سلامت روانی و جسمی مردم برای برنامه ریزان شهری باید در اولویت باشد، اما امروزه با بی توجهی به ساخت و تجهیز مراکز تفریحی، این مسئله نادیده گرفته می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، گسترش شهرنشینی و افزایش جمعیت همواره با تهدید‌ها و فرصت‌هایی همراه بوده است، به طوری که انسان برای رسیدن به آرامش روحی و روانی به گذراندن اوقات فراغت، تفریح و گردش نیاز دارد. چیزی که امروزه در شهر‌های بزرگی مثل تهران زیرساخت‌های مناسب آن برای مردم فراهم نشده است.

مردم شهر‌های بزرگ به سبب سیستم و بافت صنعتی شهر بیشتر از افرادی که در شهر‌های کوچک‌تر زندگی می‌کنند درگیر ساعات کار طولانی، ترافیک و هزینه‌های سنگین هستند، همین امر می‌طلبد که برنامه ریزان شهری و مسئولان به این نیاز انسانی توجه لازم را داشته باشند.

مسئله دیگر گرانی و در دسترس نبودن مکان‌های تفریحی و گردشگری در شهر‌های بزرگ است، به طور مثال در تهران تفریحاتی همچون بولینگ، اسکی، کارتینگ، پاراگلایدر، پینت بال و تفریحات آبی و... که مطابق سلیقه‌ نوجوانان و جوانان و در عین حال در دسترس و توان مالی همه‌ افراد نیست.

پارک‌ها در گذران اوقات فراغت همه به ویژه کودکان و نوجوانان نقش مهمی را ایفا می‌کنند، اما کمبود و فرسودگی وسایل بازی، زمین‌های چمن فوتبال و تجهیزات ورزشی پارک‌ها نه تنها مردم را از فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی دور کرده بلکه در به وجود آمدن افسردگی و دوری از اجتماع نیز موثر است.

 

اگر در آخر هفته یکی از مراکز تفریحی یا پارک‌های پایتخت را مثلا چیتگر، آب و آتش یا پارک ارم برای تفریح انتخاب کنید با مشکلاتی مثل طولانی بودن مسیر، صف طولانی پارکینگ‌ها و ازدحام جمعیت مواجه می‌شوید. همه‌ این مشکلات برای یک تفریح ساده به این سبب است که میزان جمعیت شهر تهران با مراکز تفریحی آن برابر نیست. حتی از نظر موقعیت مکانی هم رفاه حال همه‌ شهروندان در نظر گرفته نشده و تمامی مناطق از این امکانات برخوردار نیستند.

وقتی شهروندان برای تفریح درون شهری مکان مناسبی برای گذران اوقات فراغت و تفریحات خانوادگی پیدا نکنند؛ به گردش در طبیعت اطراف شهر روی می‌آورند. از آن جایی که در این زمینه هم برنامه ریزی‌هایی وجود نداشته و به آموزش همگانی توجه نشده، بی توجهی به منابع طبیعی و گردشگری نامناسب آسیب‌های جبران ناپذیری را برای طبیعت ایجاد می‌کند.

غفور شیخی جامعه شناس در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، مشکلاتی که با نبود مراکز تفریحی و گردشگری بروز پیدا می‌کند را متعدد برشمرد و گفت: آسیب‌هایی که در این مسئله به وجود می‌آید در سنین مختلف، جنسیت افراد و منطقه‌ای که زندگی می‌کنند متفاوت است و باید با دقت بررسی شود.

شیخی بیان کرد: سلامت اجتماعی_روانی افراد با گفت‌وگو و معاشرت در مراکز گردشگری، ورزشی و تفریحی به تعادل می‌رسد و دسترسی کم و نبود این مراکز جامعه را از تعادل اجتماعی و روانی دور می‌کند.

این جامعه شناس آسیب دیگر این مسئله را کم شدن شور و نشاط اجتماعی خواند و گفت: نشاط اجتماعی به این معناست که جامعه‌ ما چقدر احساس رضایت، خوشحالی و امید به زندگی دارد. در دسترس بودن مراکز تفریحی و سرگرمی این نشاط و شور اجتماعی را بالا می‌برد. عدم رضایت و امید به زندگی بین مردم یک جامعه، به صورت عقده‌های خالی نشده بروز می‌یابد.

وی ادامه داد: کمبود امکانات تفریحی و گردشگری به طور غیر مستقیم بر عِرق ملی و خودباوری ملی تاثیر می‌گذارد؛ بدین صورت که مردم کشور ما به مقایسه‌ خودشان با دیگر جوامع می‌پردازند و با مشاهده‌ امکانات و دسترسی افراد در سایر کشورها به مراکز تفریحی و گردشگری و نیز شادی، خوشحالی و نشاط آن‌ها، حس حقارت، بیزاری و خود کمتر بینی در مردم ما ایجاد می‌شود.

شیخی در ادامه تصریح کرد: عدم نظارت بر نحوه‌ قیمت گذاری مراکز تفریحی و گردشگری، ارتقاء نیافتن کیفیت تجهیزات تفریحی و در دسترس نبودن آن برای عموم مردم سبب می‌شود امکانات تفریحی و گردشگری نیاز همه‌ جامعه را رفع نکند و مشکلاتی که بیان شد، بیشتر در جامعه مشهود شود.

محمود برجعلی روانشناس خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از نیاز‌های انسان در بعد روانشناختی را نیاز به تفریح و سرگرمی برای سرحال ماندن و نشاط خواند و اظهار کرد: امروزه با توجه به شرایط زندگی در شهر‌های صنعتی نیاز به سرگرمی و شادی مخصوصا در کودکان و نوجوانان که ویژگی بدنی فعال، دارای انرژی و هیجانات زیادی دارند، بیشتر احساس می‌شود.

برجعلی ادامه داد: این افراد نیاز دارند تا با فعالیت در محیط‌های مناسب بازی هیجانات و شادی خود را به طور منطقی و بدون مزاحمت برای دیگران، ارضا کنند.

وی با بیان اینکه آپارتمان نشینی معضل دیگر جوامع امروزی در شهرهاست، چراکه این موضوع امکان بازی و فعالیت بدنی افراد را خیلی محدود کرده است، گفت: برای مثال کودکان نمی‌توانند با تذکراتی که به آن‌ها داده می‌شود در خانه بازی کنند و وقتی دسترسی به مراکز ورزشی و گردشگری ممکن نباشد این هیجانات که باید به طور طبیعی رفع شوند، با ناکامی‌های پی در پی سبب بروز خشم و عصبانیت در آن‌ها می‌شود و انگیزه‌ زندگی را کاهش می‌دهد.

این روانشناس اجتماعی گفت: هرچه این مراکز تفریحی و پارک‌ها تجهیز و ایمن شوند اثر مثبت آن‌ها برای همه سنین مشهود خواهد بود.

برجعلی اظهار کرد: برنامه ریزی شهری برای ایجاد مراکز تفریحی و ورزشی در پارک‌ها سلامت روان افراد را تضمین می‌کند، چون با معاشرت و بازی افراد دوست پیدا می‌کنند و این روابط اجتماعی سبب کاهش تنش‌های زندگی و فکر کردن بهتر می‌شود، در نتیجه میزان لذت و رضایت از زندگی را بالا می‌برد.

انتهای پیام/