سکوت ستاره پرسپولیس شکست؛ اشک‌هایم به خاطر خودم نبود/ آن جام جهانی را فراموش کردم/ از لوکادیا خرده نمی‌گیرم

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، وحید امیری در جام جهانی ۲۰۱۸ یکی از بهترین‌های تیم ما بود و در هر ۳ بازی تیم ملی هم مقابل مراکش، اسپانیا و پرتغال به صورت فیکس به میدان رفت ولی در جام جهانی قطر اوضاع برای او طور دیگری پیش رفت. امیری در حالی به یک نیمکت‌نشین مطلق در تیم ملی تبدیل شد که بازیکنان جانشین او هم عملکرد بدی داشتند و نتوانستند درخششی داشته باشند ولی با این حال سرمربی پرتغالی به آچار فرانسه تیمش اعتماد نکرد و وحید حتی یک دقیقه هم در جام جهانی فرصت بازی نیافت؛ اتفاقی عجیب که تعجب خیلی‌ها را در پی داشت.

امیری کلا بازیکن آرام و بی‌حاشیه‌ای است و خیلی اهل مصاحبه کردن و فعالیت در فضای مجازی نیست تا ناراحتی‌اش از بازی نکردن در جام جهانی را بروز دهد. با این وجود وحید خیلی رویای بازی کردن در دومین جام جهانی‌اش را داشت و بعد از حذف تیم ملی هم یکی از ناراحت‌ترین بازیکنان اردوی تیم ملی بود. شاید ماندگارترین تصویر از امیری در جام جهانی قطر اشک‌های پنهانی او زیر لباس تیم ملی بعد از شکست مقابل آمریکا بود. با وحید در خصوص اتفاقات جام جهانی، اشک‌هایش که بند نمی‌آمد، آینده تیم ملی و همچنین شرایط خوب این روزهای پرسپولیس گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.

از همین بازی مقابل ون پارس شروع کنیم. فکر می‌کنم برای بردن حسابی اذیت شدید. درست است؟

بله دقیقا همین‌طور است ولی خداراشکر شرمنده هواداران نشدیم. جا دارد به تیم خوب ون پارس تبریک بگویم. واقعا بازی پرفشاری بود اما توانستیم صعود کنیم. علی‌رغم این که موقعیت‌های زیادی داشتیم اما در این بازی‌ها نباید اشتباه کنید. تیم‌ها با تمام وجود دفاع می‌کنند تا از ما امتیاز بگیرند. خدا را شکر هدف صعود بود که به آن رسیدیم.

تیم حریف با پرس و دوندگی زیاد سعی کرده بود که ما را تحت فشار بگذارد. با این حال در طول بازی هم موقعیت‌های زیادی داشتیم تا نگذاریم بازی به وقت‌های اضافه و پنالتی‌ها بکشد ولی خب بدشانس بودیم. باز هم خداراشکر که در نهایت برنده شدیم و توانستیم به مرحله بعدی برسیم. همه تلاشمان را می‌کنیم تا در جام حذفی هم نتایج خوبی بگیریم و به مراحل پایانی برسیم.

همشهریت هم در پنالتی‌ها به نوعی کار را در آورد و دو پنالتی را مهار کرد.

بله خب علیرضا گلر فوق العاده‌ای است و بارها طی سال‌های اخیر هنر و توانایی‌های خودش را در گرفتن ضربات پنالتی به رخ کشیده است. اصلا بیرانوند نیازی به تعریف من ندارد ولی خب خیلی کمک کرد تا در جام حذفی پیروز شویم. ضمن این‌که در بازی‌های لیگ هم علیرضا عالی کار کرده و باید به او به خاطر عملکردش تبریک بگویم.

پرسپولیس در لیگ هم خوب کار کرده و قهرمانی نیم‌فصل را به‌دست آورد. شرایط را برای ادامه فصل چطور می‌بینی؟

بله خداراشکر فصل خوبی را پشت سر می‌گذاریم و نتایج بسیار خوبی گرفتیم. شرایط تیم خوب است و همه می‌خواهیم در این فصل قهرمانی را بدست بیاوریم و باعث خوشحالی هواداران شویم. با این‌که شرایط تیم ما خوب است اما گول این شرایط را نمی‌خوریم. تیم‌ها می‌خواهند در نیم‌فصل دوم سهمیه بگیریم. ما سعی می‌کنیم که با همان همدلی نیم‌فصل اول در نیم‌فصل دوم تلاش کنیم. فوتبال است و برخی اوقات اتفاقاتی علیه‌مان رخ می‌دهد اما ما محکوم به تلاش کردن هستیم تا بتوانیم بهترین اتفاقات را برای پرسپولیس و هوادارانش رقم بزنیم. در فوتبال می‌گویند در نیم‌فصل دوم امتیازگیری خیلی سخت می‌شود و به نوعی دروازه‌ها کوچک‌تر خواهد شد؛ به نظرم درست است و اصلا نباید فکر کنیم که کار راحتی پیش رو داریم. باز هم می‌گویم که باید سخت تلاش کنیم و با اتحاد و همدلی در پایان فصل پرسپولیسی‌ها را خوشحال کنیم.

