با توجه به درخواست  پمپئو، برخی گروه‌ها مانند سلطنت طلبان، منافقین و تعدادی که خود را عضو گروهک «ری استارت» نامیده اند، او  را  در قامت  برآورده کننده  آرزوهای خود  تصور کرده و در صفحه وزیر خارجه آمریکا از خواسته هایشان نوشتند. اما همین افراد به قدری با هم اختلاف نظر داشتند که حتی در بیان آرزوهایشان در فضای مجازی هم کارشان به تنش و دعوا با یکدیگر کشید. برای مثال تعدادی تحت عنوان ری استارت خود را  مستحق رسیدن به قدرت می دانستند و در مقابل منافقین را در جایگاهی نمی دیدند که حق اظهار نظر داشته باشند. از طرف دیگر به نظر می رسد سلطنت طلبان هم در این وادی به دنبال بلیت یک طرفه ای به تهران برای ربع پهلوی هستند.

این اولین بار نیست که وزیرخارجه ایالات متحده آمریکا  قصد صحبت مستقیم با مردم ایران را دارد. پیش از این هم در توئیت های خود به طور مستقیم مردم کشورمان  را مخاطب قرار داده‌ و در ادعاهایی بدون ارائه سند و مدرک،؛ اقدام به اتهام زنی علیه جمهوری اسلامی ایران کرده بود.

همچنین  ۳۱ تیر  امسال در کتابخانه رونالد ریگان در شمال لس‌آنجلس  نشستی با عنوان «پشتیبانی از صدای ایرانیان»  برگزار شده  بود  و ایرانیان مقیم آمریکا هم به این نشست دعوت شده بودند. در این مراسم پمپئو رئیس سابق سازمان سیا با یادآوری سیاست دولت متبوعش در قبال ایران مدعی شد: «آرزوی دولت ترامپ همان آرزویی است که شما برای مردم ایران دارید، آرزویی که با تکیه بر نیروی الهی یک روز به حقیقت خواهد پیوست.»

وزیر خارجه دولت آمریکا ضمن انتقاد شدید از  مسئولان بلند پایه کشور در یک گستاخی بی شرمانه  گفته بود:  «نزدیک به ۴۰ سال دزدی از مردم ایران، اقدامات تروریستی در منطقه و  سرکوب بی‌رحمانه در داخل،  موجب شده حکومت ایران برای مردم کابوسی بیش نباشد».

او خطاب به مردم ایران گفت: «ایالات متحده صدای شما را می‌شنود، ایالات متحده از شما حمایت می‌کند، ایالات متحده با شماست و  آمریکا پشتیبان صدای فراموش‌شده مردم ایران است.»

اظهار دوستی و تلاش برای القای صمیمیت پمپئو با ملت ایران در حالی از طریق توئیت و سخنرانی ابزار شده که  پیش از این اعلام کرده بود  که آمریکا تلاش دارد تا فشار بی‌سابقه مالی به ایران وارد کند. او هشدار داده بود که اگر ایران مسیرش را  تغییر ندهد، «شدیدترین تحریم‌های تاریخ» علیه کشورمان وضع  می شود. در عین حال جای تعجب دارد که آمریکایی ها در حالی  ایران  را به دخالت و اظهار نظر  در امور داخلی برخی کشورها متهم می کنند که مقامات ایالات متحده بارها به صورت علنی و  در راستای ایجاد جدایی میان مردم و نظام جمهوری اسلامی ایران گام برداشته اند. تفرقه و ایجاد شکاف بین مردم و حکومت مستقر در یک کشور، ابزار و حربه جدیدی نیست  و در طول تاریخ واشنگتن به دفعات تلاش کرده است تا از طریق بازی با افکار عمومی و انجام تبلیغات گسترده علیه کشورمان به اهداف خود برسند.

