نادیده گرفتن تسلیحات هسته اى اسرائیل در آژانس طنز تاریخ است

وی عنوان کرد: از آنجا که همه در منطقه خاورمیانه، به جز رژیم اسرائیل، عضو معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) هستند و متعهد شده‌اند که پادمان‌های جامع آژانس را بپذیرند، توسعه یک برنامه پنهانی سلاح‌های هسته‌ای توسط این رژیم، یک تهدید جدی مداوم نه تنها برای امنیت و ثبات منطقه و جهان، بلکه همچنین برای اثربخشی و کارآیی ان. پی. تی و رژیم پادمان آژانس است.

غریب آبادی اضافه کرد: نیازی به گفتن نیست که رژیم اسرائیل همچنین عضو هیچ یک از معاهدات مهم دیگر حاکم بر خلع سلاح و عدم اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی نیست.

این دیپلمات ارشد ایرانی با بیان اینکه توانایی‌های هسته‌ای رژیم اسرائیل و تهدید‌های مربوط به آن در دستورکار مجمع عمومی سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز قرار گرفته و قطعنامه‌های بسیاری در این مجامع در این زمینه به تصویب رسیده، اظهار کرد: متأسفانه، رژیم اسرائیل با بی توجهی به معاهده عدم اشاعه، خودداری از پیوستن به معاهده و امتناع از قرار دادن تمامی تأسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای خود تحت رژیم پادمان جامع آژانس، جامعه بین‌المللی را نادیده می‌گیرد.

وی خاطرنشان کرد: رژیم اسرائیل اکنون حتی در مقایسه با کشور‌های دارای سلاح هسته‌ای از مزایای ترجیحی بیشتری برخوردار است، چرا که آن کشور‌ها عضو ان. پی. تی هستند و تعهدات متعددی به ویژه تحت مواد یک و شش معاهده دارند. در حالی که رژیم اسرائیل با بیرون ماندن از این معاهده، از هرگونه تعهدی تحت معاهده آزاد است و از تمامی مزایای اساسنامه آژانس که مرتبط با ان. پی. تی هست نیز برخوردار می‌باشد.

نماینده دائم ایران در آژانس اضافه کرد: چنین وضعیتی، به این رژیم این گستاخی را داده است تا اختیارات و مأموریت آژانس در جلوگیری از انحراف مواد و فعالیت‌های هسته‌ای خود را به سخره بگیرد.

وی بیان کرد: این یک تناقض آشکار است که یک غیر عضو ان. پی. تی، به دلیل عضویت در آژانس از حقوق و مزایای کامل برخوردار است و در حالی که در همان زمان، خود را از هرگونه مسئولیتی بَری می‌داند و در تمام رایزنی‌ها و جلسات آژانس در خصوص اعضای معاهده نیز شرکت می‌کند.

غریب آبادی خاطرنشان کرد: مهم‌تر از همه، رژیم اسرائیل چنان گستاخ شده است که واقعیات را تحریف کرده و برخی اعضای معاهده عدم اشاعه را حسب این که به واسطه عضویت‌شان در معاهده تعهداتی دارند، ولی خودش فاقد چنین تعهداتی است، مورد انتقاد قرار می‌دهد. این، یک قصور بسیار جدی در کار آژانس است که باید به طور مناسبی مورد رسیدگی قرار گیرد.

نماینده دائم ایران در آژانس اضافه کرد: آژانس، نقش متمایزی در اجرای تصمیمات و قطعنامه‌های کنفرانس‌های عمومی دارد و باید موضع روشنی را در مورد عدم پذیرش تداوم بیرون ماندن رژیم اسرائیل از چارچوب ان. پی. تی و مقاومت مداوم آن در برابر قرار دادن تمامی فعالیت‌ها و تاسیسات هسته‌ای خود تحت سیستم پادمان جامع آژانس، اتخاذ کند.

وی خاطرنشان کرد: این یک طنز تلخ است که آژانس، دبیرخانه آن، شورای حکام و کنفرانس عمومی، همگی فقط بر روی اعضای ان. پی. تی متمرکز هستند، در حالی که نادیده گرفتن مواد و فعالیت‌های هسته‌ای رژیم اسرائیل در منطقه ناپایدار خاورمیانه، یک اشتباه راهبردی مزمن است. در چنین وضعیتی، عضویت در معاهده عدم اشاعه و اجرای کامل پادمان‌های آژانس چه مزیتی دارد؟ چگونه جامعه بین‌المللی می‌تواند آژانس را به عنوان یک شریک جدی، حرفه‌ای و بی‌طرف ببیند.

غریب آبادی بیان کرد: در حالی که اجرای رژیم پادمانی جامع را برای تمامی اعضای خود به طور یکسان و عادلانه پیگیری نمی‌کند و حتی درباره ضرورت فعالیت‌های راستی آزمایی و بازرسی از برنامه هسته‌ای رژیم اسرائیل، به طور جدی بحث نمی‌کند؟ آیا سیاست سکوت و نادیده گرفتن برنامه هسته‌ای رژیم اسرائیل و سیاست عدم اقدام در این رابطه، پیام منفی به اعضای معاهده عدم اشاعه نمی‌فرستد که «عضویت در معاهده برابر است با پذیرش قوی‌ترین نظارت‌ها و راستی آزمایی، در حالی که بیرون ماندن از معاهده به معنای رهایی از هرگونه تعهد و انتقاد و حتی دریافت پاداش می‌باشد»؟!