پایگاه اینترنتی ­امریکن کانسروتیو در گزارشی تحت عنوان «ادامه مهمل بافی‌های مایک پمپئو درباره توافق هسته‌ای ایران» نوشت: مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، اخیرا طی اظهاراتی در برنامه «شان هانیتی» به دروغ‌پردازی‌های بیشتری درباره توافق هسته‌ای ایران پرداخت. پمپئو گفت «معایب اصلی توافق اوباما-کری موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک با ایران را به یاد داشته باشید. آن‌ها به ایران اجازه دادند تا ثروت هنگفتی در اختیار داشته باشد، مقادیری فراوان پول نقد به صورت پالت که به ایران فرستادند و سپس به ایرانی‌ها اجازه دادند تا به غنی‌سازی اورانیوم ادامه دهند تا از ظرفیت لازم برای ساخت سامانه تسلیحات هسته‌ای و دامن زدن به ترور بهره‌مند شوند. این‌ها نقایص و معایب توافقنامه قبلی بود و من فکر می‌کنم ما به پیشرفت‌های واقعی دست پیدا کرده‌ایم.»

پمپئو این بار هم راست نمی‌گوید و باید مخاطبان خود را احمق فرض کند تا این مزخرفات را قبول کنند. توافق هسته‌ای ایران هیچ نقص بزرگی نداشت. آنچه پمپئو توصیف می‌کند مصالحه‌ای است که لازمه هر توافق در دست مذاکره محسوب می‌شود. پمپئو در واقع با رد این مصالحه‌های منطقی و توصیف آن‌ها به عنوان عیب و نقص، ثابت می‌کند نه شخص وی و نه هیچ کس دیگری در دولت ترامپ علاقه‌ای به دیپلماسی با ایران ندارد.

در ادامه این مطلب آمده است: ایران اجازه دارد اورانیوم را در سطح بسیار پایین غنی‌سازی کند. این کار به سامانه تسلیحات هسته‌ای هیچ ارتباطی پیدا نمی‌کند. ایران چنین سامانه‌ای در اختیار ندارد و به خاطر همان توافقی که پمپئو پیوسته رد می‌کند نمی‌تواند سلاح هسته‌ای بسازد. توافق هسته‌ای هیچ نقطه ضعفی نداشت تا اینکه آمریکا از آن خارج شد. این توافق حتی به رغم عدول آمریکا از عمل به تعهداتش بر اساس توافق‏، به درستی به علت پایبندی ایران به مفاد آن کار می‌کرد. برجام یکی از موفق‌ترین توافقنامه‌های منع اشاعه هسته‌ای بود؛ و همه اقداماتی که ایران هم اکنون در زمینه کاهش سطح پایبندی خود انجام می‌دهد، کاملا در نتیجه کارزار مخرب فشار حداکثری است که پمپئو و دولت ترامپ بیش از یکسال است علیه ایران به راه انداخته‌اند.

وقتی یک توافق منع اشاعه هسته‌ای بر مبنای کاهش تحریم‌ها به ازای پایبندی به محدودیت‌ها در برنامه هسته‌ای به دست می‌آید، طرفی که تحت تحریم قرار گرفته باید بار دیگر به پول‌های خود دسترسی داشته باشد. اینگونه است که یک توافقنامه مذاکره شده کار می‌کند. ایران همواره تلاش کرده تا به دارایی‌های مسدود شده خود تحت هر توافقی دست پیدا کند. بنابراین معیوب دانستن توافقنامه به خاطر رعایت چارچوب و موازین چانه‌زنی رویکردی غیرمنطقی است.

تحریم‌ها تنها تا جایی کار می‌کند که تمایل دولت هدف را به واگذاری امتیاز در خصوص مسئله مورد اختلاف به دنبال خود داشته باشد. اگر هیچ شانس واقع‌بینانه‌ای درباره کاهش تحریم‌ها وجود نداشته باشد، تحریم‌ها تنها موجب مقاومت و عصیان بیشتر خواهد شد. به همین علت است که تحریم‌های دولت ترامپ تاکنون کارساز واقع نشده و باز هم شکست خواهد خورد. دولت آمریکا چنین مطالبات غیرمنطقی و زیاده‌خواهانه را مطرح می‌سازد و ثابت کرده است که نمی‌توان به آن اطمینان کرد بنابراین دلیلی وجود ندارد که ایران وعده کاهش تحریم‌های آمریکا را در آینده باور کند.

در انتهای این مطلب آمده است: سیاست ترامپ در قبال ایران‏، آمریکا را بیش از یکسال به عقب برده است. اصرار ترامپ به اینکه آمریکا در سیاست خود در قبال ایران به پیشرفت دست یافته است، مانند هر ادعای قبلی وی جعلی و دروغ‌پردازی است.