شهید مجید قربانخانی متولد مرداد ماه ۱۳۶۹ در محله یافت آباد تهران بود. تک پسر خانواده و لوتی مسلک بود که در کنار پدرش در بازار کار می‌کرد و سفره خانه‌ای نیز در محله یافت آباد داشت. وضع مالی خوبی داشت و از این بابت همیشه به نیازمندان کمک می‌کرد. برخی اخلاق‌های خاص و خالکوبی روی دستش باعث شده بود او را با نام مجید سوزوکی مدافعان حرم یا حر مدافعان حرم یاد کنند. مجید از نوجوانی عضو بسیج و بچه هیئتی بود، اما آنقدر وابسته به این فضا نبود که روزی مدافع حرم شود.

دوستی او با مرتضی کریمی همه چیز را تغییر داد. این دوستی برای مجید سرآغاز یک تحول بزرگ بود. تحولی که او را به دفاع از حرم حضرت زینب (س) در سوریه رساند و نهایتا تا لحظه شهادت همراه مرتضی کریمی بود و با او در یک منطقه و یک عملیات به شهادت رسیده و مفقود الاثر شدند. او که عاشقانه حضرت زینب سلام الله علی‌ها را دوست داشت، چندی پیش از اعزامش به سوریه به کلی تغییر کرده بود. نماز‌های اول وقت، وصیت نامه نویسی و زمزمه‌های عاشقانه اش از هیئت گویای این دگرگونی بود. وقتی عنوان کرد که می‌خواهد به سوریه برود، کسی از نزدیکانش باور نمیکرد که او اهل این مجاهدت باشد. اما خیلی زود راهی شد و ۲۱ دیماه سال ۹۴ او به همراه همرزمانش همچون شهید مصطفی چگینی، شهید مرتضی کریمی و شهید محمد آژند در خان طومان سوریه به شهادت رسیده و مفقود الاثر شدند.

حالا پیکر مطهر این شهید مدافع حرم بعد از گذشت بیش از سه سال از شهادتش در سوریه کشف و هویتش شناسایی شده است.

وصیتنامه شهید مجید قربانخانی:

بسم رب الشهدا و الصدیقین

سلام عرض می‌کنم خدمت تمام مردم ایران. سلام می‌کنم به رهبرکبیر انقلاب و سلام عرض می‌کنم به خانواده عزیزم. امیدوارم بعد از شهادتم ناراحتی نداشته باشید و از شما خواهش می‌کنم بعد از مرگم خوشحال باشید و گریه بر مصیبت اباعبدالله کنید. سر پیکر بی‌جان من خوشحال باشید که در راه اسلام و شیعیان به شهادت رسیدم.

صحبتم با حضرت امام خامنه‌ای؛ آقا جان اگر صدبار دگر متولد شدم برای اسلام و مسلمین جان می‌دهم و از رهبر انقلاب و بنیاد شهدا و سپاه پاسداران و همین طور بسیج خواهشمند هستم که بعد از به شهادت رسیدن من هوای خانواده‌ام را داشته باشید.

والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته

رقیه جان بر سینه می‌زنم که مبادا درون آن/ غیر رقیه خانه کند عشق دیگری