هر روز با یک شهید؛
جمهوری اسلامی ثمره همدلی میلیون‌ها انسان آزاده است
با استقلال کامل به همراهی وحدت میلیون‌ها انسان آزاده و ایثارگر و با رهبری قاطع و پیامبرگونة اماممان، این عالم باتقوا و مجاهد بزرگوار و در هم کوبندة بُتان تاریخ و امید مستضعفین که نعمتی است بزرگ ، بتوانیم این حکومت اسلامی را به پیروزی کامل در تمام کشورهای اسلامی برسانیم.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، شهید حسین خان احمدی فرزند عبدالصمد در سال ۱۳۴۲ در اراک متولد شد.
و در خردادماه سال ۱۳۶۱ در منطقه گیلان‌غرب بر اثر اصابت مواد منفجره به بدن به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
«سپاس بیکران خدای را که با الطاف و رهنمودهای خویش، سرنوشت زندگانی مرا بر این مقدر ساخت که در این موقعیت از زمان به‌عنوان یک فرد مسلمان پیرو مکتب انسان‌ساز قرآن، مسئولیت و وظیفه‌ای را که در مقابل دفاع از مکتب و دینم دارم و نیز به‌عنوان یک مسلمان طرفدار خط سرخ مکتب تشیع، به ندای امام و سرور آزادگان و رسواکننده یزیدیان، حسین و علی (ع) که نهضت و قیام و هدفش، احیای مکتب اسلام و رهایی انسان از قید و بندهای ظلم و زور و تزویر بود که فرمود: «هل من ناصر ینصرنی»، ندایی بود به همة پیروان و رهروان مکتب تشیع در هر عصر و دوران؛
توانسته باشم در این برهه از زمان در راه این حکومت اسلامی که تداوم‌بخش همان قیام و احیای نهضت حسینی و بر پایة عدل و قسط الهی است، لبیک گفته و با تلاش و جهاد در این جنگ تحمیلی ابرجنایتکاران، با یاری خداوند در این نبرد حق علیه باطل و کفر جهانی، این یزیدیان و کافران زمان را هر چه زود‌تر با پیروزی هر چه بیشتر به سزای اعمال خود برسانیم.
با استقلال کامل میهن جمهوری اسلامی ایران، به همراهی وحدت میلیون‌ها انسان آزاده و ایثارگر و با رهبری قاطع و پیامبرگونة اماممان، این عالم باتقوا و مجاهد بزرگوار و در هم کوبندة بُتان تاریخ و امید مستضعفین که نعمتی است بزرگ بر این ملت مسلمان ایران، بتوانیم این حکومت اسلامی را با یاری خداوند متعال به پیروزی کامل در تمام کشورهای اسلامی برسانیم. ان‌شاءالله.
اما سخنی با مادر و برادران و خواهران عزیزم!
می‌دانم که در زندگی چه زحماتی و فداکاری‌هایی در حق من متحمل شده‌اید! چقدر مادر، مدیون زحمات تو هستم که نتوانستم آن طور که وظیفه یک فرزند نسبت به مادر است، به جهت قدردانی از زحمات و فداکاری‌هایت، انجام‌وظیفه کرده باشم! افتخار خواهی کرد که تو هم یک فرزندت را مثل میلیون‌ها انسان فداکار در راه اسلام و به‌ثمررسیدن حکومت اسلامی، به این انقلاب تقدیم داشتی!
مادر جان! همة ما دیریازود رفتنی هستیم، ولی خوش به حال کسی که در راه قرآن و اسلام و میهن اسلامی‌اش و در راه خدا شهید می‌شود! همانطور که قرآن میفرماید: «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون؛ آنان که در راه خدا جهاد می‌کنند و کشته می‌شوند، مرده مپندارید؛ بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگار خود روزی می‌خورند.»
درضمن از برادران و خواهران عزیزم صمیمانه تشکر می‌کنم که هرکدام به نوبه خویش زحمات زیادى را درحق من متحمل شده‌اند.
