یکی از انواع ماسک نانو، ماسکهایی با پسوند N هستند که به دستههای N۹۵، N۹۹ و N۱۰۰ تقسیم میشوند. عدد بعد از N در این ماسکها طبق استاندارد NIOSH آمریکا نشان دهنده درصد بازده فیلتراسیون ماسک است. یکی دیگر از انواع ماسکهای نانو، ماسکها با پسوند FFP هستند که دو دسته FFP۲ و FFP۳ از آنها وجود دارد. این ماسکها فیلتر ثابت دارند و با استاندارد EN۱۴۹:۲۰۰۱ نام گذاری شده اند.
این باور که ماسکها را میتوان با شست و شو مجدد استفاده کرد، از اساس یک باور غلط است؛ چراکه به دلیل بازشدن منافظ الیاف موجود در ماسک و همچین تغییر درساختار فیزیکی و شیمیایی، ماسک قابلیت تاثیرگذاری خود را از دست داده و دارای آلودگی شدید میکروبی است. بر اساس استانداردهای موجود، عمر مفید استفاده از ماسکها حداکثر یک شیفت کاری یا ۸ ساعت است. حتی معتبرترین شرکتهای تولید کننده ماسک به هیچ وجه توصیه نمیکنند که از ماسک تولیدی آنها بیشتر از یک شیفت کاری استفاده شود.
۱. قبل از دست زدن به ماسک، دست هایتان را بشویید و آنها را تمیز کنید.
۲. از سالم بودن ماسک و نداشتن سوراخ و منافذ باز مطمئن شوید.
۳. پس از قرار دادن ماسک روی صورت، تیغه روی بینی را فشار داده و آن را محکم کنید.
۴. قبل از قرار گرفتن در محل آلوده، چندبار داخل ماسک نفس بکشید تا از نفوذ نکردن هوا از جدارههای آن مطمئن شوید.
۵. هرگز از ماسک مخصوص بزرگسالان برای کودکان استفاده نکنید. ماسک باید کاملا بر روی صورت کودکان قرار گیرد.
۱. قبل از برداشتن ماسک دست هایتان را بشویید.
۲. برای برداشتن ماسک از بندهای آن کمک بگیرید و به قسمت جلویی و فیلتر آن دست نزنید چرا که امکان انتقال آلودگی به بدن شما وجود دارد.
۳. ماسک را پس از استفاده در سطل زباله در دار بیندازید.
۴. پس از برداشتن و دور انداختن ماسک دوباره دست هایتان را بشویید تا آلودگی منتقل شده به دست هایتان را از بین ببرد.
پیشگیری از عفونتهای ریوی و اختلالات تنفسی، قابلیت استفاده در محیطهای کار صنعتی و بیمارستانی، توانایی جلوگیری از عبور ذرات ریزگردها تا ۳/۰ میکرون و انواع ویروسها از جمله مزایای ماسک نانو هستند. ماسکهای معمولی توان جلوگیری از ورود ذرات ریز آلاینده را ندارند و استفاده از آنها مانع انتقال بیماری و ویروسها نمیشود.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/16614 |