الکساندر لوپز، مربی دروازهبانهای تیم ملی و یکی از ۹دستیار کیروش در پیامی نوشت: «یک جامجهانی دیگر با تیم ملی ایران مثل جامجهانی۲۰۱۸ را تجربه کردیم. البته ما اگر در بازی آخر کمی خوششانستر بودیم و اگر برخی از جزئیات را در دقایق پایانی میتوانستیم رعایت کنیم، امکان داشت به گل برسیم؛ گلی که بدونشک خنده روی لبان ما میآورد و رؤیای رسیدن به مرحله یکهشتم نهایی را محقق میساخت. به هرحال، ما بهخاطر انجام تعهدمان و جنگندگی فوقالعاده بازیکنانمان خدا را شکر میکنیم؛ بازیکنانی که دنیا را به هیجان درآوردند. بهخاطر قدرتی که از خودمان نشان دادیم و همچنین پیروزی فراموشنشدنی مقابل ولز در بازی دوم بسیار خوشحالیم.ما زمانی خودمان را نشان دادیم که کمتر کسی ما را باور داشت.»
اگر قرار باشد این جملات را در بهترین و محترمانهترین حالت ممکن تفسیر کنیم، باید از تعبیر «نمک روی زخم» بهره ببریم. ایران جامجهانی را با ۲شکست در برابر ۲حریف حیثیتی پشت سر گذاشت. تیم ملی در مقابل انگلیس نمایشی چنان ضعیف ارائه داد که تا سالها از حافظه مردم ایران پاک نخواهد شد؛ مسابقهای که از همان دقیقه اول برای تیم ملی تبدیل به یک کابوس بزرگ شد و کیروش به ناچار در توجیه آن گفت: «این یک جلسه تمرینی برای ما بود. از اول هم روی بازی با انگلیس حساب نمیکردیم.» با این حال، طعنهآمیز است که آمریکا درست بهخاطر کسب یک امتیاز در برابر همین انگلیس به مرحله بعد صعود کرد! اینکه لوپز و شرکا به لطف اعتماد فدراسیون فوتبال ایران حضور در یک جامجهانی دیگر را تجربه کردند، حتما برای خودشان خوشایند است، اما تحقیر فوتبال ایران در کلام این مربی قابل پذیرش نیست. هیچیک از اعضای کادرفنی بابت نتایج عذر نخواستند و حالا مربی گلرهای تیم، از «خوشحالی بزرگ» سخن میگوید. آنهم درحالیکه ایران فقط در برابر حریف ضعیفی به نام ولز پیروز شد و البته مردم در تلویزیونهای خود، عملکرد سایر نمایندگان آسیا را در جامجهانی تماشا کردند.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/38492 |