در پایان امیدوارم اگر بعد از مردن من آثارى از جسمم باقى ماند در قبرستان شیخان قم به خاک بسپارید. از همه شما پدر و مادرم و برادران و خواهرانم و دیگر فامیل‌ها و دوستانم خداحافظى می‌کنم و از شما طلب دعاى خیر دارم.
خداحافظ/ به امید پیروزى حق بر باطل
خدایا، خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار
انتهای پیام/
و در خردادماه سال ۱۳۶۱ در منطقه گیلان‌غرب بر اثر اصابت مواد منفجره به بدن به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
«سپاس بیکران خدای را که با الطاف و رهنمودهای خویش، سرنوشت زندگانی مرا بر این مقدر ساخت که در این موقعیت از زمان به‌عنوان یک فرد مسلمان پیرو مکتب انسان‌ساز قرآن، مسئولیت و وظیفه‌ای را که در مقابل دفاع از مکتب و دینم دارم و نیز به‌عنوان یک مسلمان طرفدار خط سرخ مکتب تشیع، به ندای امام و سرور آزادگان و رسواکننده یزیدیان، حسین و علی (ع) که نهضت و قیام و هدفش، احیای مکتب اسلام و رهایی انسان از قید و بندهای ظلم و زور و تزویر بود که فرمود: «هل من ناصر ینصرنی»، ندایی بود به همة پیروان و رهروان مکتب تشیع در هر عصر و دوران؛
توانسته باشم در این برهه از زمان در راه این حکومت اسلامی که تداوم‌بخش همان قیام و احیای نهضت حسینی و بر پایة عدل و قسط الهی است، لبیک گفته و با تلاش و جهاد در این جنگ تحمیلی ابرجنایتکاران، با یاری خداوند در این نبرد حق علیه باطل و کفر جهانی، این یزیدیان و کافران زمان را هر چه زود‌تر با پیروزی هر چه بیشتر به سزای اعمال خود برسانیم.
با استقلال کامل میهن جمهوری اسلامی ایران، به همراهی وحدت میلیون‌ها انسان آزاده و ایثارگر و با رهبری قاطع و پیامبرگونة اماممان، این عالم باتقوا و مجاهد بزرگوار و در هم کوبندة بُتان تاریخ و امید مستضعفین که نعمتی است بزرگ بر این ملت مسلمان ایران، بتوانیم این حکومت اسلامی را با یاری خداوند متعال به پیروزی کامل در تمام کشورهای اسلامی برسانیم. ان‌شاءالله.
اما سخنی با مادر و برادران و خواهران عزیزم!
می‌دانم که در زندگی چه زحماتی و فداکاری‌هایی در حق من متحمل شده‌اید! چقدر مادر، مدیون زحمات تو هستم که نتوانستم آن طور که وظیفه یک فرزند نسبت به مادر است، به جهت قدردانی از زحمات و فداکاری‌هایت، انجام‌وظیفه کرده باشم! افتخار خواهی کرد که تو هم یک فرزندت را مثل میلیون‌ها انسان فداکار در راه اسلام و به‌ثمررسیدن حکومت اسلامی، به این انقلاب تقدیم داشتی!
مادر جان! همة ما دیریازود رفتنی هستیم، ولی خوش به حال کسی که در راه قرآن و اسلام و میهن اسلامی‌اش و در راه خدا شهید می‌شود! همانطور که قرآن میفرماید: «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون؛ آنان که در راه خدا جهاد می‌کنند و کشته می‌شوند، مرده مپندارید؛ بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگار خود روزی می‌خورند.»
درضمن از برادران و خواهران عزیزم صمیمانه تشکر می‌کنم که هرکدام به نوبه خویش زحمات زیادى را درحق من متحمل شده‌اند.
در پایان امیدوارم اگر بعد از مردن من آثارى از جسمم باقى ماند در قبرستان شیخان قم به خاک بسپارید. از همه شما پدر و مادرم و برادران و خواهرانم و دیگر فامیل‌ها و دوستانم خداحافظى می‌کنم و از شما طلب دعاى خیر دارم.
خداحافظ/ به امید پیروزى حق بر باطل
خدایا، خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار
انتهای پیام/
نظرات شما