به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، شاید شما هم هنگام تماشای ستاره‌ها از خودتان می‌پرسید چه می‌شد اگر به فضا می‌رفتیم. تنها کسانی که می‌توانند جواب این سؤال را دهند فضانوردانی هستند که به فضا رفته و از آنجا بازگشته اند.

در ادامه به اتفاقات عجیبی می‌پردازیم که در فضا برای انسان رخ می‌دهند.

۱- بینایی تان به میزان چشمگیری افت می‌کند

سندرم نقص بینایی ناشی از فشار درون جمجمه‌ای (Visual impairment intracranial pressure syndrome / VIIP) نوعی نقص بینایی است که بیشتر فضانوردان بعد از حضور طولانی مدت در فضا به آن دچار می‌شوند.

سازمان ناسا دست به تحقیقی بر روی این موضوع زد، اما تا به حال هیچ دلیل مشخصی برای آن اعلام نشده است. تا زمانی که دانشمندان متوجه نشوند چطور باید به فضانوردان در این مورد کمک کرد، مأموریت سفر به مریخ ممکن است زیر سؤال باشد.

۲- چند سانتیمتری قد می‌کشید

اگر دلتان می‌خواهد چند سانتیمتری بلندتر شوید، شاید سفر به فضا بتواند موقتاً کمک تان کند. نبود نیرو‌های گرانشی در فضا باعث کش آمدن ستون فقرات انسان می‌شود. دانشمندان با گرفتن چند عکس سونوگرافی ثابت کردند که چرا فضانوردان وقتی به زمین بازمی گردند بلندقد ترند.

۳- قرارگیری در معرض تشعشعات فضایی روی سلامتی تان تأثیر می‌گذارد

در راستای آماده سازی‌هایی که برای مأموریت سفر به مریخ صورت می‌گیرند، دانشمندان ناسا به تحقیق درباره‌ی آثار بلند مدت تشعشعات فضایی بر روی بدن انسان پرداخته اند. جو سیاره مریخ بسیار ضعیف‌تر از جو زمین است، به همین دلیل این سیاره را به طور کامل از تشعشعات فضایی حفظ نمی‌کند. بنابراین، هرچه بیشتر بدانیم که چطور می‌توان از قرار گرفتن در معرض این حجم از تشعشعات جلوگیری کرد، سفر به مریخ برای فضانوردان راحت‌تر خواهد بود.

۴- ممکن است ناخن هایتان بیافتند

تا به حال ۲۲ فضانورد از افتادن ناخن هایشان بعد از سفر به ایستگاه فضایی بین المللی خبر داده اند. طبق یک تحقیق، مدل دستکش‌های فضانوردان به گونه‌ای است که به ناخن‌های آن‌ها فشار وارد می‌کند و در نتیجه باعث افتادن آن‌ها می‌شود. این مشکل احتمالاً با طراحی یک مدل دستکش جدید برای پیاده روی‌های فضایی حل خواهد شد.

۵- گوش داخلی تان دیگر مثل یک شتاب سنج عمل نمی‌کند

گوش داخلی انسان مثل یک شتاب سنج عمل می‌کند: وقتی تغییری در حرکت رخ می‌دهد، این ویژگی گوش داخلی به ما کمک می‌کند که بیمار نشویم. اما در فضا شرایط دیگری است. این «دستگاه» کوچک از کار می‌افتد و فضانوردان یک یا دو روز بعد از رسیدن به ایستگاه فضایی دچار حرکت زدگی می‌شوند. باید امیدوار باشیم با اختراع جاذبه‌ی مصنوعی این مشکل حل شود.

۶- از لحاظ مایعات بدن دچار مشکلاتی می‌شوید

نبود جاذبه باعث تغییر در نحوه‌ی گردش مایعات در بدن هم می‌شود. مثلاً خون به جای اینکه مثل روی زمین به اندام‌های پایینی برگردد، دائماً به سمت سر می‌رود. به همین دلیل است که فضانوردان وقتی به زمین بازمی گردند صورت آن‌ها گردتر به نظر می‌رسد.

۷- قلب تان آب می‌رود

قلب هم در فضا دچار تغییرات زیادی می‌شود. مثلاً خون کمتری پمپاژ می‌کند و شکل آن تغییر می‌کند و کروی‌تر می‌شود. تحقیق بر روی فضانوردان ممکن است نه فقط به جلوگیری از بروز چنین مشکلات قلبی‌ای در آینده در فضا، بلکه به انسان‌های روی زمین هم کمک کند.

۸- ماهیچه هایتان ضعیف می‌شوند

فضانوردان هنگام حضور در فضا باید دائماً ورزش کنند. مشکلی به نام آتروفی یا تحلیل رفتگی بافت وجود دارد که در سفر‌های فضایی طولانی ممکن است باعث تضعیف عضلات و استخوان‌ها شود. به همین دلیل به همه‌ی کسانی که به فضا سفر می‌کنند توصیه می‌شود هر روز ورزش کنند.

۹- ممکن است دچار مشکلات روانی شوید

فیلم‌های علمی تخیلی زیادی درباره‌ی کسانی ساخته شده که در سفینه‌های فضایی دچار مشکلات روانی شدند. با سفر به مریخ ممکن است این مسأله به واقعیت بپیوندد. برای جلوگیری از وقوع چنین اتفاقی، ناسا و سازمان روسکاسموس، آژانس فضایی روسیه، دست به تحقیقات زیادی در اینباره زده اند و به این تحقیقات خود ادامه خواهند داد تا متوجه شوند در یک فضای بسته چه اتفاقی برای افراد می‌افتد.

