته‌ایم که در ادامه، صحبت‌های این کارشناس فضای مجازی را در این باره می‎خوانید.

مومو اولین و آخرین چالش فضای مجازی نیست

"مومو چهره ترسناک یک دختر که در افسانه‌های ژاپنی دختران را می‎دزدیده امروز با ارسال کردن یک لینک تماس با استفاده از حساب‌های کاربری داخلی و خارجی، مخاطبان را وادار به کلیک بر روی کلینک و برقراری ارتباط می‌کند، که به محض اولین برقراری ارتباط، به مرور پیام‌های تهدیدآمیز و دلهره آور بیشتری برای کاربر ارسال و از آن‌ها خواسته می‌شود کارهای خشن و غیرعقلانی انجام دهند.

اما نکته اینجاست که مومو اولین و آخرین چالش فضای مجازی نیست و چندی پیش هم چالشی به نام نهنگ آبی که به همین گونه طراحی شده بود مخاطب و کاربر را وادار به انجام کارهای خطرناک و درنهایت خودکشی می‌کرد. نکته اصلی این است که جامعه هدف چالش‌های اینچنینی گروه‌های کم سن و سال یعنی همان کودکان و نوجوانان هر جامعه هستند که گاها بر اثر کنجکاوی وارد این چالش‌ها شده و مرحله به مرحله جلو می‌روند تا از انتهای آن مطلع شوند.

این چالش‌ها ضمن اینکه با هدف ایجاد مزاحمت برای کاربران طراحی می‌شود، حس کنجکاوی مخاطبان را هم برانگیخته می‎کند. در بسیاری از موارد نیز مخاطبان به دلیل دلهره و ترس زیاد از روی اجبار وادار به ادامه این چالش می‌شوند چرا که به آنان گفته می‌شود اگر با من همراهی نکنی من برای تو در خواب، در تاریکی شب و در اوقات زندگی ایجاد مزاحمت و تورا اذیت می‌کنم.

فرزندانمان از ما می‎ترسند/ دسترسی به شبکه داخلی را مطالبه کنید

از آنجایی که متأسفانه فرهنگ درستی را در این زمینه شاهد نیستیم و بیشتر فرزندان ما از در میان گذاشتن چنین مواردی با خانواده‌ها ترس دارند با موضوع درگیر شده و بر اثر ترس یا کنجکاوی، رفتارهای پرریسکی که از آن‌ها خواسته می‌شود را انجام داده و با چالش همراه می‎شوند. پس لازم است در نظر داشته باشیم طراحان این چالش‌ها معمولا برای پیش بردن اهداف خود بر روی برخی نکات و ویژگی‌های شخصیتی مانند میل به کنجکاوی و کشف، عدم ترس و درک خطر تا مرحله‌ پایانی حساب باز کرده‌اند.

متأسفانه امروزه ما محتواهای آموزشی را علی رغم اینکه بارها گفته شده باید در برنامه «شاد» باشد به بهانه ارتباط بامعلم و دوستان به سمت واتس اپ و شبکه‎های خارجی می‌بریم و با حضور در پیامرسان خارجی که نظارت و کنترل بر آن بسیار کمتر هست بسوی ایجاد مسئله و خطر گام برمی‎داریم.

بنابراین امروزه والدین باید به طور جدی خواستار اهمیت بیشتر شبکه ملی اطلاعات به فراهم کردن بستر مناسب آموزشی و رفع ایرادات باشند و با توجه ویژه، پیشنهادات و انتقادات خود نسبت به شبکه‌های آموزشی و اجتماعی داخلی، از انواع خارجی آن به منظور حفظ امنیت و آرامش خانوده فاصله بگیرند.

