دفاع حقوقدان اصلاح طلب از ریاست رئیسی بر قوه قضاییه

اداره قوه قضائیه نیاز به شناخت از این دستگاه و سلسله‌مراتب اداری و اشراف به قوانین شکلی دارد که اتفاقا آگاهی به قوانین شکلی و نحوه اداره دستگاه بر مسئولیت قضائی دست‌کمی از اشراف و احاطه به استنباط فقهی از مبانی و مباحث حقوقی ندارد و آگاهی به این مباحث را یا باید در دانشکده‌های حقوقی آموخت یا با حضور در سلسله‌مراتب قضائی و طی مراحل آن از دادیاری و بازپرسی و دادستانی تا دادرسی و ریاست بر محاکم و حضور در سلسله‌مراتب اداری آن به دست آورد. ناآشنایی رؤسای قوه قضائیه با ساختار و سازمان قضائی ممکن است منجر به تصمیماتی شود که یک فرد آشنا به روندهای قضائی می‌تواند از آن اجتناب کند.

رئیس آشنا به ساختارها و روندهای قضائی، می‌تواند تصمیمات بهتری بگیرد آقای رئیسی فرزند دادگستری و به اصطلاح از افرادی است که در این دستگاه از سربازی به سرداری رسیده و همه مراحل ترقی را با تکیه بر توان علمی و قضائی خود پیموده است. علاوه بر تحصیلات حوزوی اتفاقا به تحصیلات دانشگاهی هم روی آورده و مانند قضاتی مکلا واحد به واحد دروس حقوقی را آموزش دیده و از دادیاری دادسرای کرج تا دادستانی همدان و دادستانی تهران و ریاست سازمان بازرسی کل کشور تا دادستانی کل کشور و معاون‌اولی قوه قضائیه را در کارنامه خود دارد.

دوری سه‌ساله ایشان از دادگستری هم به باور نگارنده اتفاق میمونی است که فرصت آن را پیدا کرده که از دور ناظر عملکرد دستگاه قضائی باشد. ایشان به‌عنوان ارباب‌رجوع هم شیرینی و تلخی رسیدگی قضائی را مانند دیگر اصحاب دعوی چشیده‌ است.

اما می‌ماند یک مطلب و آن سهم آقای رئیسی به‌عنوان عضو ارشد دستگاه قضائی که در سال‌های گذشته جزء تصمیم‌گیران نهایی آن بودند؛ آیا باز هم همان دیدگاه را دارند یا دوری سه‌ساله از قوه قضائیه بازتعریف جدیدی از مسائل و مصائب قوه قضائیه را پیش پای او قرار داده است. باید منتظر ماند.