یادم میآیند حدودا ماجرای تاریخهای خاص از ۸۸/۰۸/۰۸ شروع شد. این تاریخ چشم خیلیها را گرفت و مبدا جلب توجه به تاریخهای خاص دیگر تقویم شد. خیلی از آنهایی که دم بخت بودند، در شرف بچه دار شدن بودند و یا کار مهمی را میخواستند در زندگی خود شروع کنند ترجیح میدادند این عدد و رقمهای خاص را مبدا اتفاق خاص زندگیشان قرار دهند. اما آیا خاص بودن یک اتفاق مهم سرنوشت آن را هم خاص میکند؟
قشنگ است که تاریخ ازدواج یا تاریخ مراسمهای مختلف عدد خاصی داشته باشد، اما این حساسیت برای اتفاقات خاص جایی به مشکل خورد، تا تولد نوزادهای زیادی دست به دامن این تاریخها شد.
از ۸۹/۹/۹ دیدیم این بازی انگار تمام بشو نیست و قرار است همچنان ادامه دار باشد. پدر و مادرها جوری برای تاریخ تولد فرزندشان در این روزهای رند به در و دیوار میزنند که انگار قرار است نوزادی که به دنیا بیاید فرقی با نوزادی که یک روز قبل و یا یک روز بعد این تاریخ به دنیا آمده، داشته باشد.
کاری به اختلالات پزشکی و عوارض جانبی این اتفاقِ قالبا احمقانه ندارم، اما به نظرم همانطور که نمیتوانیم روز خاصی را برای مرگ یک انسان در نظر بگیریم قطعا نمیتوانم روز تولدش را هم از پیش تعیین کنیم.
این موضوع ادامه داشت تا به قول همین روشنفکرانِ لاکچری رسیدیم به آخرین تاریخ رندِ رندِ قرن! یعنی همین امروز.
هرچند گمان میرفت که در نتیجه شیوع کرونا امسال تا حد زیادی از این اشتیاق کاسته شود، اما شواهد و نشانههای موجود بیانگر آن است که با وجود افزایش تلفات روزانه کرونا و نوساناتهای اقتصادی و نیز سختگیریهای وزارت بهداشت، هنوز آتش چنین میلی در وجود شماری از خانوارها شعلهور است.
من نمیدانم امروز چه روز خارق العاده است؛ اما من مثل هر روز از خواب بیدار شدم و هیچ چیز خاصی شگفت زده ام نکرد؛ چرا که هم خورشید دوباره طلوع کرده بود و هم من مثل روزهای دیگر هزارجور دغدغه داشتم که باید به سراغشان میرفتم حتی اگر امروز ۹۹/۰۹/۰۹ باشد.
این اتفاق برای بچهای که امروز به دنیا میآید و قرار است ۲۰ سال آینده تولد ۲۰ سالگیش را بگیرید هم میافتند، چرا که او قطعا در ۲۰ سالگی دغدغههایی در زندگیاش دارد که هر روز صبح به بهانه آنها چشم باز میکند و عملا برایش مهم نیست بیست سال گذشته زمانی که تقویم ۹۹/۹/۹ را نشان میداد او چشم به این دنیای عجیب کنونی باز کرده است. این مسئله آنقدر برای برخی از والدین به یک موضوع حیاتی تبدیل شد که ظرفیتهای بیمارستانها برای زایمان در روزهای کرونایی تمام شد و سازمان ثبت احوال کشور دست به اقدام جالبی زد.سیف الله ابوترابی سخنگوی سازمان ثبت احوال کشور گفت: سازمان ثبت احوال کشور محدودیتی برای ثبت این وقایع ندارد، لذا اگر فردی در تاریخ پنجم و یا ششم آذر به دنیا بیاید میتواند به سازمان ثبت احوال کشور مراجعه کند و در نهم آذر ماه با تاریخ صدور ۹۹.۹.۹ شناسنامه دریافت کند.
اما دقیقا چرا والدین به تاریخهای خاص علاقه نشان میدهند که حاضرند به خاطرش روز تولد دلبندشان را هم تغییر دهند؟
مرجان کربلایی رکان سناس در گفتوگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: تولدهای نوزادان در تاریخهای خاص که به تاریخ تولد لاکچری معروف شده است از سال ۸۸/۸/۸ تب و تاب فراوانی پیدا کرده است.
او با بیان اینکه به گزارش وزارت بهداشت و درمان در این تاریخ چهار هزار و صد و نود و پنج نوزاد به دنیا آمده بودند، گفت: در سال ۹۹ درخواستهای فراوانی از سوی خانوادهها برای به دنیا آمدن فرزندان خود در تاریخ ۹۹/۹/۹ شده است.
این روان شناس با بیان اینکه البته دستکاری در تاریخ زایمانها فقط مختص تاریخ تولد رند نیست، گفت: برخی از افراد خواستار این هستند که فرزندشان تاریخ تولد یکسانی با پدر، مادر یا با سالروز ازدواج شان داشته باشند و بعضی از افراد هم فکر میکنند که تولد فرزندشان در نیمه اول سال میتواند آنها را به لحاظ تحصیلی جلوتر بیندازد که این واقعیت تبدیل به یک تراژدی و فاجعه انسانی-اجتماعی خواهد شد.
