مهاجم دوست‌داشتنی رمی‌ها به تیم‌ملی ایران نزدیک شده است. بررسی گذشته او نشان می‌دهد ریسک حضور در ایران، شاید شکست بزرگی را رقم بزند. البته اگر اوضاع بر وفق مراد سرمربی سابق سویا باشد، او می تواند یوزها را به موفقیت نزدیک کند. اما سابقه او کدام سرنوشت را محتمل می‌داند؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، امیرمحمد سلیمانی: وینچنزو مونتلا برای هواداران ایرانی آاس رم و سمپدوریا ستاره ای فراموش نشدنی است. او در سال 2008 کفش هایش را آویخت و تصمیم گرفت خیلی سریع روی نیمکت بنشیند. هدایت تیم های پایه گرگ های پایتخت ایتالیا، مونتلا را آماده کرد تا پا به سری آ بگذارد و این اتفاق با پوشیدن کت تیم نخست مردان آاس رم برای او رقم خورد. تجربه نخستین فصل حضور او در ورزشگاه المپیک رم، چندان دلچسب نبود. او در سری آ رتبه ای بهتر از ششم کسب نکرد و در لیگ قهرمانان اروپا هم با شکست مقابل شاختار دونتسک، در همان مرحله یک هشتم نهایی راهی خانه شد. در پایان فصل 11-2010، مونتلا از رم اخراج شد و صندلی او به لوییز انریکه رسید.

مثل همه فوتبالیست هایی که پس از حضور روی نیمکت یک تیم بزرگ با شکست مواجه می شوند، وینچنزو تصمیم گرفت به کاتانیا سفر کند. او در باشگاه سیسیلی، رتبه یازدهم لیگ را به ارمغان آورد اما در مرحله چهارم جام حذفی ایتالیا توسط تیم نوارا حذف شد.با این حال عملکرد شجاعانه مونتلا در کاتانیا، چشم های مدیران باشگاه فیورنتینا را به سمت او چرخاند و دو طرف خیلی زود به توافق رسیدند. مونتلا با فسخ قرارداد دو ساله اش با کاتانیا، پس از یک سال حضور در سیسیل راهی فلورانس شد. او در باشگاه جدیدش با بحران عجیبی مواجه شد، 17 بازیکن فیورنتینا این تیم را به مقصد تیم های جدید ترک کرده بودند و همه رسانه ها از فشار کاری مونتلا می نوشتند. در نخستین سال حضور مونتلا در فیورنتینا و در آخرین هفته سری آ، بنفش ها سهمیه لیگ قهرمانان اروپای فصل بعد را به آث میلان واگذار کردند. آن ها در شرایطی به جایگاه چهارم لیگ دست پیدا کرده بودند که فصل قبل آن را با رتبه سیزدهم به سرانجام رسانده بودند. در فصل دوم حضور او در فلورانس، بنفش ها در جام حذفی پیشرفت کردند اما شکست 1-3 مقابل ناپولی، مونتلا را باز هم از قهرمانی محروم کرد. او در فصل دوم هم جایگاهی بهتر از چهارمی لیگ کسب نکرد تا باز هم راهی لیگ اروپا شود. اما سومین و آخرین فصل حضور او در فیورنتینا، هنوز هم بهترین سال مربیگری او شناخته می شود. سرمربی سابق رم و کاتانیا که به نظر نمی رسید حرف خاصی برای گفتن داشته باشد، فیورنتینا را به نیمه نهایی یورو لیگ رساند. اما آن ها در نیمه نهایی سطح دوم مسابقات قهرمانی اروپا با دو شکست مقابل سویا از صعود به فینال بازماندند. شاید وینچنزو در آن روز ها فکرش را هم نمی کرد روزی دوباره به سانچز پیسخوان بازگردد و این بار روی نیمکت سویا بنشیند. اتفاقی که در آخرین روز های فصل 15-2014 به واقعیت نزدیک تر شد. چرا که فیورنتینا برای سومین سال به جایگاه چهارمی لیگ قناعت کرده بود و این رویه تکراری، برای هنرمندان فلورانس بیش از حد خسته کننده به حساب می آمد. نیمه نهایی آن فصل بخش تلخ خاطرات مونتلا نام گرفت. او در نیمه نهایی کوپاایتالیا بازنده اعلام شد و نتوانسته بود در سه سال هیچ افتخاری برای فیورنتینا کسب کند. 

