این روانشناس بیان کرد: استفاده از روشهای خلاقانه هنگام تدریس بر دانش آموز اثر مثبت میگذارد، چراکه تدریس اگر توأم با بازی باشد و محیط سرد و بی روح نباشد، کودکان را از رفتن به مدرسه دلسرد نمیکند.
وی افزود: معلمها مخصوصا اشخاصی که با دانش آموزان دبستانی سر و کار دارند باید چهره گشاده داشته و شوخ طبع باشند تا بتوانند با آنها ارتباط برقرار کنند.
بهزادپور با بیان اینکه باید معلمها با دانش آموزان همدلی کنند، ادامه داد: اگر دانش آموزی ناراحت یا گوشه گیر شده است، باید معلم مشکل را جویا شود، چراکه حس صمیمیت و نزدیکی ایجاد میشود.
این روانشناس گفت: معلمها باید بدانند که اگر دانش آموزی در درسش ضعیف است، جلوی سایر دانش آموزان او را تحقیر نکنند، همچنین از عملکرد تحصیلی پایین یک دانش آموز جلوی سایر مادران گله نکنند.
وی تصریح کرد: معلمها حتی به شوخی هم که شده با القاب و الفاظ نامتعارف دانش آموزان را خطاب نکنند، چراکه ممکن است حس ناخوشایندی را در او ایجاد کنند.
بهزادپور با اشاره به اینکه معلمها نباید بین دانش آموزان تبعیض قائل شوند، اضافه کرد: اگر از یک دانش آموز تعریف و تمجید افراطی شود، تصویری خوبی نسبت به معلم در ذهن سایر دانش آموزان ایجاد نمیشود.
این روانشناس گفت: یک معلم باید سلامت روان داشته باشد و بتواند خشم خود را کنترل کند، اگر معلم خلق پایین دارد باید تنظیم هیجانی داشته باشد و با روی گشاده وارد کلاس شود.
وی خاطرنشان کرد: معلمها باید علائم اختلالات روانی و مشکلات دوران کودکی را بشناسند تا بتوانند تشخیص دهند که اگر مشکلی در درس دانش آموز وجود دارد به مشکلات روانشناختی او باز میگردد، چراکه کودکی که بیش فعال است تمرکز و توجه ندارد و دست خودش نیست، لذا باید ریشه مشکل را در دانش آموز پیدا کنند و با پدر و مادر او نیز صحبت کنند.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/13929 |