نام عامل ترور «عماد مغنیه» چگونه افشا شد؟

«ریچادر سیلور اشتاین» روزنامه‌نگار آمریکایی و صاحب امتیاز وب‌سایت تیکون عولام، در مصاحبه‌ای با شبکه لبنانی «المیادین» گفت: اطلاعاتی که این وب‌سایت از ترور مغنیه منتشر کرد پس از آن به دست آمد که شعبه سانسور بخش نظامی رژیم صهیونیستی در بررسی دقیق کتاب متعلق به یکی از خبرنگاران امنیتی، قبل از انتشار آن مرتکب شد.

او افزود: مسئول بخش سانسور تلاش کرد که نام رئیس این عملیات در موساد را از کتاب حذف کند، اما به این مسئله دقت نداشت که این نام در فهرست و برخی صفحات باقی مانده است.

سیلور اشتاین مجددا اعلام کرد که «نعوم ایزر» رئیس بخش عملیات موساد، در آن زمان عملیات ترور مغنیه را بر عهده داشته و این ترور با هماهنگی «سی آی اِی» انجام شده است؛ موساد و سیا پیش‌تر نیز در چندین زمینه از جمله «ترور دانشمندان ایرانی در پرونده هسته‌ای این کشور» همکاری کرده‌اند.

او افزود: انگیزه‌های آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها از نظر اهمیت ترور عماد مغنیه برابر بود، در حالی که ترور سردار «قاسم سلیمانی» فرمانده نیروی قدس سپاه ایران، عملیاتی بود که عمدتا از سوی آمریکایی‌ها هدایت شد و اسرائیلی‌ها حضور زیادی در آن نداشتند.

صاحب وب سایت تیکون عولام درباره چگونگی مشخص شدن محل حضور عماد مغنیه برای ترور او گفت: عاملان این ترور از آژانس امنیت داخلی برای این کار کمک گرفتند همان روشی که سعودی‌ها برای تعیین مکان «جمال خاشقچی» روزنامه‌نگار سعودی، به کار گرفتند، اما ترور مغنیه با مشارکت یک شرکت اسرائیلی برای رهگیری سیگنال‌های تلفن همراه انجام شد.

او در ادامه ضمن اعلام اینکه رژیم صهیونیستی در انفجار بندر بیروت در چهارم اوت نقش داشت، افزود: یک مسئول اسرائیلی اطلاعاتی را برای یکی از همکاران من درباره نقش اسرائیل در انفجار بندر بیروت فاش کرده است.

سیلور اشتاین افزود: این منبع گفته است که انفجار بندر بیروت تنها بخشی از سلسله حملاتی است که اسرائیل در لبنان آغاز کرده است. اسرائیلی‌ها مسئولیت این انفجار را بر عهده نمی‌گیرند، زیرا تمام جهان و جامعه بین‌المللی، اسرائیل را به ارتکاب جنایات ضد بشری متهم خواهند کرد.

این روزنامه‌نگار آمریکایی و صاحب وب‌سایت تیکون عولام در پایان به همکاری امنیتی میان رژیم صهیونیستی و کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس اشاره و اعلام کرد که کارشناسان صهیونیست به شکلی مخفیانه به کشور‌های حاشیه خلیج فارس سفر می‌کنند و روی نصب و نگهداری از فن‌آوری‌های این رژیم کار می‌کنند؛ موضوعی که به مقامات اماراتی اجازه می‌دهد بر روی کشور‌ها و طرف‌های مخالف کنترل داشته باشند.