براساس اعلام سازمان غذا و داروی آمریکا، پروتئین یکی از سه مواد مغذی بزرگ (در مقابل ریز مغذی ها) است که ما انسانها مصرف میکنیم. دو ماده غذایی بزرگ دیگر کربوهیدارتها و چربیها هستند. پروتئینها از زنجیرههای بلند آمینو اسید تشکیل شده اند. ۲۰ آمینو اسید مختلف وجود دارد که ساختار پروتئینها را تشکیل داده اند.
از این میان، بدن انسان توانایی ساخت برخی آمینواسیدها را دارد اما ۹ آمینواسید مهم دیگر وجود دارد که بدن به دلیل ناتوانی در ساخت باید از طریق رژیم غذایی جذب کند. پروتئینها به دو دسته کامل و ناکامل دسته بندی میشوند.
پروتئینهای کامل شامل تمامی آمینواسیدهاست که در محصولات حیوانی و سویا یافت میشود. پروتئینهای ناکامل نیز بیشتر شامل محصولات گیاهی مانند حبوبات، آجیل و غلات میشود. افراد میتوانند با ترکیب مواد غذایی حاوی پروتئینهای ناکامل، تمامی نیازهای بدن به آمینواسیدها را تامین کنند. برای مثال، میتوانید برنج را با حبوبات میل کنید و یا کره بادام زمینی را با نان کامل (حاوی سبوس) مصرف کنند.
سازمان غذا و داروی آمریکا به افراد بزرگسال توصیه میکند روزانه ۵۰ گرم پروتئین مصرف کنند. با این حال، میزان نیاز بدن به پروتئین به سن و جنسیت ارتباط دارد. برای مثال، نوزادان ۱ تا ۳ سال، روزانه به ۱۳ گرم پروتئین نیاز دارند. بدیهی است بخش قابل توجهی از این پروتئین از طریق شیر مادر تامین میشود و در نتیجه مادرانی که شیر میدهند باید حجم بیشتری پروتئین مصرف کنند.
زمانی که نوزاد به خردسالی میرسد (۴ تا ۸ سال)، به دلیل رشد بدن نیاز بیشتری به پروتئین دارد و این میزان به ۱۹ گرم افزایش مییابد. کودکان ۹ تا ۱۳ نیز روزانه باید ۳۴ گرم پروتئین مصرف کنند.
دوره نوجوانی جنسیت در مصرف میزان پروتئین تاثیر خود را نشان میدهد. در این دوره (۱۴ تا ۱۸ سالگی) دختران روزانه به ۴۶ گرم پروتئین و پسران به ۵۲ گرم پروتئین نیازمند هستند. با افزایش سن نیاز دختران بزرگسال به پروتئین در همین حد باقی مانده، اما مردان باید روزانه ۵۶ گرم پروتئین مصرف کنند.
متخصصان تاکید دارند در کنار سن، شرایطی مانند وزن، سطح فعالیت، بلندی قامت و نیز شرایطی مانند حاملگی میتواند بر نیاز بدن به پروتئین تاثیر گذار باشد.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/27141 |