زمان‌هایی بوده که آسیب‌دیدگی داشتید اما باز هم تمرین می‌کردید و به مسابقه می‌رفتید. دلیل این اتفاق چه بود؟
عکس‌العملی که مردم نسبت به ما ورزشکاران دارند، چه بعد از مسابقات و چه کلا در طول زندگی روزمره، همیشه به ما انگیزه دوچندان داده است. به همین خاطر با تمام مشقات راه خودمان را ادامه می‌دهیم و خستگی را فراموش می‌کنیم.
فکر می‌کنید چه کسانی در موفقیت شما تأثیرگذار بوده‌اند؟
بیشتر کسانی که با من همراه بودند؛ خانواده‌ام، مربیانم و کسانی که در کنارم بودند. این افراد کمک کردند تا بتوانم به این سطح از رشد فکری برسم. همواره گفته‌ام کسانی که در اطرافم بودند خیلی در این راه حمایتم کردند و مرا به جلو هُل دادند. جدا از همه این‌ها همیشه فعل «می‌خواهم» را برای خودم صرف کرده بودم!
برای آرزوهای‌تان سقفی هم قائل می‌شوید؟
به نظرم آدم برای آرزوها و هدف‌هایش نباید سقفی تعیین کند؛ اگر سقفی تعیین کند به همان محدود می‌شود. اگر آرزوهای‌مان حد و سقفی نداشته باشد، به جاهایی خواهیم رسید که هیچ‌وقت تصورش را نمی‌کردیم.
چه چیزی در زندگی روزمره هیجان‌زده‌تان می‌کند؟
قطعاً دیدن دخترم. وقتی به خانه می‌روم، از دیدن لبخندی که دخترم به من می‌زند و علاقه‌ای که در چشمانش پیداست، واقعا هیجان‌زده می‌شوم و خستگی از تنم درمی‌رود.
از دخترتان برای ما تعریف کنید.
دخترم عشق باباشه، فقط همین.
آیا تا به حال در مسابقه‌ای دچار چالش و کشمکش با خودتان شده‌اید؟
بله! در مسابقات المپیک ریو، با توجه به مصدومیتی که داشتم، چالش و کشمکش درونی‌ام بیشتر بود.
از علاقه‌تان به موسیقی و از دوستی‌تان با گروه سون بگویید.
علاقه‌ام به موسیقی پاپ نسبت به سایر موسیقی‌ها بیشتر است. خب! با برخی از فعالان و هنرمندان حوزه موسیقی کمابیش ارتباط دارم مثلا از گروه سون با آقای قنادی رابطه خوبی دارم. البته با محمد علیزاده رابطه‌ام صمیمی‌تر است.
اهل مطالعه هم هستید آقای سلیمی؟
بیشتر در حوزه تاریخ مطالعه می‌کنم. البته زیباترین کتابی هم که تا به حال مطالعه کردم، نهج‌البلاغه بوده است. نهج‌البلاغه حس بسیار خوبی به من می‌دهد.
نظرتان در مورد فضای مجازی چیست؟
فضای مجازی هم فرصت است و هم تهدید. باید از فرصت‌هایش بیشتر استفاده کرد اما اگر خیلی آلوده آن بشویم، به تهدیدی برای ما تبدیل می‌شود.
به‌نظر شما چطور یک ورزشکار جاودانه می‌شود؟
مدال‌های یک ورزشکار تنها بخشی از زندگی اوست اما مرام، منش و مردم‌داری اوست که باعث می‌شود جاودانه شود و همچنین حضور همیشگی‌اش در بین مردم.
آیا تا به حال احساس ناامیدی کرده‌اید؟
روزی که آسیب دیدم، همه‌چیز را تمام‌شده به‌حساب آوردم و واقعا از این‌که بخواهم دوباره به مسابقات المپیک بروم، ناامید بودم ولی خدا را شکر چون کادر خیلی قوی در کنارم بود، باعث شد این ناامیدی از ذهنم بیرون برود. همین تبدیل به فرصت شد و در نهایت موفق شدم در بازی‌های المپیک ریو حضور پیدا کنم.
جذابیت کدام وزنه‌بردار از همه برای شما بیشتر است؟
ایلیای قزاق، وزنه زدنش متفاوت است. در هر مسابقه‌ای حضور داشته مدال طلا کسب کرده است.
به ورزش‌های دیگر علاقه دارید؟
بسکتبال را خیلی دوست دارم و مسابقات NBA را دنبال می‌کنم. فوتبال اروپا و بازهای تیم بارسلونا نیز برایم جذابیت زیادی دارد.
یکی از صحنه‌های به‌جامانده از شما برای ما مردم مربوط به بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ریو است که به‌خاطر ناداوری اشک از چشمان‌تان جاری شد.
هنوز هم وقتی یاد آن رقابت‌ها می‌افتم ناراحت می‌شوم. اگر بگویم سه برابر سایر مسابقات زحمت کشیدم و تمرین کردم، اغراق نکردم. با آسیب‌دیدگی شدیدی که داشتم به‌رغم این‌که دکترهای معالجم گفته بودند به این مسابقات نمی‌رسم، ولی خیلی تلاش کردم تا بتوانم در آن حضور داشته باشم. با این همه انتظار نداشتم به این شکل ناداوری شود. هنوز هم که هنوز است وقتی اتفاقات را در ذهنم مرور می‌کنم، قلبم فشرده می‌شود.
شما طرفدار پرسپولیس هستید اما بارها از شما شنیده‌ایم که می‌گویید طرفدار تیم نساجی مازندران هستید. چرا؟
طرفدار تیم همشهری خودم، یعنی نساجی هستم. بعد از قراردادی که با پرسپولیس بستم خیلی‌ها فکر کردند پرسپولیسی هستم اما واقعا قرمز و آبی برایم فرقی ندارد.
رابطه‌تان با هنر هفتم چگونه است؟
اهل فیلم دیدن هستم اما صبر می‌کنم وقتی CDهای فیلم‌ها آمد، بروم و فیلم موردعلاقه‌ام را بخرم. بنابراین بیشتر اهل سینمای خانگی هستم (خنده).
مهم‌ترین خواسته‌ای که همیشه از خداوند دارید، چیست؟
از خدا می‌خواهم همیشه کمکم کند تا شرمنده مردم نباشم و پیش چشم دیگران بی‌آبرو نشوم. آرزویم این است که همیشه عزت و محبوبیت داشته باشم و خاطره خوبی از خودم در اذهان باقی بگذارم.
صمیمی‌ترین و مورد اعتمادترین دوست‌تان چه‌کسی است؟
همسرم.
بهترین اتفاق زندگی‌تان چه بود؟
بهترین اتفاق زندگی‌ام تولد دخترم بود. همین لحظاتی را که هم‌اکنون در آن به‌سر می‌برم، به‌خاطر وجود دخترم خیلی دوست دارم. برای دخترم برنامه‌های متفاوتی دارم. می‌خواهم به دخترم کمک کنم تا بتواند در آینده راهی که دوست دارد را انتخاب کند. اعتقادی به این‌که به زور بچه را باید درس‌خوان یا ورزشکار کرد، ندارم. فرد باید خودش به رشته‌ای علاقه‌مند باشد.
انتهای پیام/
| لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/39297 |