نگاهی به زندگی پربار آیت الله یزدی، یار نستوه انقلاب و رهبری؛
از مبارزات انقلابی گرفته تا پایبندی به ولایت و رهبری
آیت الله یزدی رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم یکی از افرادی بود که از ابتدای آغاز نهضت امام خمینی (ره) در کنار ایشان بود و تا به امروز هیچ گاه از مسیر ولایت و رهبری خارج نشد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، آیت الله محمد یزدى در سال 1310 هجرى شمسى در خانواده اى متدین و ارادتمند به خاندان پیامبر، چشم به جهان گشود.
پدر آیت الله یزدى، مرحوم «شیخ على یزدى» نام داشت که از شاگردان «شیخ عبدالکریم حائرى» و از روحانیون معروف اصفهان بود که امامت جماعت یکى از مساجد اصفهان را برعهده داشت و به حل مشکلات مردم عالم پرور اصفهان مى پرداخت.
از ویژگیهاى او آشنایى با علوم غریبه بود. مادر آیت الله یزدى نیز زنى مؤمن از خانواده متدین و دوستدار اهل بیت (علیهم السلام) بود که پدرش از مریدان «شیخ یزدى» به شمار مى آمد و ارادت او به «شیخ یزدى» در ازدواج پدر و مادر وى بى تأثیر نبوده است.
دوران تحصیل
آیت الله محمد یزدی تحصیلات حوزه را که در آغاز نزد پدر آموخته بود، در مدرسه «کاسه گران» اصفهان ادامه داد و در این میان، از محضر عالمان بزرگ اصفهان نیز در زمینه هاى علمى و معنوى بهره مى برد.
با حضور آیت الله بروجردی در قم، وی نیز به قم مهاجرت کرد و سال ها شاگرد این مرجع عالیقدر بود.
وى با شرکت در دروس سطح، کتابهاى رسائل، مکاسب و کفایةالاصول را به خوبى فرا گرفت و در درس خارج علماى بزرگ حوزه، از جمله آیت الله بروجردى(ره) و امام خمینى(ره) شرکت کرد.
تلاش علمى وی در آن سالها باعث شد تا بتواند از حضرت امام خمینى(ره) اجازه‌نامه ی اجتهاد دریافت کند،
وی در دوران تحصیل خود از محضر آقایان شیخ حسن نجف آبادى، فقیه، سید محمدعلى ابطحى ، آیت الله لاکانى، حاج آقا حسین بُدلا و زاهدى ، آیت الله حاج شیخ مرتضى حائرى، آیت الله مرعشى ،آیت الله سلطانى ، علامه طباطبایى ،
آیت الله بروجردى(ره)، آیت الله اراکى، آیت الله شیخ محمدتقى آملى، آیت الله شاهرودى و خارج امام خمینى(ره) بهره برد و در کلاس های درس ایشان حاضر شد.
فعالیتهاى سیاسى
آیت الله یزدى با ورود به حوزه علمیه قم، مبارزه و درس را با هم شروع کرد و با شرکت در درس امام خمینى(ره) و جلساتى عمومى و خصوصى ایشان، توانایى و عزم خود را براى پىگیرى جریانهاى سیاسى و پیروى از خط مشى امام(ره) اعلام مى دارد.
ارتباط وى با امام با حاضر شدن در درس خارج اصول ایشان در مسجد سلماسى و پرسشهاى علمى و سیاسى در پایان درس آغاز شد.
در آن ایام، در عصرهاى جمعه، بیشتر جوانان به سینما مى رفتند و جو سینماها آکنده از فیلم هاى زشت و مبتذل بود.
حضرت امام(ره) با توجه به این معضل، از تعدادی طلاب خواسته بودند که جلساتى را در عصرهاى جمعه در شهرهای مختلف برقرار کنند.
رساندن این پیام امام(ره) در برخى از شهرها، به عهده آیت الله یزدى قرار گرفت. جلسه معروف مسجد امام حسن عسگرى(ع) واقع در قم نمونه‌ای از منبر و سخنرانی‌های وی است که هر یک از گویندگان به دستور امام راحل ده شب در آنجا به سخنرانى پرداختند.
