بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور با اشاره به اینکه مدت‌زمان انتظار کارگران برای خرید خانه بیشتر از ۳۰ سال است گفت: بین ۷۰ تا ۸۵ درصد سبد معیشت کارگران برای مسکن است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، حمیدرضا امام قلی تبار درباره  بحث مسکن کارگران گفت: در چند سال اخیر با خارج‌شدن کنترل اقتصاد از دست مسئولین امر و عدم توفیق آنان در مهار تورم، ضربات جبران‌ناپذیری بر پیکره دهک‌های آسیب‌پذیر و عمدتاً کارگر جامعه وارد شده است. بااین‌وجود با اینکه این قشر معیشت خود را حتی تا سرحد زنده‌ماندن تقلیل داده‌اند باز هم خروجی این فرایند چیزی جز سقوط اقتصادی و کوچ اجباری این افراد به دهک‌های پایین‌تر نبوده است.
وی ادامه داد: با نگاهی به رشد تورم در چندساله اخیر که هیچ توجهی به سطح درآمد دهک‌های پایین کشور نداشته است  می‌بینیم با وجود کاهش نجیبانه هزینه‌های ضروری از سوی این قشر باز هم تأمین حداقل‌های زندگی همچون مسکن، درمان و خوراک برای این خانوارها دشوار شده است. در این میان هزینه مسکن یا بهتر بگوییم ابر هزینه‌ای که سهم خود را در سبد معیشت در رتبهٔ اول جای‌داده است برای کسانی که از بد مسکنی رنج می‌برند حداقل ۷۰% و  برای کسانی که به دنبال مسکنی هستند که محدودیت‌های بد مسکنی را نداشته باشد معادل ۸۵% سبد معیشت را در برمی‌گیرد.
 امام قلی تبار با بیان اینکه بر اساس تعابیر این موضوع بد مسکنی به کسانی اطلاق می‌شود که عمدتاً در حاشیهٔ شهرها دارای مسکن شخصی یا مستأجر هستند گفت: این دسته از افراد از لحاظ امکاناتی همچون آب برق گاز و بهداشت  یا متراژ در محدودیت بوده یا در مسکن فرسوده  یا ازرده‌خارج زندگی می‌کنند. البته بر اساس آمارهای بین‌المللی میانگین سهم مسکن در سبد خانوارها ۱۸% تا ۲۰% عنوان می‌شود که اختلاف حداقل سه برابری با متوسط این موضوع در ایران قابل‌لمس خواهد بود.
 این فعال کارگری اظهار داشت: برآیند این چنینی که طی دو سال اخیر تشدید شده است خرید مسکن را به طور کامل از ذهن خانوارهای فاقد مسکن دور کرده است با یک محاسبهٔ سرانگشتی اگر میانگین قیمت هر مترمربع مسکن حدود ۲۵ میلیون تومان باشد و یک خانوار کارگری بخواهد یک مسکن متوسط با متراژ تقریبی ۷۰ متری خریداری نماید، می‌بایستی حدود یک میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان پرداخت نماید که با فرض اینکه هر کارگر ۵۰  درصد حقوق ماهیانهٔ خود را پس‌انداز نماید و قیمت مسکن هم ثابت باشد در حالت خوش‌بینانه بیش از  ۳۰ سال زمان نیاز دارد تا طعم خانه‌دارشدن رو حس نماید.
 وی گفت: به همین منظور موضوع خرید مسکن برای این قشر به رؤیای دست‌نیافتنی بدل شده است، بنابراین کارگران با ناامیدی سراغ منازل اجاره‌ای رفته  که متعاقب آن تقاضا برای منازل اجاره‌ای را افزایش داده که خود مسبب افزایش اجاره‌بها خواهد بود. تأمین سهم حداقل ۷۰ الی ۸۰ درصدی مسکن از حقوق دریافتی یک کارگر وی را از تأمین مابقی نیازهای ضروری از جمله خوراک درمان پوشاک و آموزش باز می‌دارد که با خود چالش‌های زیادی با به همراه دارد.





انتهای پیام/