قم فردا گزارش می دهد؛
«قم» و ضرورت توجه همیشگی مردم به مصرف بهینه «آب»/خشکسالی قم جدی است؛ آیا مردم و مسئولان به هوش هستند؟
وضعیت جغرافیایی قم، هم مردم و هم مسئولان این شهر و استان را بر آن می دارد تا همواره درباره شیوه های مصرف بهینه آب؛ چه در مصارف خانگی و چه در مصارف غیر آن، تأمل و تصمیم سازی کنند و البته آن اندیشه ها را به عملیاتی کردن نزدیک سازند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، اطلاعیه اخیر شرکت آب و فاضلاب استان قم مبنی بر قطع یک هفته ای آب سرشاخ های دز برای اتصال خط لوله اصلی انتقال آب سد کوچری به تصفیه خانه آب جدیدالاحداث، بار دیگر بحث مهم آب را بر سر زبان ها انداخته است.
باید گفت سال هاست که قم به عنوان منطقه ای گرم و خشک و البته کم بارش، در مرز رسیدن به بحران آبی قرار دارد و در عین حال سال هاست که بخش عمده ای از نیازهای آبی آن از مناطق دیگر تأمین می شود؛ به بیان دیگر کمبود منابع آبی، بهره برداری بی رویه از آب و حفر چاه های زیاد و غیرقانونی و از سوی دیگر، روند رو به رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای مصرف آب سبب شده تا مسئولان استان قم همواره ضرورت رعایت صرفه جویی در این مایع حیاتی را به همه هم استانی ها گوشزد کنند.
کمبود آب جدی است ...
و اما براساس مطالعات انجام گرفته توسط ستاد حوادث غیرمترقبه استان، پیامدهای خشکسالی حتی در مناطق کمتر گرم و خشک استان نیز دیده شده و برخی از قنات ها و چشمه های این مناطق هم خشک شده و یا رو به خشک شدن است.
بر همین اساس است که مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب استان قم، فرد فرد هموطنان و بویژه هم استانی ها و همشهریان قمی را مخاطب این نگرانی می داند و از آنان می خواهد تا در بهینه سازی مصرف با تأکید بر صرفه جویی حداکثری پیشقدم شوند.
علی جان صادق پور همچنین به آمار متوسط مصرف هم اشاره ای کرده و افزوده است:
متوسط مصرف آب در استان قم ۱۶۰ لیتر در طول شبانه روز است که با توجه به اینکه تأمین ۸۵ درصدی منابع آبی استان قم در خارج این استان صورت می‌گیرد، باید در مصرف آب به صورت بهینه و با صرفه جویی دقت کرد.
وی به این نکته هم اشاره کرده که این متوسط مصرف در بسیاری دیگر از کشورها، در حدود 100 لیتر در شبانه روز است؛ بنابراین ایرانی ها و قمی ها هم می توانند با فهم دقیق این مهم و رعایت مصرف بهینه، خود را با این شرایط تطبیق دهند.
ضرورت عدم راه اندازی صنایع آب بر در قم
و اما نگرانی دیگر در این زمینه، عدم رعایت مصرف بهینه در صنایع مانند صنایع آب بر است که در این باره، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت قم، تصریح می کند که در قم و با وجود کمبود منابع آبی، سیاست جذب صنایع پیشرفته و با تکنولوژی بالا که برای تولید محصول نهایی به آب کمی احتیاج دارد، دنبال می شود.
محمود سیجانی همچنین اضافه کرده است: رعایت استانداردهای محیط زیستی در حوزه صنعت یکی از مهمترین دغدغه های مردم و مسئولان استان است و با وجود از دست دادن برخی سرمایه گذارهای اقتصادی، اجازه استقرار صنایع پر آب بر در قم داده نمی شود؛ همچنانکه بیش از 40 درصد اشتغال استان در بخش صنعت جریان دارد؛ اما سهم این بخش از منابع آبی تنها در حدود 2 درصد است.
وی تصریح کرد که برنامه ریزی های انجام شده در قم بر مبنای اولویت استقرار صنایعی است که برای فعالیت خود به کمترین میزان آب احتیاج دارند و یا می توانند با استفاده از دستگاه های پیشرفته، آب مورد استفاده خود را به چرخه تولید بازگردانند.
