مقبره شیخ اباصلت عبدالله اشعرى قمّى مربوط به دوره صفوی در خیابان آذر قم که محله مسجد جامع، کوچه مسجد جامع واقع‌شده است ، این اثر در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۳۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، یکی از جاذبه های شهر قم است که مسافران نوروزی قم می توانند از این فضا بهره ببرند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا،  وقتی نام اباصلت را می شنویم به یاد خواجه اباصلت یکی از یاران امام رضا(ع) که زیارتگاه آن در مشهد مقدس است می رفتیم یکی از مکان های که همواره مورد استقبال مسافران مشهد است جالب است که بدانید قم هم شیخ اباصلت دارد که زیارت آن خالی از لطف نیست.

بعد از دوسال درگیری با ویروس کرونا با فراگیر شدن تزریق واکسن سفرهای پایانی سال و ایام نوروز رونق پیدا کرده بازدید از بقعه تاریخی اباصلت می تواند یکی از مقصدهای گردشگری زائران و مسافرانی باشد که در تعطیلات نوروز و یا اعیاد شعبانیه قم را به عنوان مقصد سفر انتخاب می کنند.

​​​​​
زائران و مسافرانی که به قم سفر می کنند از حرم حضرت معصومه سلام الله علیه و مسجد مقدس جمکران شناخت کافی دارند و اطلاعات کافی از دیگر امکان تاریخی ، توریستی، زیارتی و تفریحی قم ندارند مطمعنا با بازدید از دیگر مراکز تاریخی و زیارتی قم خاطره بسیار خوشی از این سفرها در قم خواهند داشت.


بناى بقعه شیخ اباصلت در شمال شرقى قم و متصل به دروازه سابق رى قرار دارد. بقعه‌اى آجرى و ساده از دوره صفوى در گوشه‌اى از محوطهٔ وسیع برپاشده که گفته مى‌شود مدفن یکى از دانشمندان قم در قرن‌هاى نخست هجرى بوده باشد.

نماى درون بنا با بلندى ۸ متر، چهارگوشه با گنبد قوسى آجرى و سردرى مرتفع در جانب شرق است..

ساختمان آن از خارج برجى آجرى است که ضمن تعمیرات به‌صورت هشت‌ضلعی درآمده و از داخل به شکل مربّع و به دهانه پنج و عرض چهار و ارتفاع نُه متر دارد که فاقد تزیینات هنرى و کتیبه کاشى است، امّا جاى کتیبه کاشى در کمرگاه آن نمودار است که به‌هم‌ریخته است.

در چهارگوشه بقعه، نیم طاقى بالا آورده و صورت مربّع را به فلکه‏اى تبدیل ساخته و پاطاق پوشش عرقچینى را بالابرده‌اند. گنبد بنا از خارج خودى شکل با عنقى فلکه‏اى از آجر است.

سر در بقعه، در شرق آن قرار دارد که ایوانى قدیمى است که در عصر صفویه بر بنا افزوده شد.

که جدار آن آجرى و پوشش هرمى دارد. لچکی‌های بالاى درگاه ورودى آراسته به کاشی‌کاری معقّلى بود که از بین رفته است.

نوشته‏اى در این بنا دیده نمى‏شود، جز یادگارهاى قلمى اشخاص که بر بدنه راست دیوار غربى بقعه به تاریخ‏هاى قرون دوازدهم و سیزدهم رقم‌زده‌اند.


 
انتهای پیام/170