استاد حوزه و دانشگاه گفت: پیامبر (ص) برترین و شریف‌ترین مظهر و جلوه همه اسمای الهی در عالم است و اسماً و صفات پروردگار را به نیکوترین و کامل‌ترین شکل متجلی ساخته است. به همین دلیل، او را می‌توان «تجلی اعظم» حق دانست.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» محمد فنایی‌اشکوری، استاد حوزه و دانشگاه با تبریک میلاد پیامبر اکرم حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) گفت: پیامبر خدا (ص) نه تنها انسان کامل که کامل‌ترین انسان کامل و امام انسان‌های کامل است. او برترین و شریف‌ترین مظهر و جلوه همه اسمای الهی در عالم است و اسماً و صفات پروردگار را به نیکوترین و کامل‌ترین شکل متجلی ساخته است. به همین دلیل، او را می‌توان «تجلی اعظم» حق دانست. همه فضیلت‌ها و کمالات اخلاقی در وجود پیامبر (ص) به عالی‌ترین درجه جمع است، به طوری که می‌توانیم هر فضیلتی را به ایشان نسبت دهیم.

 وی افزود: خُلق او در چنان مرتبه‌ای است که خداوند آن را عظیم توصیف کرده است «اِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیم» (قلم/۴). شخصیت او تجسم ارزش‌های قرآنی است، چنان که گفته شد: «وکان خلقه القرآن». اخلاق قرآن در او به صورت کامل عینیت یافته است. اخلاق او کامل و تمام است و برای تتمیم و تکمیل اخلاق دیگران و به کمال رساندن مکارم اخلاق مبعوث شده است.

 این پژوهشگر و استاد دانشگاه با بیان اینکه در میان همه فضایل بی‌نظیر پیامبر (ص)، دو ویژگی برجستگی و اهمیت خاصی دارد: یکی در ارتباط او با خدا و دیگری در ارتباط او با خلق، اظهار کرد: در ارتباط با خداوند، برجسته‌ترین ویژگی پیامبر (ص) «عبودیت» اوست. خداوند در قرآن او را با وصف «عَبْدُهُ» می‌خواند.

 وی اضافه کرد: عبودیت، بالاترین مقامی است که مخلوقی می‌تواند به آن دست یابد. همه کمالات دیگر، در پرتو عبودیت و بندگی به دست می‌آیند. هر اندازه موجودی به مقام عبودیت نزدیک‌تر باشد، به همان میزان از سایر کمالات بهره‌مند می‌شود و بدون عبودیت، هیچ فضیلت حقیقی تحقق نمی‌یابد. پیامبر (ص) عبدِ خدا، مطیع محض او، عاشق و محبِ او و پرستنده راستینِ اوست، حتی رسالتش نیز مأموریتی است که از سوی خدا دریافت کرده و خود، عین اطاعت از فرمان الهی است.

 فنایی‌اشکوری گفت: در ارتباط با خلق، ویژگی ممتاز پیامبر (ص) «رحمت للعالمین» بودن اوست. او پیامبر رحمت و رسول مهربانی است و این مهربانی او عام و فراگیر است؛ شامل همه انسان‌ها و حتی تمامی موجودات می‌شود. او مظهر رحمت رحمانی و رحیمی خداوند است. این صفت برجسته، در حقیقت محصول و نتیجه همان مقام عبودیت است. چون او عبدِ کامل خداست و خداوند «رحمان» و «رحیم» است، پیامبر (ص) نیز که متخلق به اخلاق الهی است، مظهر کامل رحمت خداوند است. رحمت او برای جهانیان، بازتاب و ثمره همان بندگی اوست و اوست که این صفت الهی را در عالم محقق می‌سازد. پس می‌توان گفت: کمال پیامبر (ص) دو وجه دارد: در نسبت با خدا، «عبد» است و در نسبت با خلق، «رحمت» است.

 این استاد فلسفه و عرفان تطبیقی در ادامه سخنانش با بیان شعر زیبای «شیر را بچه همی ماند بدو/ تو پیمبر چه می‌مانی بگو»، گفت: جا دارد از خود بپرسیم ما که از امت او و پیرو او هستیم چه بهره‌ای از عبودیت و رحمت او داریم؟ پیرو پیامبر (ص) می‌کوشد شبیه او شود، چنان‌که خود فرمود: «أشْبَهُکُم بِی أحْسَنُکُم خُلقا»، شبیه‌ترین شما به من، خوش‌اخلاق‌ترین شماست؛ بنابراین شاخصه امت راستین آن حضرت این است دارای دو صفت عبودیت و رحمت باشد.

انتهای خبر/