همه باید دست به دست هم دهند/ از ضرورت آموزش عمومی تا لزوم تدبیر ملی
اکنون تردیدی نیست که «آموزش همگانی»، مهم ترین عامل برای مقابله با این بحران قریب الوقوع و با هدف بالا بردن آگاهی مردم درباره حفاظت از منابع آبی می باشد؛ چراکه استان قم دارای وضعیت متفاوت تری نسبت به سایر استان های کشور در زمینه مباحث آب است و بارندگی در استان قم هم نسبت به متوسط کشوری رقم پایین تری را به خود اختصاص داده و در عین حال ساعات آفتابی نیز در این استان بیش از سایر استان های کشور است.
انتهای پیام/120
باید گفت سال هاست که قم به عنوان منطقه ای گرم و خشک و البته کم بارش، در مرز رسیدن به بحران آبی قرار دارد و در عین حال سال هاست که بخش عمده ای از نیازهای آبی آن از مناطق دیگر تأمین می شود؛ به بیان دیگر کمبود منابع آبی، بهره برداری بی رویه از آب و حفر چاه های زیاد و غیرقانونی و از سوی دیگر، روند رو به رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای مصرف آب سبب شده تا مسئولان استان قم همواره ضرورت رعایت صرفه جویی در این مایع حیاتی را به همه هم استانی ها گوشزد کنند.
کمبود آب جدی است ...
و اما براساس مطالعات انجام گرفته توسط ستاد حوادث غیرمترقبه استان، پیامدهای خشکسالی حتی در مناطق کمتر گرم و خشک استان نیز دیده شده و برخی از قنات ها و چشمه های این مناطق هم خشک شده و یا رو به خشک شدن است.
بر همین اساس است که مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب استان قم، فرد فرد هموطنان و بویژه هم استانی ها و همشهریان قمی را مخاطب این نگرانی می داند و از آنان می خواهد تا در بهینه سازی مصرف با تأکید بر صرفه جویی حداکثری پیشقدم شوند.
علی جان صادق پور همچنین به آمار متوسط مصرف هم اشاره ای کرده و افزوده است:
متوسط مصرف آب در استان قم ۱۶۰ لیتر در طول شبانه روز است که با توجه به اینکه تأمین ۸۵ درصدی منابع آبی استان قم در خارج این استان صورت می‌گیرد، باید در مصرف آب به صورت بهینه و با صرفه جویی دقت کرد.
وی به این نکته هم اشاره کرده که این متوسط مصرف در بسیاری دیگر از کشورها، در حدود 100 لیتر در شبانه روز است؛ بنابراین ایرانی ها و قمی ها هم می توانند با فهم دقیق این مهم و رعایت مصرف بهینه، خود را با این شرایط تطبیق دهند.
ضرورت عدم راه اندازی صنایع آب بر در قم
و اما نگرانی دیگر در این زمینه، عدم رعایت مصرف بهینه در صنایع مانند صنایع آب بر است که در این باره، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت قم، تصریح می کند که در قم و با وجود کمبود منابع آبی، سیاست جذب صنایع پیشرفته و با تکنولوژی بالا که برای تولید محصول نهایی به آب کمی احتیاج دارد، دنبال می شود.
محمود سیجانی همچنین اضافه کرده است: رعایت استانداردهای محیط زیستی در حوزه صنعت یکی از مهمترین دغدغه های مردم و مسئولان استان است و با وجود از دست دادن برخی سرمایه گذارهای اقتصادی، اجازه استقرار صنایع پر آب بر در قم داده نمی شود؛ همچنانکه بیش از 40 درصد اشتغال استان در بخش صنعت جریان دارد؛ اما سهم این بخش از منابع آبی تنها در حدود 2 درصد است.
وی تصریح کرد که برنامه ریزی های انجام شده در قم بر مبنای اولویت استقرار صنایعی است که برای فعالیت خود به کمترین میزان آب احتیاج دارند و یا می توانند با استفاده از دستگاه های پیشرفته، آب مورد استفاده خود را به چرخه تولید بازگردانند.
همه باید دست به دست هم دهند/ از ضرورت آموزش عمومی تا لزوم تدبیر ملی
اکنون تردیدی نیست که «آموزش همگانی»، مهم ترین عامل برای مقابله با این بحران قریب الوقوع و با هدف بالا بردن آگاهی مردم درباره حفاظت از منابع آبی می باشد؛ چراکه استان قم دارای وضعیت متفاوت تری نسبت به سایر استان های کشور در زمینه مباحث آب است و بارندگی در استان قم هم نسبت به متوسط کشوری رقم پایین تری را به خود اختصاص داده و در عین حال ساعات آفتابی نیز در این استان بیش از سایر استان های کشور است.
انتهای پیام/120
نظرات شما