کاپیتان تیم والیبال سریک اعتقاد دارد ۱۳ سال حضور در تیم ملی داشتم ولی دستاوردی برایش نداشته است و جای خود را به جوان‌ترها داده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، سردار آزمون، مهاجم تیم ملی فوتبال ایران که این روزها در عضویت باشگاه بایرلورکوزن آلمان است، از مدت‌ها قبل راهش را به غیر از فوتبال در دو، سه رشته ورزشی دیگر که از کودکی به آنها علاقه داشته، ادامه می‌دهد. او هم مثل بسیاری از اهالی گنبد، عاشق اسب و والیبال است و در کنار فوتبال به‌ صورت حرفه‌ای فعالیت در این دو رشته ورزشی را پیگیری می‌کند. سریک، اسم اسب مشهور سردار آزمون است که در رقابت‌های بین‌المللی شرکت می‌کند. او در کنار سریک چندین اسب گران‌قیمت دیگر هم دارد. داستان اسب‌های سردار چندان جدید نیست و به‌راحتی با جستجویی ساده می‌توان قیمت و اسم اسب‌های آزمون و پیشینه مسابقات آنها را هم یافت. کار جدیدی که سردار کرده و بیش از گذشته او را مورد تحسین قرار داده، راه‌اندازی و تشکیل تیم والیبال زنان در گنبد است‌؛ تیمی به اسم همان سریک معروف. ایده راه‌اندازی تیم والیبال زنان سریک را سردار آزمون به پدرش، یعنی خلیل آزمون داده است. پدر که خودش از دیرباز دستی بر آتش والیبال دارد، ایده پسر را مناسب دید.

سردار اعتقاد دارد زنان ورزشکار گبندی محروم مانده‌اند و بهتر است برایشان یک تیم والیبال تشکیل داده شود. آنها تیم را ابتدا با چهره‌های بومی راه‌اندازی کردند و بعد از موفقیت در مسابقات استانی، وارد رقابت‌های لیگ یک کشوری شدند. از اینجا به بعد همه چیز شکل حرفه‌ای‌تری به خود گرفت. تیم سریک در مشاوره با چهره‌های سرشناس در کنار بازیکنان بومی، چندین بازیکن باتجربه چون مهسا صابری، آیتک سلامت و شبنم علیخانی را جذب کرد تا سریک در چشم‌به‌هم‌زدنی تبدیل به تیمی قدرتمند در لیگ برتر والیبال زنان ایران شود.

با گذشت دو هفته از لیگ برتر والیبال بانوان، سریک با ۵ امتیاز دوم است هر چند هر دو مسابقه را برده ولی فعلاً ذوب‌آهن ۶ امتیازی است. البته این تیم کاپیتانی به نام مهسا صابری در خدمت خود دارد که از بااخلاق‌های ایران است ولی متأسفانه بعد از ۱۳ سال از تیم ملی خداحافظی کرده است.

علت خداحافظی‌تان از تیم ملی چیست؟

دیگر برایم بس بود. ۱۳ سال در تیم ملی توپ زدم. هر چند احساس می‌کنم در اوج بهترین روزهای والیبال خود هستم ولی بهتر بود میدان را به جوان‌ترها بدهم. دیگر تیم ملی دستاورد خاصی برایم نداشت و به این نتیجه رسیدم که در همین ۳۰ سالگی از دنیای ملی بروم.

گویا ناراحتی‌ها و دلخوری هایی به وجود آمد که باعث خداحافظی شما شده است...

این روزها حال همه ما خوب نیست ولی با این حال والیبال را دوست دارم و سعی می‌کنم در لیگ و همراهی با تیم‌های خوب و در حوزه‌های دیگری مثل مدیریت و آکادمی‌ها در کنار این رشته بمانم. برای والیبال بانوان هم آرزوی پیشرفت دارم حتی اگر نباشم.

در جایی شنیده بودیم فدراسیون تصمیم دارد جوانگرایی را پیشه کند، این عامل رفتن شما نبوده است؟

البته بی‌دلیل هم نیست. هر چند من خودم هم سنی ندارم و در اوج پختگی قرار دارم.

