بر پایه این گزارش، کودک نامبرده دارای بیماری کهیر حادّ بوده و غروب همان روز در ساعت ۱۶:۳۰ به همان درمانگاه (ابوریحان) مراجعه کرده و مورد طبابت دکتر کشیک (دکترای حرفهای!) قرار میگیرد.
دکتر کشیک پس از ویزیت این کودک بیمار، برای بیماری کهیر، سرم قندی نمکی، شربت سرماخوردگی، استامینوفن و ویتامین B کمپلکس، تجویز میکند. این در حالی است که در همان لحظة طبابتِ شخصِ به اصلاح طبیب، مادرِ کودک، با لحنی مؤدبانه، به دکتر پیشنهاد میدهد که در سرم تجویز شده، حداقل یک ضدّ حساسیّت وارد کنند که با واکنش تند و منفیِ دکتر! مواجه میشود.
کار فراتر این میرود و هنگامی که مادر این کودک، برای دریافت دارو به داروخانه شبانهروزی دکتر حسینی مراجعه میکند، متوجه میشود که متخصص داروخانه هم در تماس تلفنی با دکتر، بابت تجویز و اضافه نمودن یک ضدّ حساسیّت، با دکتر مشورت میکند که او هم با تعجب، با پاسخ منفیِ آقایِ طبیب! مواجه میشود.
پس از کمتر از ۱۲ ساعت از مراجعه اولِ این مادر و کودک به درمانگاه، آثار کهیر، مجدداً در صورت، دستوپای کودک نمایان میشود و مادر سراسیمه، در تماس تلفنی با ۱۱۵، از متخصص اورژانس، راهنمایی میخواهد. سپس والدینِ کودک، مجدداً در ساعت ۴:۳۰ بامداد، به درمانگاه ابوریحان مراجعه کرده و با توضیح اصل ماجرا، مورد واکنش تعجبانگیز دکتر شیفت و کارکنان این درمانگاه قرار گرفته و بلافاصله سرم ضدّ حساسیت و داروهای لازم به این کودک، تزریق شد.
اگر چه که به گفتة شواهد ماجرا، دکتر کشیک انسانی نسبتاً مؤدب بوده؛ اما متأسفانه از تخصّص خود برای ویزیت این بیمار، استفاده لازم را نبرده است؛ مویّد این مطلب، واکنش پزشک دوم و مسئولان درمانگاه بوده که همان جا گفتهاند: اگر در این نیمهشب، کودک را مجدداً برای درمان نمیآوردید، خطر خفگیِ در خواب، برای این کودکِ بیگناه، دور از انتظار نبود.
لازم است مسئولان دانشگاههای علوم پزشکی در قم و سراسر، دقّت لازم در بررسی صلاحیت پزشکان را داشته باشند تا خدایناکرده، مشکلاتی نظیر مورد مذکور پیش نیاید؛ در غیر این صورت ممکن است بهراحتی، مشکلات غیر قابل جبرانی مقابل دیدگان فرد خاطی قرار بگیرد که دیگر پشیمانی، هیچ سودی نخواهد داشت.
اسناد، نزد خبرگزاری محفوظ است.
لینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/47617 |