در چنین شرایطی جدا از اعتراض مجازی هواداران - که البته اگر انتقال آلف مانگا برزیلی به پرسپولیس جوش بخورد به جایی نخواهد رسید و شاید خود هواداران هم دوست داشته باشند این ماجرا بالاخره تمام شود - در رختکن پرسپولیس هستند بازیکنانی که از سر دلسوزی برای تیم و باشگاه و البته منافع فوتبالی فردیشان به انتخاب یک وینگر به جای مهاجم معترضند.
در رأس ابن بازیکنان امید عالیشاه و سیامک نعمتی دو تا از بهترینها و بزرگترهای تیم قرار دارند که میگویند میتوانند مهاجم نوک باشند کما اینکه قبل از این هم در این پست ایفای نقش کردهاند و اصلاً با بازی بهعنوان یک مهاجم غریبه نیستند.
البته عالیشاه و نعمتی در تصمیمات کادر فنی و باشگاه دخالتی نمیکنند اما مثل خیلی از پرسپولیسیهای دلسوز نمیخواهند باشگاهشان با یک انتقال پرریسک در آستانه فصل تازه میلیاردها تومان دیگر به باد بدهد و در حالی که تیم تنها به یک مهاجم نوک ششدانگ و تمام کننده نیاز دارد یک وینگر تخصصی که قابلیت بازی در پست مهاجم نوک را دارد به خدمت بگیرد.
این دقیقاً شرح حال بازیکنانی مثل امید عالیشاه، سیامک نعمتی، مهدی ترابی و وحید امیری است که طی سه، چهار فصل گذشته هر وقت تیمشان مهاجم نداشت در خط حمله بازی کردند و بعضاً خوش درخشیدند.
سیامک و امید که میدانند قرار است سعید صادقی و مهدی ترابی در نقش وینگرهای چپ و راست در ترکیب اصلی باشند و فقط بهعنوان بازیکن تعویضی وارد میدان خواهند شد، دوست دارند در ترافیک وینگرها به خط حمله رفته و آنجا شانس بیشتری برای بازی در ترکیب اصلی پیدا کنند.
البته با تغییر سیستم یحیی و بازی با یک مهاجم نوک حتی مهاجمانی مثل مهدی عبدی و حامد پاکدل هم میتوانند معترض باشند که چرا از آنها استفاده نشده و یک وینگر برزیلی در پست آنها بازی میکند که همه اینها برای گلمحمدی و تیمش چالش برانگیز است.
اما در پست وینگر غیر از ترابی و صادقی که قرار است در ارنج اصلی باشند سیامک و عالیشاه پشت سر اینها هستند و اگر وحید امیری هم برگردد، این ترافیک بیشتر خواهد شد هر چند امیری برای دفاع چپ هم گزینهای جدی است. محمد مهدی احمدی هم در اصل یک وینگر چپ است که در دفاع چپ نیز بازی میکند.
از بین وینگرهای جوان و جویای نام پرسپولیس، محمد عمری هم هست که پشت سر همه این نفرات امیدوار است به او بازی برسد.
طی سه فصل گذشته، یحیی که در جذب مهاجمان خارجی و حتی داخلی اشتباهات بزرگی داشت (از استوکس و اوساگوانا گرفته تا تمیروف و آرمان رمضانی) همواره با وصله پینه کردن ترکیب و استفاده از هافبکهای کناری و وینگرها در نقش مهاجم یا مهاجم سایه کارش را پیش میبرد اما معلوم نیست حالا که با تغییر سیستم فقط یک مهاجم تخصصی در ارنج اصلی میخواهد چرا روی وینگرهایش بهعنوان مهاجم حساب نمیکند.
ماجرای جذب مهاجم خارجی آنقدر طولانی و خستهکننده شده که بعضاً هواداران پرسپولیس میگویند با حضور عبدی و پاکدل و این همه هافبک گلزن و خلاق اصلاً نیازی به جذب مهاجم خارجی (با این قیمت و این شرایط) نیست اما گلمحمدی مثل مدیران باشگاهش راضی شده که که یک وینگر برزیلی را بعد از این همه انتظار و کلافه شدن هواداران جای مهاجم نوک جدب کند که به نظر نمیرسد ایده خوبی باشد.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/35547 |