در برخورد با همسری که دچار بیماری روحی است، شریک وی باشید نه پرستار.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، به نقل از your tango، اگر شریک عاطفی‌تان به بیماری روحی همچون اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه مبتلا است، می‌دانید که ارتباط برقرار کردن با آن‌ها گاهی سخت است. با این حال این افراد نیز مانند دیگران دارای رویا، ترس، نیاز، عشق و تنفر هستند.

این ۱۰ مورد را هنگام ارتباط با این افراد به یاد داشته باشید.

۱- سعی در درمان  آن‌ها نداشته باشید
شما دکتر نیستید. تنها متخصصان روانپزشکی می‌توانند برای درمان این افراد قدم بگذارند و مشاوران سال‌های زیادی را برای درمان و کمک به این افراد آموزش دیده‌اند. علاوه بر آن، درمان او از جانب شما جنبه منفی دارد. شما به اوعلاقه دارید حتی اگر دچار بیماری روحی باشد. آن‌ها خودشان هستند و وظیفه شما نیست که تغییرشان دهید.

۲- عادات او را بیابید
عادادت شما و او متفاوت است. در واقع، عادات همه‌ی افراد متفاوت است. نحوه عملکرد او را بیابید. این بدان معنی نیست که علایق خود را قربانی او کنید. او را به آرامی با چیز‌هایی که آشنا نیست معرفی کنید تا احساس ناراحتی و ناامیدی نکند.

۳- درمورد احساساتتان صحبت کنید
افکار و احساسات شما به اندازه‌ی افکار و احساسات او مهم است. هیچوقت اجازه ندهید که بیماری روحی او بر شما چیره شود. یک رابطه به دو نفر نیاز دارد و هر دو نفر باید برابر باشند تا رابطه به درستی پیش رود. با شریک عاطفی‌تان درمورد اینکه چگونه بیماری او بر شما تاثیر می‌گذارد و چه احساسی دارید، صحبت کنید.

۴- درمورد بیماری‌اش تحقیق کنید
دانستن درمورد دلایل، علائم و گزینه‌های درمانی بیماری روحی شریک عاطفی‌تان می‌تواند در ارائه مشاوره و حمایت از او در مطب دکتر سودمند باشد. شما تشویق می‌شوید که در درمان او نقش فعالی داشته باشید (در حدی که همسرتان با آن احساس راحتی کند). در این صورت بهتر متوجه خواهید شد که چرا همسرتان رفتار خاصی را بروز می‌دهد.

۵- نفس عمیقی بکشید و صبور باشید
آن‌ها روز‌های خوب و بد دارند. مانند شما نیازمند تشویق، عشق وحمایت هستند. آن‌ها نیاز دارند که بدانند شما پشتشان هستید و همیشه برایشان وقت دارید حتی اگر کمی از شما دور شده باشند. هیچ رابطه‌ای ساده نیست.
مطمئناً از همسرتان و بیماری روحی او ناامید خواهید شد، اما باید نفسی عمیق بکشید و آرام باشید تا اجازه دهید رابطه ادامه یابد.

۶- بدون گفتن تجربه‌های مشابه خودتان، فقط شنونده باشید
شنونده خوب بودن می‌تواند به شما در زندگی کمک کند. هنگامی که به همسرتان گوش می‌دهید توضیح دهید چگونه احساس می‌کند و بیماری‌اش چگونه بر او اثر گذاشته است. از مقایسه‌ی گرفتاری همسرتان با دیگران بپرهیزید.
برای مثال: نباید جملاتی مانند "می‌توانست بدتر باشد، من فردی را می‌شناسم که سرطان داشت" یا "این دقیقا همان حسی است که من زمانی که دستم شکسته بود، داشتم".
خوب است که همدلی کینم، اما این جملات درد کسانی که از بیماری روحی رنج می‌برند را کوچک می‌شمارد. تنها شنونده باشید.

۷- شما همسر او هستید نه پرستار
اگرچه دوست دارید به همسرتان کمک کنید تا بر چالش بیماری‌اش پیروز شود، اما نباید این ذهنیت را داشته باشید که مراقب یا پرستارش هستید. شما شریک عاطفی او هستید. شریک شما حمایت تیم پزشکی، خانواده و بقیه‌ی افرادی که حاضر به کمک به او هستند را دارد. با او شاد باشید و اجازه ندهید بیماری رو حی‌اش ارتباط میان شما را تحت تاثیر قرار دهد و کنترل کند.

۸- بدانید چه موقع باید درخواست کمک کنید
گاهی اوقات، افراد مبتلا به بیماری‌های روانی نیاز به کمک حرفه‌ای در قالب مشاوره یا دارو دارند. اگر نمی‌توانید به همسرتان کمک کنید و فکر می‌کنید او به توجه و مراقبت شخصی احتیاج دارد، در پی آن باشید. ممکن است شما در این کار برای شریک زندگی خود خوب نباشید پس به دنبال راه درست بگردید. 

۹- سعی کنید مسائل را شخصی نگیرید
افراد مبتلا به بیماری‌های روانی، بسته به بیماری که دارند، ممکن است گاهی رفتار بدی داشته باشند آن‌ها ممکن است پرخاشگری کنند و ناراحتی به وجود آورند و یا فقط در درون خود فرو روند.
ممکن است که تصور کنید شما دلیل این عمل شریک زندگی خود هستید، اما باید این واقعیت را بپذیرید که بیماری‌های روانی قابل پیش‌بینی نیستند. شما دلیل این احساسات وی نیستید.

۱۰- تصدیق کنید که بیماری روانی آن‌ها با معجزه برطرف نخواهد شد
شاید توقع داشته باشید بیماری شریک عاطفی‌تان بهتر شود و یا حداقل بعد از مدت کوتاهی بهبود یابد، اما با واقعیت مطابقت ندارد. حقیقت بیماری روانی این است که در تمام طول زندگی فرد وجود دارد و گاهی بروز پیدا می‌کند.
درک اینکه بیماری روانی یک مبارزه مادام العمر است، اولین قدم برای داشتن یک زندگی موفق با آن است. افراد می‌توانند علائم بیماری‌های روانی خود را کنترل کنند و حتی بهبود یابند، اما جای زخم‌ها همیشه باقی خواهد ماند.

انتهای پیام/