وی ادامه داد: در حال حاضر، سالانه حدود دو میلیون تن شن و ماسه از منابع طبیعی قم برداشت میشود؛ رقمی نگرانکننده که با توسعه فرایندهای بازیافت نخالههای ساختمانی، میتوان آن را کاهش داد و بخشی از نیاز بازار را از محل بازیافت این پسماندها تأمین کرد.
محمدی افزود: افزون بر نخالههای حاصل از تخریب و ساختوساز، هزاران تن ضایعات نیز در واحدهای سنگبری، کارگاههای گچپزی و کورههای آهکپزی استان تولید میشود که اغلب بدون بازیافت، در طبیعت رها شده یا دفن میشوند، درحالیکه بخش قابلتوجهی از این مواد نیز قابلیت بازگشت به چرخه تولید را دارند.
وی خاطرنشان کرد: نخالههای ساختمانی باید نه بهعنوان زباله، بلکه همچون معدن بازیافت تلقی شوند؛ منابعی که با سرمایهگذاری و مدیریت صحیح، میتوانند به صنعتی پایدار و دوستدار محیطزیست تبدیل شوند.
محمدی تصریح کرد: نگاه به محیطزیست طی دو دهه اخیر تغییرات محسوسی داشته است، هرچند همچنان با چالشهای اجرایی و ضعفهای زیرساختی روبهرو هستیم، اما از برنامه چهارم توسعه تا برنامه هفتم، توجه به الزامات و استانداردهای محیط زیستی پررنگتر شده است. این روند روبهرشد میتواند زمینهساز توجه جدیتر به موضوع بازیافت نخالهها بهعنوان یکی از ارکان توسعه پایدار در حوزه شهری و عمرانی باشد.
انتهای خبر /لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/53793 |