تا به حال شده به این موضوع فکر کنید که سردترین منطقه مسکونی جهان در کجا واقع شده است و مردم آن چطور زندگی می‌کنند؟ نقطه‌ای در کره زمین وجود دارد که تصور زندگی در آن برای اکثر ما غیرممکن است، منطقه‌ای که لقب سردترین نقطه مسکونی دنیا را دارد، ولی با این حال مردم آن خیلی عادی به زندگیشان می‌پردازند.

کشور روسیه در شمالی‌ترین سرزمین‌های قابل سکونت کره زمین قرار دارد و بخش زیادی از آن در فصل زمستان آب و هوایی بسیار سرد و طاقت فرسا دارد؛ برخی از شهر‌های کشور روسیه در فصول زیاد سال دارای آب و هوای سرد هستند که زندگی در این شرایط جوی به شدت سخت است.

یکی از سردترین نقاط مسکونی جهان به نام "اویمیاکون" در این کشور وجود دارد؛ به گزارش "واشنگتن پست" این روستا در شمال شرقی ایالت "یاکوتیا" در روسیه قرار گرفته است و ناسا آن را به عنوان سردترین نقطه جهان معرفی کرده‌است؛ اویماکون در زبان مردم سیبری به معنی "آب یخ زده" نامگذاری می‌شود.

دمای این روستای کوچک که تنها ۵۰۰ ساکن دارد، در فصل زمستان به ۷۲- درجه سانتی‌گراد می‌رسد؛ میانگین دما در اویمیاکون در فصل زمستان ۵۸- درجه سانتی‌گراد است و در سال ۱۹۲۴ با دمای ۹۶- درجه رکورد سردترین منطقه روی کره زمین را زده است!

مردم این شهر چهره‌های خاصی دارند؛ با وجود چنین هوای طاقت‌فرسایی، مردم این روستا خود را با شرایط جوی عادت می‌دهند و به راحتی به ادامه زندگیشان می‌پردازند؛ در روز‌های زمستان ۲۱ ساعت از شبانه روز هوا تاریک بوده و نزدیک‌ترین شهر در فاصله ۸۰۵ کیلومتری از این روستا قرار دارد؛ مردم این روستا بیشتر زمان خود را در خانه می‌گذرانند و تنها در مواقع ضروری از خانه خارج می‌شوند.

در روستای اویمیاکون امکان کشاورزی وجود ندارد و مردم با دامداری و کار‌های مربوط به شهرداری کسب درآمد می‌کنند؛ زمستان‌ها مردم برای سیر کردن خود تنها گوشت مصرف می‌کنند؛ از جمله غذا‌های محلی این روستا می‌توان به ماهی یخ زده و گوشت اسب و گوزن اشاره کرد که همگی به صورت خام مصرف می‌شوند.

یکی از نکات جالبی که در مورد این روستا وجود دارد آن است که باتری ماشین‌ها در این منطقه به علت هوای بسیار سرد خالی می‌شوند و مردم این منطقه برای جلوگیری از این اتفاق ماشین‌ها را به طور مداوم روشن نگه می‌دارند؛ به همین منظور ایستگاه‌های پمپ گاز در این روستا ۲۴ ساعته دایر هستند تا مردم برای سوخت مشکلی نداشته باشند.

یکی دیگر از مشکلات ساکنین این منطقه که با آن کنار آمده‌اند، دفن بستگان به هنگام مرگ آن‌ها است؛ مردم برای دفن مردگان مجبور می‌شوند با روشن کردن آتش دمای زمین را بالا ببرند؛ با بالارفتن دما و ذوب یخ ها، کندن خاک آسان‌تر می‌شود.

اگر چه در بسیاری از کشور‌ها حتی کشور‌های غربی، پوست حیوانات به عنوان یکی از کالا‌های لوکس شناخته می‌شود، ولی در روستای اویمیاکون ساکنین تمام لباس هایشان از پوست است، چرا که تنها راه برای زنده ماندن در این شرایط آب و هوایی کشنده استفاده از این پوشش است.

با وجود چنین شرایطی، مدارس همچنان پابرجا هستند و دانش‌آموزان اویمیاکون هم خیلی عادی به مدرسه می‌روند؛ در واقع مدرسه این روستا فقط وقتی که دمای هوا به منفی ۵۲ درجه‌ی سانتیگراد برسد، بسته می‌شود!

در اویمیاکون خبری از آنتن موبایل نیست و اصلاً پوشش‌دهی موبایل در این منطقه وجود ندارد؛ حتی اگر وجود داشت باز هم به خاطر یخ زدگی تاسیسات الکترونیکی، استفاده از موبایل غیر ممکن بود.

گروهی از پزشکان روی مردم این منطقه تحقیقات زیادی انجام داده و اعلام کرده‌اند که مردم این منطقه دچار سوءتغذیه نمی‌شوند، دلیل خاصی دارد؛ در واقع در شیر حیوانات این منطقه ریزمغذی‌هایی وجود دارد که مواد مورد نیاز بدن را تامین می‌کند و گردش خون افراد به صورت طبیعی عمل می‌کند.

این‌ها مشکلاتی است که مردم سردترین نقطه جهان با آن روبه‌رو هستند، اما سعی می‌کنند با طبیعت سازگار باشند؛ زندگی در این شرایط برای هرکسی سخت و طاقت‌فرسا است، اما مردم بومی این منطقه به زندگی خود ادامه می‌دهند.