۱۰- اگر در فضای باز لباس فضانوردی تان پاره شود چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

اگر برایتان این سؤال پیش آمده که در صورتی که در فضای باز مشکلی برای لباس فضانوردی تان رخ دهد آیا ممکن است جان سالم به در ببرید، این تمام چیزی است که تا به حال در این مورد می‌دانیم:

ظرف ۱۵ ثانیه از هوش می‌روید.
اتفاق بعدی خفگی یا بیماری کاهش فشار است.
۱۰ ثانیه حضور در فضای باز باعث به جوش آمدن خون می‌شود.
ریه‌ها ظرف ۳۰ ثانیه از هم فرومی پاشند.

در مجموع ظرف کمتر از یک دقیقه جان خود را از دست خواهید داد.

۱۱- جاذبه چگونه بر بدن اثر می‌گذارد؟

جاذبه یا فقدان آن آثار عمیقی بر بدن انسان در فضا دارد. به همین دلیل دانشمندان هر چه بیشتر درباره‌ی نحوه‌ی بازسازی جاذبه برای فضانوردان تحقیق کنند، عملکرد آن‌ها در آینده بهتر خواهد بود. استیون هاوکینگ، فیزیکدان مشهور، در سال ۲۰۰۷ آن را تجربه کرد. او بعد از سفر جاذبه صفرش گفت: «فضا، من دارم می‌آیم.»

۱۲- تحقیق روی دوقلو‌ها نکات بیشتری درباره‌ی وضعیت بدن انسان در فضا آشکار می‌کند

اسکات و مارک کلی، دوقلو‌های همسان، سوژه‌های تحقیقی درباره‌ی «ایمنی و عملکرد فضانوردان منفرد» شدند. اسکات به فضا رفت و مارک روی زمین ماند. از هر دوی آن‌ها آزمایشات پزشکی یکسانی گرفته شد. بعد از آن، دانشمندان به مقایسه‌ی داده‌های به دست آمده پرداختند و نتایج حیرت انگیز بود.

مثلاً سطح پروتئین‌های فعال سی (C Reactive Protein) که یکی از معیار‌های سنجش میزان التهاب در بدن است، در اسکات به خاطر فشاری که هنگام فرود بر زمین تجربه بود، بالا بود. این تحقیق هنوز ادامه دارد و احتمالاً به ما کمک خواهد کرد به تغییرات بدن در فضا در سطح ژنتیکی پی ببریم.

۱۳- سقوط در سیاهچاله ممکن است باعث کش آمدن بدن شود و آن را تبدیل به یون کند

یک نظریه وجود دارد که می‌گوید اگر داخل یک سیاهچاله سقوط کنید، بدن تان به شدت «کش» خواهد آمد. درک تان از زمان هم تغییر خواهد کرد. می‌توانید آینده و گذشته را همزمان ببینید. با این حال، این تجربه به احتمال زیاد به مرگ فوری خواهد انجامید، چون بدن و مغز تبدیل به یون می‌شوند.

۱۴- حس شوخ طبعی تان گل می‌کند

فضانوردی را یکی از خطرناک‌ترین و سخت‌ترین شغل‌های دنیا می‌دانند. به همین دلیل داشتن حس شوخ طبعی برای دوام آوردن در برابر فشار جسمی و روانی که در هنگام حضور در فضا تحمیل می‌شود، در همه حال کمک کننده است.

تصویر بالا یک فضانورد را نشان می‌دهد که روی یک کاغذ برای دو ماهواره که نقص داشتند نوشته بود «فروشی».

۱۵- دلتان بیشتر از هر وقت دیگری برای زمین (خانه) تنگ می‌شود

حضور در فضا شاید فوق العاده‌ترین چیزی باشد که یک فضانوردان بتواند تجربه کند، اما همه‌ی آن‌ها دلشان برای خانه پر می‌کشد.

۱۶- خرافاتی‌تر می‌شوید

هیچ کس از داشتن کمی شانس ضرر نکرده، به خصوص وقتی سر و کارتان به فضا و تغییراتی افتاده باشد که در آنجا به بدن وارد می‌شود.

۱۷- اگر در فضا رها شوید، این اتفاق رخ می‌دهد:

اگر فضانوردی به دلیل نقص لباس فضانوردی اش یا هر اتفاق مصیبت بار دیگری از ایستگاه جدا و در فضا رها شود، خیلی زود اتفاقات بسیار غم انگیزی رخ می‌دهد – اگر خدمه‌ی ایستگاه او را نجات ندهند، فضانورد آنقدر در فضای باز شناور می‌ماند تا اکسیژنش تمام شود که این وضعیت حداکثر ۶ ساعت به طول می‌انجامد. چنین مرگی برای هر فضانوردی ترسناک است.

با این حال، ناسا و دیگر آژانس‌های فضایی دنیا با استفاده از ابزاری به نام سافر اطمینان حاصل می‌کنند که در چنین شرایطی فضانورد شانس اینکه به سلامت به ایستگاه بازگردد را داشته باشد.

سافر (Simplified Aid for EVA Rescue/ SAFER) نوعی کوله پشتی است که فضانوردان در پیاده روی‌های فضایی استفاده می‌کنند. این ابزار مجهز به جت نیتروژنی است و فضانوردان در صورت دور شدن از ایستگاه فضایی می‌توانند با استفاده از آن پرواز کنند.

انتهای پیام/