هنگامى که نوبت به آیت الله یزدى رسید، به جاى ده شب، بیست شب آن جلسه را اداره کرد. عنوان بحث هاى وى در آن بیست شب، «انقلاب‌هاى تاریک و روشن» بودکه امام(ره) نیز یک شب به آن محفل آمد و تا پایان جلسه هم حضور داشتند.
ساواک آیت الله یزدى را بارها دستگیر و ممنوع المنبر کرد؛ از جمله دستگیرى بعد از 21 رمضان در مسجد جامع قم و پس از سخنرانى در منزل آیت الله العظمی گلپایگانى را مىتوان نام برد.
علاوه بر این ساواک بارها ایشان را تبعید کردکه طولانىترین آنها پس از بندر لنگه و بوشهر، رودبار بود؛ اما آیت الله یزدى در دوره تبعید نیز دست از مبارزه برنمى داشت و بارها به طور مخفیانه به تهران و قم مى آمد و در جریان امور قرار مى گرفت و اعلامیه هاى امام را براى مردم و علماى شهرها مى برد. ایشان در قم و تهران جلساتى را به صورت مخفى تشکیل مى داد و با افراد و جریان هاى گوناگون به تبادل نظر مى پرداخت که به جلسات زیرزمینى شهرت یافته بود.
پس از پیروزى انقلاب اسلامى، در اولین سخنرانى امام(ره) در فیضیه که شور و شوق فراوان و کثرت جمعیت مانع از انجام این سخنرانى بود حضرت امام به ایشان دستور مى فرمایند براى آرام کردن مردم ایراد سخن کنند و ایشان نیز امر امام را اطاعت کرده که خاطره آن در اذهان حاضران در آن روز بزرگ باقى مانده است.
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از مراکز بسیار مهمى بود که در زمان رژیم طاغوت، خدمات شایانى را به مبارزات ملت ایران براى دست یابى به انقلاب اسلامى انجام داده است.
آیت الله محمد یزدى، از آغازین روزهاى تأسیس این مرکز، با آن همکارى داشته است و این همکارى تاکنون نیز ادامه دارد.
وی خود درباره جامعه مدرسین مىگوید: «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در شمار مراکزى بود که توانست احترام توده مردم را نسبت به خود جلب کند. مردم اعضاى جامعه را افرادى متدین و فاضل یافته بودند و عمیقاً به این باور رسیده بودند که اینان کسانى نیستند که براى قصد و غرض دنیوى کارى انجام داده و سخنى بگویند و جز براى خیر و انجام وظیفه دینى و الهى خودکارى نمىکنند.
آیت الله محمد یزدى، پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز همواره در خدمت نظام و بازوى تواناى امام و رهبرى بود و همواره در کلام و صحبتش همواره پایبندی به ارزش های انقلاب و رهبری را مد نظر داشت.
ریاست دادگاه انقلاب اسلامى قم؛ریاست دفتر امام(ره) در قم؛نمایندگى مجلس خبرگان قانون اساسى؛نمایندگى مجلس شوراى اسلامى در دو دوره متوالى (دوره اول از قم و دوره دوم از تهران)؛نائب رئیس مجلس شوراى اسلامى؛عضویت در شوراى نگهبان پس از استعفاى آیت الله العظمی صافى گلپایگانى؛عضویت در شوراى بازنگرى قانونى اساسى؛ریاست قوه قضائیه با حکم مقام معظم رهبرى در دو دوره پنج ساله؛نمایندگى رؤساى سه قوه در هیأت سه نفره حل اختلاف بین مرحوم رجایى و بنى صدر؛نمایندگى مجلس خبرگان رهبرى؛نائب رئیس و قائم مقام اجرائى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.عضویت در دوره چهارم و پنجم شورای عالی حوزه‌های علمیه و رئیس دوره پنجم آن شورا و ریاست شورای عالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از جمله مناصبی است که وی در این دوران آن را عهده دار بود.
آثار ماندگار زیادی از ایشان به جای مانده است که از مهم ترین آن ها می توان به رسائل فقهیه، کتاب القضاء فی شرح العروة الوثقی (2 جلد)، ثلاث رسائل فقهیه
اُسس العقیدة فی الاسلام، آداب القضاء و احکامه، سلسلة بحوث اسلامیه فی الحقوق، دارالاسلام و دار الحرب و المسائل الثقافیه اشاره کرد.