کربلایی گفت: از عوارض زایمان زودرس میتوان به: زردی، مشکلات گوارشی و کولیکهای نوزادی و افت قند خون در نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا میآیند اشاره کرد.
او با بیان اینکه نکته قابل توجه این است که افت قند خون میتواند منجر به بروز تشنج نوزادی شود که عوارض دراز مدت مغزی را با خود به همراه میآورد، ادامه داد: این اتفاق همچنین باعث افزایش میزان بستری نوزادان در بخش Nlcu و حتی مرگ آنها خواهد شد.
کربلایی تصریح کرد: بر اساس مشاهدات و پژوهشهای بالینی- روان شناختی، افرادی که دارای شخصیت وسواسی هستند تمایل دارند زندگی کاملاً بی عیب و نقصی داشته باشند.
او با بیان اینکه این افراد اشتغال ذهنی عمیق با موضوعاتی مثل نظم و ترتیب، کمال گرایی و ایراد گیری، کنترل شدید همه مسائل و داشتن چارچوبهای انعطاف ناپذیر هستند، گفت: انتخاب تاریخ تولد رند هم میتواند جزء یکی از خصوصیات شخصیت وسواسی باشد.
این روان شناس با بیان اینکه علاوه بر شخصیتهای وسواسی، شخصیتهای نمایشی هم تمایل بسیار زیادی به تاریخهای لاکچری نشان میدهند، تصریح کرد: این افراد دوست دارند همیشه خود را برتر نشان دهند و همیشه در معرض دید و تعریف دیگران قرار بگیرند.
کربلایی تصریح کرد: علاوه بر موارد ذکر شده در مورد اختلالات روانشناختی، فقر فرهنگی (چشم و هم چشمی) هم باعث این فاجعه اجتماعی خواهد شد و این فاجعه اجتماعی بیشتر در خانوادههای بسیار مرفه و سطح پایین جامعه از سایر اقشار دیده میشود.
از طرفی احمد بخارایی جامعهشناس در تحلیل اصرار بعضی خانوادهها برای زایمان در یک تاریخ مشخص میگوید: «در فرهنگ، رفتارها و کنشهایی داریم که به دو دسته جمعی و فردی تقسیم میشوند، رفتارهای جمعی خمیرمایه هیجان دارد و رفتارهای فردی، تقدیرگرایی. تقدیرگرایی یعنی ارجاع علت امور به یک دنیای ماورا. این موضوع در فرهنگ ما خیلی دیده میشود و این معنی را میدهد که ما نمیخواهیم مسئولیت کار خودمان را بپذیریم و همواره دنبال این هستیم که به گردن دیگری یا شرایط دیگر، بیندازیم.»او ادامه میدهد: «کسی که مثلا میخواهد فرزندش در تاریخ ٧مهر به دنیا بیاید، این مسأله برایش مهم است که مسئولیت خوشبختی فرزندش را به مرجع دیگری غیر از خودش بسپرد. متاسفانه ما این فرهنگ تقدیرگرایی را زیاد میبینیم که به نوعی سلب مسئولیت از خود است.»
به گفته این جامعهشناس، تقدیرگرایی، تعقل را به حاشیه میکشد و کارهای هیجانی را به نمایش میگذارد: «افرادی که زیاد به دنبال این مسائلند، خیلی محتوا محور نیستند و در گروه قالبگراها قرار میگیرند.»
همچنین علیرضا شریفی جامعه شناس گفت: پافشاری مردم برای انجام سزارین در تاریخهای خاص، ریشه در نقص جامعهپذیری دارد.
او با بیان اینکه متاسفانه امروز اهمیت یک کودک از یک عروسک نیز کمتر شده؛ یعنی بیش از آنکه به روشهای تربیت فرزندآوری اهمیت دهند به چیزهای ظاهری اهمیت میدهند، گفت: برای نمونه، مردم برای یک تولد ساده، چند میلیون پول طراح میدهند؛ دوست دارند بچهشان لاکچری باشد و تاریخ تولد بچه برایشان مهم است اما تربیتشان خیر.
شریفی ادامه داد: یعنی به جای اینکه به محتوا فکر کنیم، همه فکر و ذکرمان فرم است. یا به عبارتی ظاهربینی در این روزگار اهمیت فزایندهای یافته و همه دوست دارند نمایش دهند؛ با این نمایش عکس بگیرند؛ خاص بودنشان را به رخ جامعه بکشند و پز بدهند؛ حتی میلیونها تومان خرج میکنند تا این نمایش را ثابت کنند.
خلاصه ظاهربینی در این روزگار اهمیت فزایندهای پیداکرده و همه دوست دارند چیزی را نمایش دهند؛ با این نمایش عکس بگیرند؛ خاص بودنشان را به رخ جامعه بکشند و پز بدهند؛ حتی میلیونها تومان خرج میکنند تا این نمایش را ثابت کنند. مثل همان پدر و مادری که ۱۳۰ میلیون تومان هزینه کرد تا فرزندش ۹۹.۹.۹ ساعت ۰۹:۰۹ به دنیا بیاید.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/22138 |