خیلیها عقیده دارند جذب شجاع خلیلزاده از سوی الاهلی امارات به این دلیل در اولویت قرار گرفته که این تیم محمدحسین کنعانیزادگان را هم در اختیار دارد و به این ترتیب زوج اصلی خط دفاعی تیم ملی ایران آنجا تشکیل خواهد شد. کم چیزی نیست اینکه یک باشگاه میانهجدولی لیگ قطر با هزینهای پایین ۲ مدافع فیکس تیمی را در اختیار داشته باشد که در جامجهانی حاضر خواهد بود. آنها میتوانند از همزبانی و هماهنگی شجاع و کنعانی سود ببرند و همینطور ۲ مدافع ایرانی هم با تعداد بازیهای بیشتری در کنار هم به جامجهانی خواهند رسید. درصورتی که این فرضیه درست باشد، حضور کنعانی در پرسپولیس هم منتفی است که خودش یک خبر بد دیگر برای سرخها به شمار میآید.
با توجه به دور شدن شجاع و کنعانی از پرسپولیس، اهمیت سایر خریدهای احتمالی برای ترمیم خط دفاعی بیش از قبل شده است. بهطور مشخص بین گزینههایی که این اواخر مطرح بودهاند، حالا بازگشت علیرضا بیرانوند و استخدام مرتضی پورعلیگنجی مهمتر از قبل شده است. بیرو دوران بسیار موفقی در جمع قرمزها داشت، لژیونر شد و به اهدافش نرسید، حالا هم تنها مانع او در مسیر بازگشت به پرسپولیس، باقی ماندن یک فصل از قراردادش با آنتورپ بلژیک است. قرمزها امسال خیلی بابت تزلزل درون دروازه زجر کشیدند و حتماً داستان بیرانوند را بهطور جدی دنبال خواهند کرد. پورعلیگنجی هم علاقهاش به پرسپولیس را آشکار کرده، اما گویا همچنان منتظر است تا اگر پیشنهاد مالی بهتر از کشورهای خارجی به دستش رسید، قبول آن را در اولویت قرار بدهد. گنجی پتانسیل خوبی دارد و اگر در فرم مطلوبش باشد، میتواند به پرسپولیس کمک کند.
همچنان اما از کادرفنی پرسپولیس (هر که میخواهد باشد) انتظار میرود کمی هم در استفاده از بازیکنان جوان و جدید، جسور باشد. کسی ضرورت خریدهای بزرگ را نفی نمیکند اما میتوان به استعدادهای کمنام و نشانتر هم میدان داد و طعم شیرین موفقیت را چشید. در بهترین سالهای این تیم، برانکو به یک بازیکن تستی به اسم محمد انصاری اعتماد کرد و او را حتی به تیم ملی رساند. حالا که امثال خلیلزاده دور از دسترس هستند، لااقل شما «شجاع» باشید؛ شاید مدافعانی پیدا کردید و ساختید که کمهزینه و بیمنت سالها خط دفاع را بیمه کردند.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/33394 |