گفتنی است که این یار دیرین رهبری و انقلاب چهار پسر و یک دختر از خود به یادگار گذاشته است.
این بزرگ مرد انقلاب در نهایت امروز در سن 89 سالگی دار فانی را وداع گفت.
انتهای پیام/
پدر آیت الله یزدى، مرحوم «شیخ على یزدى» نام داشت که از شاگردان «شیخ عبدالکریم حائرى» و از روحانیون معروف اصفهان بود که امامت جماعت یکى از مساجد اصفهان را برعهده داشت و به حل مشکلات مردم عالم پرور اصفهان مى پرداخت.
از ویژگیهاى او آشنایى با علوم غریبه بود. مادر آیت الله یزدى نیز زنى مؤمن از خانواده متدین و دوستدار اهل بیت (علیهم السلام) بود که پدرش از مریدان «شیخ یزدى» به شمار مى آمد و ارادت او به «شیخ یزدى» در ازدواج پدر و مادر وى بى تأثیر نبوده است.
دوران تحصیل
آیت الله محمد یزدی تحصیلات حوزه را که در آغاز نزد پدر آموخته بود، در مدرسه «کاسه گران» اصفهان ادامه داد و در این میان، از محضر عالمان بزرگ اصفهان نیز در زمینه هاى علمى و معنوى بهره مى برد.
با حضور آیت الله بروجردی در قم، وی نیز به قم مهاجرت کرد و سال ها شاگرد این مرجع عالیقدر بود.
وى با شرکت در دروس سطح، کتابهاى رسائل، مکاسب و کفایةالاصول را به خوبى فرا گرفت و در درس خارج علماى بزرگ حوزه، از جمله آیت الله بروجردى(ره) و امام خمینى(ره) شرکت کرد.
تلاش علمى وی در آن سالها باعث شد تا بتواند از حضرت امام خمینى(ره) اجازه‌نامه ی اجتهاد دریافت کند،
وی در دوران تحصیل خود از محضر آقایان شیخ حسن نجف آبادى، فقیه، سید محمدعلى ابطحى ، آیت الله لاکانى، حاج آقا حسین بُدلا و زاهدى ، آیت الله حاج شیخ مرتضى حائرى، آیت الله مرعشى ،آیت الله سلطانى ، علامه طباطبایى ،
آیت الله بروجردى(ره)، آیت الله اراکى، آیت الله شیخ محمدتقى آملى، آیت الله شاهرودى و خارج امام خمینى(ره) بهره برد و در کلاس های درس ایشان حاضر شد.
فعالیتهاى سیاسى
آیت الله یزدى با ورود به حوزه علمیه قم، مبارزه و درس را با هم شروع کرد و با شرکت در درس امام خمینى(ره) و جلساتى عمومى و خصوصى ایشان، توانایى و عزم خود را براى پىگیرى جریانهاى سیاسى و پیروى از خط مشى امام(ره) اعلام مى دارد.
ارتباط وى با امام با حاضر شدن در درس خارج اصول ایشان در مسجد سلماسى و پرسشهاى علمى و سیاسى در پایان درس آغاز شد.
در آن ایام، در عصرهاى جمعه، بیشتر جوانان به سینما مى رفتند و جو سینماها آکنده از فیلم هاى زشت و مبتذل بود.
حضرت امام(ره) با توجه به این معضل، از تعدادی طلاب خواسته بودند که جلساتى را در عصرهاى جمعه در شهرهای مختلف برقرار کنند.
رساندن این پیام امام(ره) در برخى از شهرها، به عهده آیت الله یزدى قرار گرفت. جلسه معروف مسجد امام حسن عسگرى(ع) واقع در قم نمونه‌ای از منبر و سخنرانی‌های وی است که هر یک از گویندگان به دستور امام راحل ده شب در آنجا به سخنرانى پرداختند.
هنگامى که نوبت به آیت الله یزدى رسید، به جاى ده شب، بیست شب آن جلسه را اداره کرد. عنوان بحث هاى وى در آن بیست شب، «انقلاب‌هاى تاریک و روشن» بودکه امام(ره) نیز یک شب به آن محفل آمد و تا پایان جلسه هم حضور داشتند.
