اشتباه فاحش تغییر ماهیت کنفرانس امنیتی مونیخ از امنیت سازی به جنگ طلبی

دعوت از رضا پهلوی پسر دیکتاتور مخلوع، معصی علی‌نژاد و نازنین بنیادی این پیام را به خوبی می‌رساند که غرب از پشتیبانان اصلی اغتشاشات در ایران است و تا رسیدن به خیال خام خود که همان سرنگونی است از اقداماتش دست برنمی‌دارد.

شاید «اوالت هاینریش فن کلایست اشمنزین» نویسنده و ناشر آلمانی در دهه ۱۹۶۰ میلادی که ایده برگزاری کنفرانس امنیتی مونیخ را برای حفظ امنیت بین‌المللی و صلح داد هیچ وقت فکر نمی‌کرد این کنفرانس به محلی برای جنگ طلبی تبدیل شود.

دعوت نشدن ایران و روسیه به این کنفرانس و حضور اپوزیسیون دو کشور عرصه را برای ناامنی در جهان آماده می‌کند.

میزبانان این کنفرانس با دعوت از افرادی که در ایران ستیزی تابلودار هستند و برای سرنگونی در ایران از هیچ اقدامی حتی نظامی فروگذار نیستند و سیاهچاله جنگ را تنها راه رسیدن به هدف خود می‌دانند دیگر نمی‌توانند ادعا کنند که کنفرانس امنیتی مونیخ راهی برای نزدیکتر شدن دیدگاه کشور‌ها در حوزه امنیت است چراکه آن‌ها بر کوس جنگ می‌کوبند.

با اینکه کنفرانس امنیتی مونیخ توسط یک سازمان غیردولتی برگزار می‌شود و موارد مطروحه در کنفرانس موضع اصلی تصمیم گیرندگان سیاست خارجی کشور‌ها نیست، اما نفس برگزاری کنفرانس با حضور چهره‌های ضدایرانی گویای سیاست‌های تهاجمی غربیان به ویژه آلمان علیه ایران است.

مقامات آلمان که در اغتشاشات اخیر چندین بار از ناآرامی‌ها در ایران حمایت کرده بودند این بار با کنفرانس امنیتی مونیخ عرصه حمایت خود را از حوزه رسمی به حوزه غیررسمی آورده‌اند تا بتوانند دامنه سیاست‌های ضد ایرانی خود را گسترش دهند.

ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه درباره کنفرانس امنیتی مونیخ و عدم دعوت از ایران و روسیه گفت: کنفرانس امنیتی مونیخ که البته گمان می‌کنیم امسال این کنفرانس به نام امنیت، ولی به کام جنگ و جنگ طلبان تشکیل شده است. کنفرانسی که به نام امنیت تشکیل شده باشد باید فرصت برابر و مساوی به همه اعضای جامعه جهانی بدهد که دیدگاه‌ها و ارزیابی‌های خودشان را نسبت به فرصت‌ها و چالش‌های مرتبط با امنیت بین‌المللی، نظم جهانی و سازوکار‌هایی که به تحکیم و تقویت ثبات و امنیت کمک می‌کند، بیان کنند. به ویژه در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران که یکی از کشور‌های مهم، تعیین کننده و بلامنازع در تامین و تحکیم امنیت منطقه‌ای و از کشور‌های موثر و کمک کننده در تحکیم امنیت بین‌المللی است.

وی بیان کرد: اینکه کنفرانسی به نام امنیت بین‌المللی تشکیل شود و از کشور‌های تعیین کننده‌ای مثل ایران و کشور مهمی مثل روسیه دعوت نکنند این به معنای آن است که فرصت را برای طرح دیدگاه‌های مختلف و چندجانبه درباره نظم و امنیت بین‌المللی گرفتند و فرصت و تریبون را در اختیار یک طرف و یک جریان که به دنبال تحکیم یکجانبه گرایی در حوزه بین‌المللی است، قرار دادند. اشتباه فاحشی است که برگزارکنندگان این کنفرانس امسال مرتکب شده و مانع طرح دیدگاه‌های متفاوت به ویژه با دولت آمریکا که به دنبال یکجانبه گرایی در نظم بین‌المللی است، شدند.

کنعانی با بیان اینکه اشتباه فاحشی بود و به اعتبار کنفرانس امنیتی مونیخ ضربه اساسی و جدی وارد کردند، بیان کرد: اشتباه دیگر اینکه برگزار کنندگان این کنفرانس به جای دعوت از جمهوری اسلامی ایران، تریبون را به افراد معلوم الحال و بی هویتی دادند که نگاه ملت بزرگ ایران نسبت به آن‌ها کاملا روشن و واضح است.

وی گفت: فرزند یک دیکتاتور مخلوع و فراری از وطن به عنوان دعوت شده در کنفرانس امنیتی مونیخ یک دهن کجی به ملت بزرگ ایران است. این بی اعتبار و رسوایی بزرگ برای کنفرانسی است که ادعای تاثیرگذاری در نظم و امنیت بین‌المللی دارد.

این دیپلمات ارشد کشورمان ادامه داد: دعوت از چنین افرادی مداخله فاحش در امور داخلی یک کشور بزرگ است که در تامین امنیت منطقه‌ای و حتی تامین امنیت اروپا نقش بلامنازع داشته است.

وی با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران در سال‌های گذشته به ویژه یک دهه اخیر در مقابله با تروریسم و جریان سیاه تکفیری و داعشی کمک بزرگی به نظم امنیت منطقه‌ای و حتی کمک بزرگی برای ایجاد امنیت برای اروپا و کشور‌های غربی کرده است، عنوان کرد: اشتباه فاحشی که امسال برگزار کنندگان کنفرانس امنیتی مونیخ و حتی دولت آلمان مرتکب شد این بود که فرصت را در اختیار جنگ طلبان قرار داد. امسال بیش از هر زمان دیگری فرصت را در اختیار دولت آمریکا قرار دادند که تندرو‌های این کشور مواضع یکجانبه خود را در قبال نظم و امنیت بین‌المللی از تریبون کنفرانس امنیتی مونیخ بیان کنند.

سخنگوی وزارت خارجه بیان کرد: امیدواریم دولت آلمان و برگزار کنندگان کنفرانس امنیتی مونیخ اشتباه فاحش خود را در سال آینده جبران کنند و اعتبار از دست رفته این کنفرانس را تا حدودی به آن برگردانند.

کنفرانس امنیتی مونیخ ۲۰۲۳ می‌توانست به محلی برای نزدیک شدن دیدگاه‌های کشور‌ها در شرایط پر التهاب کنونی تبدیل شود، اما غیبت ایران و روسیه در این کنفرانس و حضور اپوزیسیون‌های دو کشور به محلی برای نفرت پراکنی، تاکید بر به کارگیری سیاست‌های جنگ طلبانه و گسترش بی اعتمادی بین کشور‌ها شد.