خیلی مدال نقره والیبال را بزرگ نکردید؟

مدالی که آوردیم بزرگ بود. از این قبیل بازی‌ها خیلی انجام دادیم. ما نتیجه سال‌ها زحمت خود را گرفتیم اما به نظرم در کاپ آسیا بهتر می‌توانستیم نتیجه بگیریم.

یعنی هفتمی کاپ آسیا نتیجه ایده‌آلی نبود؟

خانم کمپدلی شناخت خوبی از ما نداشت، درخواست فدراسیون بر این بود که جوانگرایی کند؛ پس دنبال نتیجه نبودند اما با این حال ما در اوج پختگی می‌توانستیم حداقل چهارمی را داشته باشیم.

به نظر خیلی از علاقه‌مندان، فدراسیون در هیچ زمانی سرمربیان خوبی را برای تیم ملی انتخاب نکرده است‌؛ نظر خود شما چیست؟

در کل بحث ایرانی و خارجی نیست. والیبال ما از تعویض سالانه مربیان ضربه می‌خورد. حداقل دو تا سه سال مربی را باید حفظ کرد. در سال اول هر مربی آزمون و خطا دارد ولی ما حتی این فرصت را به او نمی‌دهیم.

سرعت رشد والیبال ما کُند نیست؟

بازیکنان ملی زیر نظر مربیان خوبی کار کرده‌اند اما با این حال تکنیک‌های ایده‌آلی ندارند. کمپدلی فقط ۴ ماه فرصت گذاشت تا اصلاح تکنیک انجام دهد. بی‌تعارف تکنیک‌های ایرانی‌ها خوب نیست چون در آکادمی و آموزشگاه‌ها به‌طور صحیح انجام نمی‌دهند. هر مربی به سبک خود کار می‌کند.

لژیونرهای زیادی را هم از دست داده‌ایم.

لژیونر شدن خیلی خوب است. من خودم یک‌سال بیرون از ایران بازی کردم و پول بیشتری هم گرفتم. البته نمی‌دانم چرا در عرض این مدت کوتاه لژیونرها کم شدند چون می‌توانست به تیم ملی خیلی کمک باشد. به‌طور مثال مائده برهانی الان به یک بازیکن شش‌دانگ تبدیل شده و از لحاظ فنی ارتقا پیدا کرده است.

پس چرا کاپیتانی را از او گرفتند؟

نمی‌دانم، هیچ ربطی به بحث فنی نداشت.

حالا از شرایط فصل جدید لیگ صحبت کنید.

فصل جاری هم مانند سال گذشته است و ۸ تیمی هستند با همان داستان‌های همیشگی. چهار تیم قدرتمند و چهار تیمی که حتی مبلغ قراردادهای بازیکنان را پرداخت نمی‌کنند اما خوشبختانه تیم سریک یا در یک جمله بهتر خانواده سریک یک خانواده قدرتمند است که با تصمیم بزرگ سردار آزمون تیمداری را آغاز کرد. او به‌نحواحسن برای تیم کار می‌کند. به دنبال پخش مستقیم بازی‌ها هم هست.

شنیده‌ایم پاداش‌های خوبی هم تقدیم بازیکنان بابت بردهایتان کرده‌اند.

بله، او با این کار نشان می‌دهد همیشه حواسش به تیم سریک هست. به قول او تیمداری نمی‌کند مگر اینکه به بهترین شکل حمایت کند.

گنبد هواداران والیبال بسیاری دارد. درست است؟

خانواده آزمون بسیار شناخته شده و محجوب هستند. آنها ما را همانند خانواده خود می‌دانند. از نظر مردم هم باید گفت گنبدی‌ها عاشق والیبال هستند و مسلماً در صورت صدور مجوز حضور تماشاگران از سوی فدراسیون، سالن مسابقه پر خواهد شد. انگار تمام تفریحات گنبدی‌ها والیبال است. خیلی پیگیرند. همه ما بازیکنان نیز برای آنها دلی بازی می‌کنیم.

به عنوان کاپیتان تیم سریک چه قولی به سردار آزمون دادید؟

قول فینال را دادم تا سردار کنار ما باشد.

انتهای پیام/