دیپلماسی عمومی، ابزاری در دستان پمپئو برای بازی با کارت مردم

قدرت نرم و استفاده از ظرفیت های فضای مجازی امروزه به یکی از محبوب ترین ابزار های نظام‌های سیاسی در عرصه روابط بین الملل تبدیل شده است. در همین راستا هم  بازیگران محیط بین المللی  با  بهره گیری از فضایی مجازی و قدرت نرم افزاری اهداف خود را پیش می برند، چراکه بهره برداری از  این نوع قدرت، آنها را قادر می‌سازد از تلفات مالی و جانی پرهیز کنند و افکار عمومی و ذهن ملت ها را هدف قرار داده و با خود همراه سازند.

می توان گفت دیپلماسی عمومی توانایی رخنه در جوامع خارجی با استفاده از ابزار سیاسی و شبه نظامی را دارد. در این میان فضای مجازی  بستری مطلوب برای این نفوذ را فراهم کرده‌ است.  در این نوع از دیپلماسی دیگر نباید انتظار رابطه ای رسمی و کانالیزه شده را داشت بلکه در این شکل  از ارتباطات جهانی یک طرفه قضیه دولت  رسمی است و طرف دیگر هم مردم عادی جامعه قرار دارند.

به صراحت می توان گفت که دیپلماسی عمومی ارتباطات معطوف به منافع ملی از طریق  رابطه با مردم خارج از مرزهاست. مسائلی از قبیل  اعزام دانشجو به خارج از کشور، پذیرش بورس‌های تحصیلی، ارتباط  میان فرهنگی، برگزاری انواع جشنوار‌های هنری و سیمنارها،  برنامه‌های صوتی و تصویری و در نهایت ایجاد سایت هایی که توانایی تاثیر گذاری بالایی را داشته باشند، همه در حوزه «دیپلماسی عمومی» تعریف می شود.

در دیپلماسی عمومی، سیاست خارجی یک کشور برای عامه مردم آشکار می شود و سیاست مدار سعی می کند مردم یک ملت و کشور را   دوست خود معرفی کند و با نفوذ بر نگرش‌ها و بینش‌های آنان، به طور زیر ساختی اهداف کلان خود را به پیش ببرد. در نتیجه این نوع از دیپلماسی معطوف به مخاطبان خارجی است و هسته اصلی آن ارتباط هدایت شده با افراد خارجی به منظور تاثیر گذاشتن بر افکارها آنها و سرانجام بر دولت آنهاست.

وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا که پیش از این به عنوان  رئیس سازمان سیا  شناخته می شد و به همین دلیل هم  در امور براندازی  و ایجاد آشوب داخلی در سایر کشورها تجربه کمی ندارد، به صورت کاملا علنی تلاش می کند تا با برقراری ارتباط با مردم کشورمان و مخاطب قرار دادن مداوم آنها، این موضوع را القا کند که واشنگتن با ایرانیان مشکلی ندارد و تنها مسئله آمریکا با حکومت جمهوری اسلامی ایران  است. 

تلاش برای جدا  و متمایز کردن مردم، دور کردن آنها از اصول اساسی انقلاب اسلامی و نظام  به عنوان یک راهکار اساسی کاخ سفید  به خصوص پس از سال 88 بیشتر قوت گرفته است؛ تاجایی که مشاوران و متفکران آمریکایی در چهل سالگی انقلاب اسلامی  به این نتیجه رسیده اند  که تنها راه رسیدن به هدفشان در منطقه و ایران، اختلاف افکنی بین مردم و نظام است. منفعت طلبی و رسیدن به  اهداف سودجویانه در ژنوم سیاست خارجی آمریکا تعریف شده است و به اصطلاح می توان گفت که هیچگاه سلامشان بی طمع نبوده است. اینکه مایک پمپئو به طور مداوم در سخنرانی های خود ملت ایران  را مخاطب قرار می دهد و به زعم خود برای آنها دلسوزی می کند، تنها می تواند در راستای اهداف سلطه طلبانه آمریکا قرار بگیرد.

تیغ تیز جنگ نرم آمریکا؛ از مصدق تا اعتماد عمومی مردم