علیرضا بیرانوند ستاره ملی‌پوش پرسپولیس معتقد است کارهای خیر فوتبالیست‌ها دیده نمی‌شود و هجمه‌ها علیه فوتبالیست‌ها غیرمنصفانه است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، علیرضا بیرانوند جام جهانی عجیبی را پشت سر گذاشت. در اولین بازی به شدیدترین شکل مصدوم شد و از بازی بیرون رفت و بعد از یک بازی غیبت دوباره به ترکیب تیم ملی برگشت. علیرضا انگیزه زیادی برای بازی در دومین جام جهانی خود داشت ولی شرایط برای او و تیم ملی طوری که می‌خواست پیش نرفت. بیرانوند که هنوز هم به دلیل شکستگی بینی با مشکلاتی روبرو است، در دربی برای اولین بار با گارد مخصوص بینی بازی کرد. با علیرضا در مورد سیر تا پیاز مصدومیتش، اتفاقاتی که در قطر افتاد، غیبت در بازی مقابل ولز، دیدار با آمریکا و حذف تیم ملی، جنجال‌های مربوط به حواله خودرو، دربی، رفتن لوکادیا و کلی موضوع دیگر گفت‌وگویی انجام دادیم. مصاحبه مفصل خبرورزشی را با گلر شماره یک پرسپولیس و تیم ملی در ادامه می‌خوانید.

می خواهم از جام جهانی و آن اتفاق تلخ شروع کنم. ماجرای برخوردت با مجید حسینی را خودت تعریف کن.

خب وقتی توپ روی دروازه ارسال شد نه من مجید را دیدم و نه او حواسش به من بود. هر دو برای زدن و دفع توپ رفته بودیم که آن برخورد شکل گرفت. ناخواسته بود و کسی هم مقصر این ماجرا نبود. در فوتبال از این اتفاقات می‌افتد و چیز عجیبی نبود. ما مقابل یکی از بهترین تیم‌های دنیا بازی می‌کردیم و در ابتدای بازی خیلی تحت فشار قرار داشتیم. وقتی به مجید خوردم انگار یک لحظه دنیا روی سرم خراب شد و حال بدی داشتم.

در ابتدا می‌خواستی به بازی ادامه دهی درست است؟

بله خب من خیلی انگیزه داشتم برای بازی کردن مقابل ستاره های انگلیس. نمی‌خواستم این فرصت را از دست بدهم. فکر می‌کردم با بخیه فوری می‌توانم به کار ادامه دهم و بازی کنم. حتی به نیمکت هم گفتم که می‌توانم بازی کنم. با این حال چند لحظه بعد دیگر توان ادامه دادن نداشتم. بینی من از دو ناحیه شکست ولی مشکل اصلی من مربوط به تنفس بود. نمی‌توانستم خوب نفس بکشم و دیگر مجبور شدم که از بازی بیرون بروم. حتی فکر می‌کنم تصاویرش هم هست که یک لحظه به احسان حاج‌صفی و روزبه چشمی گفتم دیگر نفسم بالا نمی‌آید. به هرحال قسمت این بود که تا پایان مقابل انگلیس بازی نکنم و زود تعویض شوم.

موقعی که از بازی بیرون رفتی کی‌روش با دست به سر خودش زد و مشخص بود که حضور تو چقدر برایش مهم است. حتی خیلی از بازیکنان مصاحبه کردند و گفتند بعد از مصدومیت تو روحیه تیم به شدت افت کرد!

من از همه رفقای خودم در تیم ملی و خیلی‌های دیگر که از ایران جویای حالم بودند، ممنونم. بچه‌ها به من لطف داشتند ولی واقعا نمی‌شود گفت که مصدومیت من دلیل باخت تیم ملی بود. حسینی هم خوب کار کرد و هرچه که داشت برای موفقیت تیم گذاشت. او روی گل‌های انگلیس مقصر نبود و هر کسی هم جای او درون دروازه قرار می‌گرفت، ممکن بود همین گل‌ها را دریافت کند.

یادم می‌آید بعد از بازی با انگلیس وقتی با تو صحبت کردم گفتی که می‌خواهی در بازی مقابل ولز هم به میدان بروی. حتی دنبال محافظ مخصوص بودی که مشکلی پیش نیاید. چه شد که مجوز بازی برای تو صادر نشد؟

خب وقتی گزارش پزشکی در بازی با انگلیس برای ناظران پزشکی فیفا ارسال شد، در آن گزارش نوشته بودند که احتمال ضربه به سر و خطر ضربه مغزی وجود دارد. به همین دلیل هم ما توانستیم تعویض ششم را انجام دهیم. به همین خاطر ناظران فیفا اعلام کردند چون خطر وجود دارد یک هفته باید استراحت کنم و اجازه بازی مقابل ولز را هم ندادند. حتی در فاصله بعد از بازی مقابل انگلیس تا ولز هر روز من را به بیمارستان می‌بردند تا وضعیتم را بررسی کنند و آزمایشات لازم را انجام دهند.