مونتلا نمی خواست بیکار باشد و کسب تجربه را به هر چیزی ترجیح می داد. چند روز پس از اخراج از فلورانس، او روی نیمکت سمپدوریا نشست و تا امروز، بدترین آمار دوران مربیگری اش را در این باشگاه ثبت کرده است. او در سمپدوریا 27 بازی را هدایت کرد که 15 بار شکست خورد. با این حال تلاش های او برای ماندن سمپدوریا در سری آ جواب داد. اوضاع عجیب آث میلان در آن روز ها، مونتلا را یکی از معدود گزینه های در دسترس روسونری نامیده بود و باشگاه میلانی هم خیلی سریع او را به سن سیرو فراخواند. میلانی ها برای جذب مونتلا هزینه زیادی کردند. پانصد هزار یورو حق فسخ او را به سمپدوریا پرداختند و سالانه 2.3 میلیون یورو حقوق هم برای مونتلا تعیین شد. او در آخرین روز های سال 2016، میلان را پس از پنج سال به یک عنوان قهرمانی (قهرمانی سوپرجام ایتالیا) رساند. هر چند میلان در نخستین فصل حضور او به جایگاه ششم سری آ دست پیدا کرد اما هدیه ارزشمند او به روسونری در فصل دوم حضورش رقم خورد. جایی که میلان پس از سه سال به رقابت های اروپایی یوفا راه پیدا کرد. عملکرد قابل قبول او در میلان، قرارداد او را تا سال 2019 تمدید کرد و بودجه ای 200 میلیون یورویی در اختیار او قرار داد. اما ادامه فصل برای مرد ایتالیایی ناامیدکننده بود؛ تنها شش پیروزی در 14 رقابت ابتدایی لیگ، مونتلا را برای سومین بار از نیمکت یک تیم فوتبال اخراج کرد.

با وجود نتایج سینوسی سرمربی سابق میلان، هنوز هم تیم هایی بودند که خواهان جذب او باشند. در شرایطی که او می توانست سالانه بیش از چهار میلیون یورو از روسونری دریافت کند، به پیشنهاد های جدید فکر می کرد. سویا که پس از خروج اونای امری، هنوز جانشین مناسبی برای تیم نخست شهر سویل پیدا نکرده بود، وینچنزو را به اسپانیا دعوت کرد. سرمربی سابق کاتانیا به جز حضوری کوتاه در فولام، هرگز پایش را برای تجربه های فوتبالی خارج از ایتالیا نگذاشته بود و تحمل فضای فوتبال اسپانیا برای مرد ایتالیایی سخت به نظر می رسید. قرارداد تا سال 2019 او در میلان به سرانجام نرسید و این تاریخ پایان قرارداد مونتلا در سویا تعیین شد. سویا در کمتر از یک فصل هدایت مونتلا، در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا توسط بایرن مونیخ حذف شد. البته که آن ها برای نخستین بار در تاریخشان با مونتلا به این مرحله لیگ قهرمانان اروپا صعود کرده بودند. شکست تحقیرآمیز 0-5 مقابل بارسلونا در فینال کوپادل‌ری، حکم اخراج مونتلا را برای چهارمین بار (دو بار پیاپی در یک سال) هم امضا کرد تا سرمربی ایتالیایی از 28 آوریل 2018 تا امروز بیکار باشد.

کارنامه مونتلا در تیم های مختلف بدون حاشیه های خارج از زمین هم نبوده است. او که معمولا با سبک ١-١-٥-٣ و ٤-٢-٤ تیم هایش را به درون زمین می فرستد، همیشه جنجال های خاصی هم با بازیکنانش داشته است. بعضی بازیکنان میلان به سبک تمرینات او اعتراض داشتند. مونتلا کمتر هدایت یک تیم درجه یک را برعهده گرفته و سابقه کار با هیچ ستاره ای را ندارد. در فضای فوتبال ایران که جنجال ها همیشه حرف مهمی برای گفتن دارند، شاید مونتلا گزینه ای منطقی نباشد. او برای حقوقی بیش از یک میلیون یورو در سال از فدراسیون فوتبال ایران مهلت گرفته و اگر پیشنهاد تیم ملی ایران را بپذیرد، برای نخستین بار هدایت یک تیم ملی را برعهده گرفته است. قبول هدایت تیم های فوتبال در آسیا، هرگز اولویت سرمربی های خواهان پیشرفت اروپایی نبوده و شاید پذیرفتن هدایت تیم نخست فوتبال آسیا برای مونتلا کت گشادی باشد که پنجمین نامه اخراج او را به دستش بسپارد.

انتهای پیام/