ساواک آیت الله یزدى را بارها دستگیر و ممنوع المنبر کرد؛ از جمله دستگیرى بعد از 21 رمضان در مسجد جامع قم و پس از سخنرانى در منزل آیت الله العظمی گلپایگانى را مىتوان نام برد.
علاوه بر این ساواک بارها ایشان را تبعید کردکه طولانىترین آنها پس از بندر لنگه و بوشهر، رودبار بود؛ اما آیت الله یزدى در دوره تبعید نیز دست از مبارزه برنمى داشت و بارها به طور مخفیانه به تهران و قم مى آمد و در جریان امور قرار مى گرفت و اعلامیه هاى امام را براى مردم و علماى شهرها مى برد. ایشان در قم و تهران جلساتى را به صورت مخفى تشکیل مى داد و با افراد و جریان هاى گوناگون به تبادل نظر مى پرداخت که به جلسات زیرزمینى شهرت یافته بود.
پس از پیروزى انقلاب اسلامى، در اولین سخنرانى امام(ره) در فیضیه که شور و شوق فراوان و کثرت جمعیت مانع از انجام این سخنرانى بود حضرت امام به ایشان دستور مى فرمایند براى آرام کردن مردم ایراد سخن کنند و ایشان نیز امر امام را اطاعت کرده که خاطره آن در اذهان حاضران در آن روز بزرگ باقى مانده است.
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از مراکز بسیار مهمى بود که در زمان رژیم طاغوت، خدمات شایانى را به مبارزات ملت ایران براى دست یابى به انقلاب اسلامى انجام داده است.
آیت الله محمد یزدى، از آغازین روزهاى تأسیس این مرکز، با آن همکارى داشته است و این همکارى تاکنون نیز ادامه دارد.
وی خود درباره جامعه مدرسین مىگوید: «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در شمار مراکزى بود که توانست احترام توده مردم را نسبت به خود جلب کند. مردم اعضاى جامعه را افرادى متدین و فاضل یافته بودند و عمیقاً به این باور رسیده بودند که اینان کسانى نیستند که براى قصد و غرض دنیوى کارى انجام داده و سخنى بگویند و جز براى خیر و انجام وظیفه دینى و الهى خودکارى نمىکنند.
آیت الله محمد یزدى، پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز همواره در خدمت نظام و بازوى تواناى امام و رهبرى بود و همواره در کلام و صحبتش همواره پایبندی به ارزش های انقلاب و رهبری را مد نظر داشت.
ریاست دادگاه انقلاب اسلامى قم؛ریاست دفتر امام(ره) در قم؛نمایندگى مجلس خبرگان قانون اساسى؛نمایندگى مجلس شوراى اسلامى در دو دوره متوالى (دوره اول از قم و دوره دوم از تهران)؛نائب رئیس مجلس شوراى اسلامى؛عضویت در شوراى نگهبان پس از استعفاى آیت الله العظمی صافى گلپایگانى؛عضویت در شوراى بازنگرى قانونى اساسى؛ریاست قوه قضائیه با حکم مقام معظم رهبرى در دو دوره پنج ساله؛نمایندگى رؤساى سه قوه در هیأت سه نفره حل اختلاف بین مرحوم رجایى و بنى صدر؛نمایندگى مجلس خبرگان رهبرى؛نائب رئیس و قائم مقام اجرائى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.عضویت در دوره چهارم و پنجم شورای عالی حوزه‌های علمیه و رئیس دوره پنجم آن شورا و ریاست شورای عالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از جمله مناصبی است که وی در این دوران آن را عهده دار بود.
آثار ماندگار زیادی از ایشان به جای مانده است که از مهم ترین آن ها می توان به رسائل فقهیه، کتاب القضاء فی شرح العروة الوثقی (2 جلد)، ثلاث رسائل فقهیه
اُسس العقیدة فی الاسلام، آداب القضاء و احکامه، سلسلة بحوث اسلامیه فی الحقوق، دارالاسلام و دار الحرب و المسائل الثقافیه اشاره کرد.
گفتنی است که این یار دیرین رهبری و انقلاب چهار پسر و یک دختر از خود به یادگار گذاشته است.
این بزرگ مرد انقلاب در نهایت امروز در سن 89 سالگی دار فانی را وداع گفت.
انتهای پیام/
نظرات شما