مؤمنی تاکید کرد: به جرأت و قطعیت نمیتوان گفت که اعمالی همچون مداومت بر انجام غسل جمعه، مانع از متلاشی شدن پیکر انسان میشود بلکه این عمل جهت عدم متلاشی شدن جسم پس از مرگ، مشهور است اما نمیتوان قطعیتی برای آن در نظر گرفت.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: افرادی نیز در کشورهای مختلف، جسم شأن پس از مرگ بر اثر مومیایی شدن سالم مانده و متلاشی نمیشود، اما هرگز نمیتوان این مسئله را با سالم ماندن پیکر اشخاصی مقایسه کرد که به لطف و عنایت الهی بدنشان بعد از مرگ متلاشی نشده است؛ بلکه در این امر، رازها و اسراری نهفته است که جز خداوند، هیچکس از آن آگاهی کامل ندارد.
وی گفت: باید این مسئله را در نظر گرفت که به جز انسانهای بزرگوار، عالم و شهدا و همه کسانی که با عنایت و توجه خاص خداوند، بدنشان سالها پس از مرگ سالم میماند، عدهای نیز هرگز پیکرشان پس از مرگ از بین نمیرود و طبق روایات، این دسته از انسانها کسانی نیستند جز ائمه معصومین (ع)؛ چراکه خداوند احترام ویژه و خاصی برای ابدان مطهر ایشان در نظر گرفته است.
مؤمنی با اشاره به اینکه بیشترین راهکار مؤثر که مانع از فشار قبر بر بدن انسان میشود، اعمالی است که انسان در زمان حیات خویش انجام میدهد، افزود: اگر انسان در زمان حیات، برای بدن خود کرامت قائل شود و با این اعضا و جوارح عمل گناه و ناصوابی مرتکب نشود و یا حداقل در این زمینه مراقبت کند، پس از مرگ نیز حرمت این بدن و پیکر حفظ شده و خداوند با عنایت و لطف خود مانع از متلاشی شدن این پیکر میشود، زیرا که طبق روایات پیکر مسلمان حتی پس از مرگ نیز حرمت دارد.
این کارشناس مذهبی در رابطه با حرمت پیکر یک مسلمان گفت: طبق روایات متقن تاکید شده است که حرمت بدن مسلمان حتی بعد از مرگ نیز باید حفظ شود، به همین دلیل مثله کردن یا همان قطعه قطعه کردن پیکر مسلمان حتی پس از مرگ نیز حرام است که متأسفانه امروزه برخی این حرمتشکنیها در آموزشهای پزشکی و.. اتفاق میافتد که این مسئله در اسلام طرد شده و جایز نیست.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: یک مسلمان باید برای بدن خود کرامت قائل باشد و این بدن را به هر نوع عمل و رفتاری آلوده نکند؛ بزرگانی همچون شیخ عباس قمی آنچنان برای بدن خود، کرامت و حرمت قائل بودند که با قلمی که احادیث اهل بیت (ع) را مینوشتند، بدون وضو به آن دست نمیزدند، مسلماً چنین بدنی که عمری را جهت طاعت الهی گذرانده است، حرمت دارد و خداوند نیز به آن عنایت ویژه ای خواهد داشت.
مؤمنی در رابطه با دعایی که همراه میت و نزد جریده گذاشته میشود، گفت: امام صادق علیه السلام از پیامبر اکرم «ص» نقل میکند که فرمودند "ای علی دعایی را به تو یاد میدهم و تو آن را به اهل بیتت و شیعیانت تعلیم نما"، و نیز پیامبر «ص» فرمودند "جبرئیل به من تعلیم نمود نسخهی نوشتهای را که کنار «جریده» میّت گذاشته میشود".
این کارشناس مذهبی افزود: این دعا چنین آغاز میشود " بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ شَهِدَ الشُّهُودُ الْمُسَمَّوْنَ فِی هَذَا الْکِتَابِ أَنَّ أَخَاهُمْ فِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ وَ...."، همانطور که گفته شد در مورد این دعا ذکر شده است که نسخهای از آن را همراه جریده میت گذاشته شود تا در قبر همراه متوفی باشد.
وی در پایان تاکید کرد: این دعا آداب خاصی دارد، به طوری یک دعای کوچک قبل از دعای اصلی باید خوانده شود و سپس دعایی که در بالا ذکر شد، نوشته شده و همراه میت دفن شود؛ این دعا از ادعیه معتبر بوده و در چندین سند معتبره در کتب حدیثی بزرگان شیعه همچون شیخ طوسی و سید بن طاووس آمده است.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/3474 |