بسیاری از دختران جوانی که به تازگی ازدواج کرده‌اند به ایجاد صفحه ای در اینستاگرام زیر و بم زندگی خود را به اشتراک می‌گذارند و هر کدام سعی دارند با نشان دادن جنبه‌های هیجان انگیزتری افراد زیادی را با خود همراه کنند. تجمل گرایی پدیده ای است که در زندگی تمامی این بلاگرها دیده می‌شود. این افراد علاوه بر زندگی عادی و روزمره دست به اقدامات غالبا جالب و خارج از عرفی نیز می‌زنند بلکه اسمشان بیشتر بر سر زبان‌ها بیاید.

 

جشن کرونا پدیده‌ای است که به نیت‌های مختلف این روزها در حال برگزاری است. جشن کرونا برای عده‌ای از این شاخ‌های مجازی به معنی آن است که باید جشن بگیریم تا این ویروس با خوشحالی از زندگی ما رخت برکند؛ عده‌ای هم این روزها در تدارک جشن یک سالگی کرونا در ایران هستند و تم‌های کرونایی شامل ماسک، دستکش، مواد ضدعفونی کننده و ... را که در دکوری خاص طراحی شده‌اند، به کار می‌گیرند. کیک ویروس کرونا جالب ترین بخش آن است که هر کسی تلاش می‌کند با طراحی متفاوتی از آن تصویر قشنگ تری ارائه کند که هر کسی با دیدنش لبخند بزند. همه این‌ها از وجود چهره‌ای نمایشی نشأت می‌گیرد.

 

در این باره نرگس مومنی جو روانشناس بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: بر این اساس که ما موجودات اجتماعی هستیم تا حدی درگیری با نظرات دیگران برای بهتر زیستن طبیعی است، اما مشکل از آنجا شروع می‌شود که این درگیری به سمت گرفتاری انسان‌ها با اختلالات شخصیتی و روانی پیش برود، که از مهمترین این اختلالات که بسترساز شهرت زدگی هستند، اختلال شخصیت نمایشی است.

مومنی‌جو اضافه کرد: افرادی که با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کنند، معمولا به شدت تحریک پذیر و هیجانی هستند و با رفتار‌های پر رنگ و لعاب و بیش از حد برون گرایانه و نمایشی که اغلب نمی‌توانند دلبستگی‌های عمیق را به مدت طولانی حفظ کنند و سعی در کانون توجه بودن با جذابیت‌های ظاهری و اغواگری و دلربایی دارند.

وی افزود: آن‌ها پر از روابط پر شور و در عین حال سطحی و پیوسته در حال تغییر هستند و سریع از همان روابط کسل و خسته می‌شوند و در نهایت همه روابط حس می‌کنند قربانی شده‌اند و کسی قدردان آن‌ها نیست و دقیقا چنین افرادی با این ویژگی‌ها به شدت آماده افتادن در دام شهرت‌های موقتی و بدون محبوبیت هستند.

شخصیت‌های نمایشی این روزها خیلی زیاد دیده می‌شوند؛ همه پستی بلندی‌های زندگی را پنهان می‌کنند و نشان می‌دهند همه زندگی شاد است. بهتر است اگر واقعا لحظات خوبی داریم که در آن نهایت لذت را می‌بریم، برای یادگار به دیگران هم نشان دهیم، اما ارزش‌ها را فراموش نکنیم.

همچنین رضا ناظری روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: افرادی که مبتلا به بیماری اختلال شخصیت نمایشی هستند، خواهان جلب توجه دیگران نسبت به خود بوده و دارای شخصیت متفکر، سرزنده، نمایش‌گر و اغوا کننده هستند.

وی افزود: این افراد تمایل شدیدی به خودنمایی و جلب توجه دارند و برای تأمین این هدف، به کار‌های غیر عادی از جمله پوشیدن لباس‌های عجیب و جذاب، آرایش‌های تند و نامتعارف و ژست‌های نمایشی خاص دست می‌زنند و دارای عواطف بسیار نمایشی و اغراق‌آمیز هستند.

ناظری در رابطه با علاقه‌ این افراد به مدگرایی گفت: این افراد علاقه شدیدی به مد‌های جدید دارند و به دنبال تجربه تغییرات جدید هستند، بدون اینکه نیازی به این تغییرات داشته باشند.

وی تصریح کرد: دوشیزگان و بانوان جوانی که پیاپی در راستای ارضای تمایل سیری ناپذیر خود به نوگرایی و تنوع خواهی، به استقبال الگو‌های نورس می‌روند و مایلند همواره خود را در قالب فرم‌ها و نقاب‌های جدید عرضه کنند، دچار اختلال شخصیتی هستند.

نکته قابل توجه این است که بسیاری از این جشن‌ها با حضور جمعیت‌های خانوادگی و دوستانه برگزار می‌شود و سوالی که پیش می‌آید این است که اگر جشن گرفتید که کرونا برود، چرا فاصله‌های اجتماعی را رعایت نمی‌کنید؟ مگر جان عزیزانتان برایتان اهمیت ندارد که با برگزاری چنین جشن‌هایی جانشان را به خطر می‌اندازید؟ 

حالا که در آستانه موج چهارم شیوع بیماری کرونا هستیم بهتر است باز هم از دورهمی‌های خانوادگی دوری کنیم و توجیه‌هایی مثل «رعایت می‌کنیم و چیزی نمی‌شود» و ... را به کار نبریم، چرا که کرونا با هیچ کسی شوخی ندارد، حتی اگر برایش جشن اختصاصی بگیریم.