در مورد رفتن لوکادیا چه نظری داری؟

نمی‌دانم چرا از تیم جدا شد و اطلاعی در این مورد ندارم اما به نظرش احترام می‌گذارم و به او هم خرده نمی‌گیریم. در پرسپولیس همه باید با عشق بازی کنند و با تمرکز بالا؛ اگر ذهن بازیکن کمی‌هم درگیر باشد نمی‌تواند به تیم کمک کند. امیدوارم او در ادامه زندگی‌اش موفق باشد. پرسپولیس نشان داده که متکی به بازیکن نیست. ما یک تیم هستیم و اتحاد خودمان را بارها نشان دادیم. هر بازیکنی لباس این تیم را می‌پوشد باید با تمام وجود در اختیار تیم و عاشق پرسپولیس باشد تا بتواند کار کند. بازیکنانی که در تیم حضور دارند با تمام وجود تلاش می‌کنند تا پرچم باشگاه را بالا نگه دارند. بازیکنی که هم از تیم رفته تمایل به جدایی داشته و ما دوست داشتیم که او در تیم بماند اما نمی‌توان به او خرده گرفت که چرا از تیم ما جدا شده و نمی‌خواهیم بیش از حد خودمان را درگیر این مسئله کنیم.

برسیم به تیم ملی و اتفاقات جام جهانی. اولین سوال من در خصوص آینده تیم ملی است و این‌که هنوز تیم ما سرمربی ندارد. به عنوان یکی از بازیکنان باتجربه تیم ملی نظرت چیست؟

اگر واقعیت را بخواهم بگویم من درجریان اتفاقات نیستم و نمی‌دانم چه زمانی قرار است تکلیف نیمکت تیم ملی مشخص شود. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که آرزو می‌کنم بهترین اتفاقات برای تیم ملی رقم بخورد. دوست دارم بزرگترین اتفاق برای تیم‌ملی بیفتد چرا که سال دیگر بازی‌های مهمی‌در پیش داریم. امیدوارم برای تیم‌ملی شرایط خوبی رقم بخورد. همه ما تلاش می‌کنیم که مردم‌مان خوشحال شوند و بتوانیم با نتایج‌مان دلشان را شاد کنیم.

تو یکی از بازیکنانی بودی که در جام جهانی اصلا فرصت بازی پیدا نکردی. در این خصوص صحبت کن.

خب این‌که من بازی نکردم تصمیم کادرفنی بود. من همیشه سرباز تیم ملی بودم و همواره هدفم کمک به تیم ملی بوده است. تصمیم بر این شد که من بازی نکنم و به جرات هم می‌توانم بگویم هیچ حاشیه و یا مشکلی از طرف من وجود نداشت. شما می‌توانید از تمام بازیکنان و افرادی که کنار تیم ملی بودند این موضوع را بپرسید. من همه تلاشم را کردم که فقط انرژی و دلگرمی به بازیکنان بدهم تا هر کسی که در ترکیب قرار می‌گیرد بتواند بهترین عملکرد را داشته باشد. اگر صعود می‌کردیم یک اتفاق ملی رخ می‌داد. در حال حاضر تمام تمرکز من پرسپولیس است و این که بتوانم به شرایط ایده‌آلم برگردم. جام جهانی و همه اتفاقات تلخش را فراموش کردم و در حال حاضر همه تمرکز و انرژی‌ام را برای پرسپولیس گذاشتم تا فصل خوبی را سپری کنیم.

به نظرت چرا تیم ملی موفق نبود و درحالی که خیلی به صعود نزدیک بودیم، نتوانستیم به دور بعدی برویم؟

نمی‌دانم واقعا چه باید بگویم. به هرحال از این اتفاقات در فوتبال رخ می‌دهد. ما خیلی به صعود نزدیک بودیم و می‌توانستیم با یک تساوی مقابل آمریکا به دور بعد برویم ولی نشد. شرایط آن‌طور که می‌خواستیم در بازی مقابل آمریکا پیش نرفت و نتوانستیم امتیازی بگیریم. شرمنده مردم شدیم و البته خودم هم خیلی حسرت خوردم و ناراحت بودم. به نظرم می‌توانستیم یک اتفاق تاریخی و بزرگ را در فوتبال ایران رقم بزنیم ولی حیف شد.

یکی از تصاویر ماندگار ولی تلخ تیم ملی در جام جهانی مربوط به تصاویر اشک ریختن بازیکنان بود. حتی خود تو در حالی که اشک می‌ریختی، پیراهنت را روی سرت گذاشتی تا کسی صورتت را نبیند. در مورد آن صحنه و اتفاقات بعد از بازی هم صحبت کن.

خب همه ما احساسی شده بودیم و خیلی ناراحت بودیم. به نظرم این ناراحتی طبیعی بود و دلیلش هم این بود که ما یک فرصت بزرگ را از دست دادیم. خیلی به صعود نزدیک بودیم ولی نتوانستیم این اتفاق مهم را برای فوتبال ایران رقم بزنیم. همه ما می‌خواستیم تاریخ‌ساز شویم و پرچم کشورمان را بالا ببریم ولی در قدم آخر کم آوردیم و حذف شدیم. اشک‌های من هم به خاطر همین موضوع بود و دلیلش بازی نکردن نبود. من هم به عنوان یکی از بازیکنان تیم ملی دوست داشتم بهترین نتایج را بگیریم و اتفاقات خوبی را رقم بزنیم ولی نشد.

انتهای پیام/