بعد از مصدومیت و رفتن به بیمارستان از نتیجه بازی مقابل انگلیس باخبر بودی؟

بعد از رفتن به بیمارستان دنبال تلویزیون می‌گشتم تا ببینم بازی چند چند است. تا گل چهارم انگلیس را می‌دانستم و از نتیجه خبر داشتم ولی نتیجه نهایی را بعدا و وقتی به هتل برگشتم متوجه شدم. واقعا اعصابم به هم ریخت وقتی از نتیجه باخبر شدم. از یک طرف مصدومیت شدید و از طرف دیگر باخت تیم ملی باعث شد تا شرایط روحی خوبی نداشته باشم.

بعد از برد مقابل ولز همه به صعود امیدوار شدند و خیلی‌ها از قبل از بازی مقابل آمریکا حرف از بازی مقابل هلند در مرحله یک‌هشتم نهایی می‌زدند. چه شد که نتوانستیم نمایش مقابل ولز را در بازی با آمریکا تکرار کنیم؟

خب شرایط هر بازی متفاوت است. ما در بازی با ولز نیاز به برد داشتیم و خیلی خوب فشار آوردیم. در دیدار مقابل آمریکا من فکر می‌کنم فشار زیادی روی تیم ملی بود و استرس بچه‌ها زیاد بود. به نوعی فکر می‌کردیم می‌توانیم حداقل یک مساوی بگیریم و صعود کنیم. واقعا حیف شد که این فرصت طلایی را از دست دادیم و شرمنده مردم ایران شدیم. شاید باورتان نشود ولی من هنوز هم حذف تیم ملی را باور نمی‌کنم و خیلی حسرت بازی مقابل آمریکا را می‌خورم.

بعد از بازی با آمریکا می‌گفتند تو به خاطر ترس از مصدومیت از دروازه بیرون نیامدی و پولیشیچ دروازه ما را باز کرد.

اصلا چنین حرفی صحت ندارد. اگر می‌ترسیدم که بازی نمی‌کردم. من کاملا آماده بازی مقابل آمریکا بودم. وقتی آن‌ها به سرعت پشت مدافعان ما صاحب توپ شدند و خیلی سریع توپ به دهانه دروازه آمد و  من نمی‌توانستم از دروازه بیرون بیایم و روی گل آمریکا مقصر نبودم. من حتی پیش خودم گفتم که در این بازی فکر می‌کنم دماغ ندارم و هر اتفاقی هم بیفتد مهم نیست. تنها چیزی که برای من اهمیت داشت، صعود تیم ملی بود. اگر باز هم در بازی مقابل آمریکا بینی‌ام آسیب می‌دید و می‌شکست، باز هم مهم نبود چون صعود تیم ملی به هر نوع مصدومیتی می‌ارزید.

چه شد در آن بازی از گارد مخصوص بینی استفاده نکردی؟

واقعیت این است که اصلا با آن راحت نبودم و اذیتم می‌کرد. حتی در دید هم مشکل داشتم و نمی‌توانستم با آن محافظ بازی کنم.

با محافظ جدیدت که در دربی استفاده کردی ، راحتی؟

آره خداراشکر خیلی بهتر از قبلی است. دید خوبی دارم و با آن راحت هستم. حالا فکر می‌کنم چند هفته دیگر بینی‌ام جوش می‌خورد و کم‌کم می‌توانم بدون محافظ هم بازی کنم.

یعنی کلا بیخیال جراحی شدی؟

بیخیال نشدم. من حتی می‌خواستم بعد از بازگشت به ایران جراحی کنم. با این حال هم دربی را از دست می‌دادم و هم حدود یک‌ماه نمی‌توانستم برای پرسپولیس بازی کنم. می‌خواستم در این شرایط حساس به تیمم کمک کنم. اگر شرایط به خوبی پیش برود، دماغم جوش بخورد و دوباره آسیب نبینم، سعی می‌کنم فعلا عمل نکنم و آن را به بعد از پایان فصل و یا حتی پایان دوران فوتبالم موکول کنم.

تا چند سالگی می خواهی به بازی کردن ادامه دهی؟

دنبال خداحافظی من از فوتبال هستی؟ (با خنده) من حداقل تا ۴۰ سالگی می‌خواهم بازی کنم. خیالت راحت حداقل تا ۲ جام جهانی دیگر هم بازی می‌کنم و بعد از آن شاید به خداحافظی فکر کنم.

