به عنوان مثال، در حالی که کمتر از ۴ ماه به شروع بازی‌های آسیایی ۲۰۲۳ هانگژو زمان باقی است، فعلا خبری از انتخابات فدراسیون بوکس برای مشخص شدن رئیس جدید نیست تا این فدراسیون تکلیف خود را برای پیگیری برنامه‌هایش بداند.
* روح‌الله حسینی هم حاشیه‌ها را کم نکرد
پس از پناهنده شدن حسین ثوری بود که روح‌الله حسینی، به عنوان سرپرست این فدراسیون انتخاب شد تا شاید جو و فضای نا آرام این رشته به دلیل پناهنده شدن ثوری را به آرامش برساند، اما این انتخاب در عمل نتیجه برعکس داد.
در یکی – دو سال گذشته بوکس ایران تقریبا روند رو به رشدی را پشت سر گذاشت و موفق شد نخستین مدال جهانی خود را به دست آورد، اما با روی کار آمدن حسینی و تغییرات ایجاد شده توسط او در راس کادرفنی (برکناری سرمربی تیم ملی)، بار دیگر تیم ملی دچار حواشی شد و همین امر نیز دلیل کسب نتایج ضعیف ملی‌پوشان در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ ازبکستان بود.
* تاثیرات نبود رئیس فدراسیون
ضمن اینکه بحث مشخص نبودن رئیس فدراسیون در ماه‌های اخیر نیز از اصلی‌ترین نقاط ضعفی است که باعث شده برنامه امروز تا فردای بوکس کشور مشخص نباشد. با وجود اینکه پیش بینی می‌شد وزارت ورزش برای برگرداندن آرامش و حفظ روند صعودی بوکس هر چه سریع‌تر انتخابات این رشته را برگزار کند، در کمال تعجب این اتفاق رخ نداد.
از ۷ آذر سال گذشته تاکنون (نزدیک به ۶ ماه) فدراسیون بوکس با سرپرست اداره می‌شود و همین امر باعث شده تا برنامه خاصی برای ارتقاء سطح بوکس کشور وجود نداشته باشد. مواردی همچون مشکلات شدید مالی، مشکل خانه بوکس در آزادی و تدارکات بسیار ضعیف تیم ملی در این مدت رشته بوکس را آزار داده که شاید با مشخص بودن رئیس فدراسیون، این مشکلات بوجود نمی‌آمدند.
* سوال اصلی از وزارت ورزش
سه نامزد (روح‌الله حسینی، محمد ستارپور و ناصر طالبی) برای شرکت در انتخابات فدراسیون بوکس تایید شده بودند که سیامک صالحی هم به عنوان چهارمین فرد وارد این رقابت شد. حال باید از وزارت ورزش به عنوان عالی‌ترین مقام ورزش کشور سوال کرد که چه زمانی تصمیم دارد بوکس ایران را از بلاتکلیفی خارج کند؟
