شروع ماجرای سامان و ایران به سال ۹۶ برمی‌گردد. در شهریور ۱۳۹۶ توسط کارلوس کی‌روش به تیم ملی ایران دعوت شد.
او که از سوی تیم ملی سوئد نیز دعوت شده بود سرانجام اصرارهای کارلوس کی‌روش را پذیرفت و وارد تیم ملی فوتبال ایران شد. شاید ۳۴ بازی ملی و آن هم در شرایطی که در بسیاری از آنها یار تعویضی بوده چندان آمار دلخواه قدوس در این سال‌ها نبوده باشد.
او در فیفادی فروردین ماه و همچنین مسابقات کافا پس از حضور قلعه‌نویی در ایران غایب بود اما بازگشتش نکته مهم لیست جدید سرمربی تیم ملی بود. او پس از کار با کی‌روش، ویلموتس و دوران کم‌فروغ شاگردی اسکوچیچ حالا بازیکن تیم قلعه‌نویی می‌شود. البته شاید یکی از بهترین بازی‌های ملی او در دوره اسکو و بازی با عراق در مقدماتی جام جهانی بود که منجر به صعدد ایران شد
او در خط هافبک و کنار هافبک دفاعی اصلی به عنوان هافبک طراح بازی خواهد کرد. مهره‌ای که می‌تواند با توجه به علاقه قلعه‌نویی و سبک ترکیب او بالاخره با پیراهن ایران در قامت یک ستاره باشد.
به نظر می‌رسد سامان این بار برای فیکس بودن به ایران می‌آید و انگیزه بالایی نیز برای این منظور دارد. هافبکی خلاق و با پختگی بیشتر از قبل که اگر بازی‌اش در تیم قلعه‌نویی بگیرد می‌تواند ستاره جام ملت‌ها ۲۰۲۳ باشد.