فرزندان ما آگاهی‌ها و آموزش‌های لازم جهت استفاده از تکنولوژی و وسایل ارتباطی دیجیتال را دریافت نکردند و ما بدون آنکه این اطلاعات را خود بدانیم و به آن‌ها  بگوییم، وسایل ارتباطی مختلف همراه با اینترنت را در اختیار آنان گذاشته ایم و باید توجه داشته باشیم علاج واقعه باید قبل از وقوع کرد.

خانواده‌ها خط مقدم حفاظت از فرزندان

یک بخش از موضوع هم به خانواده‎ها برمی‌گردد خانواده‌ها به عنوان خط مقدم حفاظت و صیانت ازفرزندان خود لازم است در این حوزه نظارت بیشتری داشته باشه و اطلاعات بیشتری کسب کنند. متاسفانه موضوع شکاف دیجیتال و فاصله‌ای که بین فرزندان و والدین ایجاد شده، و همچنین ترس از گفتن واقعیت‎ها و بی اعتمادی که ناخوداگاه بین فرزندان و والدینشان وجود  دارد باعث می‎شود فرزندان حتی اگر در برابر چالش‎های اینچنینی قرار گرفتند، موضوع را به پدر و مادر خود منتقل نکنند و این عدم انتقال یعنی یا باید با چالش همراهی بکنند و یا استرس و دلهره‎ آن را مدام با خود حمل کنند که در نتیجه این فشار روانی، مشکلات گسترده‌تر و جدی‎تری برای آنان ایجاد می‎شود.

در اینجا نیاز است پدران و مادران، علاوه بر نظارت دقیق‎تر و متناسب‎تر، همراهی دوستانه‌ای را با فرزندانشان داشته باشند. در درجه اول، پدران و مادران موظف هستند آگاهی و سواد رسانه‎ای خود را بالاتر ببرند و در درجه دوم، با گذشت و بخشش نسبت به خطاهای فرزندانشان یاد بگیرند  مواجهه اولشان به گونه‌ای تند و کوبنده نباشد که فرزندشان را تقدیم رسانه‌های خارجی و چالش‌های خطرناک کنند.

همچنین مسئولان مربوطه در آموزش و پرورش، وزارت ارتباطات و پلیس فتا نسبت به ساماندهی این موضوع، پیگیری و شناسایی افرادی که قصد ایجاد مزاحمت و دلهره برای خانواده‌ها را دارند بسیار جدی و سریع اقدام کنند. این فضای رها شده مجازی به شدت مسئله ساز است و کاربران هرچقدر هم آموزش‌های لازم را دیده باشند با توجه به اینکه مزاحمان و هکرها نیز آموزش‌ها و روش‌های کاربردی و خاص خود را دارند ممکن است به دام این بلای جدی بیافتند.

مومو نه تنها در ایران، در سایر کشورها هم فعالیت کرده و مخاطبین را مورد هدف قرار داده است اما مسئولین مربوطه با توجه ویژه به برنامه‌های اجتماعی بومی که از پیش تهیه دیده بودند فورا جهت اگاه‌سازی‌های گسترده مردم اقدام کرده و با استفاده کاربران از این شبکه‎های داخلی، خطر مومو و چالش‌های مشابه برای آنان بسیار کم شده است.

بنابراین ما باید از مسئولان مربوطه برای ایجاد شبکه‌های اجتماعی داخلی مطالبه جدی داشته باشیم وگرنه با توجه به فعالیت‎های روزمره کاربران در شبکه‌های اجتماعی بیگانه و ارسال هرنوع عکس و اسناد در این فضا، هر روز باید منتظر چالش و تهدیدات جدید در فضای مجازی باشیم چرا که کنترل این برنامه‌ها در خارج از کشور اتفاق میافتد و پلیس فتای و شبکه ملی اطلاعات کشور ما نمی‎تواند آن را آنطور که باید ساماندهی کنند.

همچنین در آخر لازم است خانواده‌ها وقت بیشتری برای فرزندان خود گذاشته و درباره چالش «مومو» و امثال آن، برای فرزندانشان توضیح دهند."

انتهای پیام/