میلیونها سال تکامل، نهنگها را تبدیل به ماشین پیچیده غواصی کرده که قادرند ساعتها در عمق چند کیلومتری زیرآب در تاریکی بمانند و غذا پیدا کنند. ضربان قلب کم شده، جریان خون محدودشده و بدین ترتیب اکسیژن حفظ میشود.
پس چگونه غواص عمیقترین اقیانوسها با حباب نیتروژن مسموم میشود و مانند یک مبتدی بهسرعت به سطح آب میآید؟
جواب کوتاه این است که نهنگمنقاریان بهخصوص نوع موسوم به Cuvier بهشدت دچار ترس میشود.
به گفته «یارا برناردو دکیروس» از دانشگاه «لاس پالماس» اسپانیا( نویسنده تحقیق منتشرشده در مجلهRoyal Society journal Proceedings B) در مواجهه با سونار یا ناوبری صوتی بهشدت تحت تأثیر قرارگرفته و سعی میکنند از منبع صوتی دوری کرده و به همین خاطر الگوی غواصی خود را تغییر می دهند.
به گفته وی استرس پاسخ داده و غواصی را منع کرده و حیوان دچار انباشت نیتروژن شود.این موضوع درست مانند آدرنالین است و نوع خاصی از سونار تعادل نهنگ را کاملاً به هم میزند.
سونار در دهه 1950 برای شناسایی زیردریاییها توسعه یافت و حدود 1960 کشتیها شروع به انتشار سیگنال زیرآب در محدوده 5 کیلوهرتز کردند.
امروز ایالاتمتحده و ناتو از آن استفاده میکنند که کار آن بهعنوان فاصلهیاب صوتی و دستگاه ردیاب زیردریایی است که با انتشار امواج صوتی کار میکند.
جمعیت جهانی نهنگمنقاریان بین 5 تا 7 هزار است و سازمان IUCN درباره خطر انقراض آنها هشدار داده است و علاوه بر سونار، برخورد با کشتی، آلودگی اقیانوس و تغییر زیستگاه آنها به دلیل تغییرات اقلیم نیز زندگی این جانور را به خطر انداخته است.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/3344 |