بعد از دربی گفتی برای جراحی بینی پول نمی‌دهی. چرا پزشکان باید بدون دریافت هزینه بینی تو را جراحی کنند؟

چون هرکسی دماغ من را عمل کند، در کارنامه‌اش ثبت می شود و برای آن پزشک یک رزومه قوی به حساب می‌آید. ضمن این‌که هر پزشکی که بخواهد بینی من را عمل کند باید به من پول هم بدهد. به هرحال دماغ من خاص است و شاید عمل کردن این دماغ در گینس هم ثبت شود. (با خنده)

در مورد ماندن یا جدایی کی‌روش چه صحبتی داری؟

ماندن یا جدایی کی‌روش دست من نیست. من یک بازیکن و یک سرباز برای تیم ملی هستم و همیشه دوست دارم بهترین‌ها برای تیم ملی کشورم اتفاق بیفتد. این مسائل از حیطه وظایف بازیکنان خارج است و مدیران فدراسیون باید تصمیم بگیرند. از ته دلم امیدوارم هرچه خیر است برای تیم ملی کشورم اتفاق بیفتد و بتوانیم در تورنمنت بعدی با نتایج خوبمان دل مردم را شاد کنیم.

موضوع پاداش به ملی‌پوشان و گرفتن حواله خودرو حسابی جنجال به پا کرد. در این خصوص توضیح بده.

من نمی‌دانم این همه حاشیه برای چیست. داستان حواله برای صعود به جام جهانی بوده است. یک قولی به ما دادند ولی هنوز عملی نشده است. اصلا به ما حواله ندادند. همین الان از آقای نبی یا هر کسی که گفته بازیکنان حواله گرفتند، بپرسید که ببینم کدام حواله‌ای را به ما دادند؟ قرار بود قبل از جام جهانی این حواله‌ها را بدهند و باز هم دم بازیکنان گرم که تا الان حرفی نزدند. آقای سجادی گفته بود درست می‌شود اما نشد و کسی هم اعتراض نمی‌کند. تنها پاداشی که به ما دادند برای بازی با ولز بود که ۱۵هزار دلار پاداش گرفتیم. از این پول هم  قبل از بازی با آمریکا بیش از ۶میلیارد تومان را برای یک خیریه نذر کرده بودیم که مردم را خوشحال کنیم و کمکی کرده باشیم. این ۱۵هزار دلار از جیب دولت نبود و مال پاداشی بود که از ای‌اف‌سی و فیفا رسیده بود. این تمام ماجرا بود ولی یک عده قصد داشتند به ما هجمه وارد کنند. خیلی از بازیکنان تیم ملی اهل کارهای خیر هستند ولی رسانه‌ای نمی‌شود. متاسفانه این کارهای خیر کمتر دیده می‌شود ولی مثلا یک پاداش ۱۵هزار دلاری برای برد در جام جهانی حسابی بولد می‌شود.

در مورد دربی هم صحبت کن.

اول باید بگویم جای هواداران خیلی خالی بود و امیدوارم به زودی شاهد حضور هواداران در ورزشگاه باشیم. در مورد بازی که فکر می‌کنم دیدار جذابی شد و کیفیت فنی بالایی هم داشت. واقعا خوب بازی کردیم و می‌توانستیم بازی را ببریم. با این حال روی دو صحنه غافلگیر شدیم و بازی برده را با باخت عوض کردیم. خیلی ناراحت بودم وقتی عقب افتادیم و باید هر طور که بود گل می‌زدیم. خوشحالم که این اتفاق افتاد و بازنده نشدیم. در صورتی‌که باز هم می‌گویم فوتبال بسیار خوبی بازی کردیم و شایسته ۳ امتیاز بودیم.

با تساوی در دربی صدرنشینی خودتان را حفظ کردید. به نظرت این پرسپولیس در پایان فصل قهرمان می‌شود؟

خب هدف ما از ابتدای فصل کسب قهرمانی بوده و تا لحظه آخر هم برای رسیدن به جام قهرمانی تلاش می‌کنیم. کار راحت نیست چون رقبای قدری داریم و به نظرم لیگ امسال ما سخت است. بازی‌های زیادی تا پایان فصل مانده و من قول می‌دهم تمام تمرکز و انرژی خودمان را می‌گذاریم تا قهرمانی را به هواداران هدیه دهیم.

در مورد رفتن لوکادیا نظرت چیست؟

واقعیت این است که ما خودمان هم شوکه شدیم که او رفت. نمی‌دانم دلیلش چه بوده ولی به هرحال این تصمیم را گرفت. من به شخصه نمی‌دانم پیشنهاد بهتری گرفته و یا دلیل دیگری داشته، ولی با این حال این اتفاق رخ داد و لوکادیا رفت. با این حال اتفاقی است که دیگر رخ داده و ما نمی‌توانیم برای رفتن یک بازیکن زانوی غم بغل بگیریم و غصه بخوریم. پرسپولیس تیم بزرگی است و بازیکنان بزرگی دارد. لوکادیا فوتبالیست خوب و گلزنی بود ولی ما در دربی هم دیدیم که بازیکنان دیگر تیم هم عالی هستند. تیم خوبی داریم و با قدرت به کارمان ادامه می‌دهیم. در دربی ثابت کردیم که بدون لوکادیا هم می‌تواتیم مدعی قهرمانی باشیم . ضمن این‌که کادرفنی و باشگاه هم قطعا برنامه‌ای برای جانشین او دارند و امیدوارم اتفاق خوبی بیفتد.

انتهای پیام/