مدرسه قرآنی حضرت معصومه (س) قم این روزها پلمب شده و مراحل قضایی مختلفی در انتظار آن است؛ اما چرا این مدرسه که در منطقه پردیسان قم واقع است پلمب شد؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» به نقل از خبرگزاری ایرنا، فرمانده یگان حفاظت از اراضی اداره کل راه و شهرسازی قم در این زمینه اظهار کرد: زمین مورداستفاده این مجموعه از زمین‌های دولتی است و پس از طی‌شدن کلیه مراحل قانونی و با دستور قضایی، اقدامات قضایی برای رفع تصرف آن در حال انجام است.
سرهنگ امیر ابوطالبی دماوندی ادامه داد: پس از رأی قطعی دادگاه و صدور رأی نهایی در حال حاضر پرونده این پلاک از زمین‌های دولتی در مرحله خلع‌ید و قلع‌وقمع آن مکان است که به ترتیب حسب دستور دادستان و رئیس‌کل دادگستری قم و هماهنگی اجرای احکام به‌صورت مقطعی انجام می‌شود تا با کمترین چالش، ضمن خروج حاضران در این مجموعه، اقدامات مقتضی صورت گیرد.
وی با رد ادعای مدیر این خانه قرآنی، مبنی بر مالکیت این زمین، بیان کرد: این ادعا در چندین مرحله در مراجع قضایی بررسی شد که دادگاهی به عدم ملکیت توسط افراد حقیقی بوده است و این ادعای مدیر مدرسه که پلاک ذکر شده در حکم دادگاه با پلاک ساختمان احداث شده متفاوت است نیز رد شد و در صورت‌جلسه‌ای که توسط کلانتری محل تهیه شد و رفع ابهام شد و پلاک مکان این مجموعه همانی است که در حکم دادگاه آمده است.
وی افزود: حکم صادر شده در مورد خلع‌ید و قلع‌وقمع محل این مجموعه قطعی است و در مرحله اجرای احکام و جمع‌آوری خطوط آب و برق و گاز است و طی روزهای آتی با تأکید دادستان و رئیس‌کل دادگستری قم برای قلع‌وقمع اقدام شده و زمین را به‌صورت اصلی آن در خواهیم آورد.
وی تأکید کرد: زمین این مجموعه، قطعاً زمین دولتی است و حتی زمین فرهنگی نیز تعریف نشده است و سند آن به نام دولت است و اگر این‌طور نبود دعوای اداره کل راه و شهرسازی قم علیه مدیر مؤسسه قرآنی پذیرفته نمی‌شد.
مدیر مدرسه قرآنی حضرت معصومه (س) قم نیز در این باره گفت: زمین مدرسه را در سال ۸۶ در فراخوان اداره کل راه و شهرسازی قم برنده شدیم و مبلغ تعیین شده را نیز پرداخت کردیم و در نهایت یک قطعه زمین ۲ هکتاری در مجموعه یک هزارهکتاری شهرک دانشگاهی پردیسان به ما تحویل دادند که شروع به ساخت‌وساز کردیم.
محمدرضا وفایی افزود: از سال ۸۶ تا ۹۰ هیچ مسئله‌ای نبود و ما مشغول ساخت‌وساز بودیم و یک هزار و ۵۰۰ دانشجو داشتیم که در سال ۹۰ مدیریت راه و شهرسازی قم تغییر کرد و باتوجه‌به این که زمین همسایه ما یعنی یکی از دانشگاه‌های قم، با کمبود فضای آموزشی روبرو بود، طرح شکایتی را برای الحاق این زمین‌به‌زمین‌های آموزشی خود، در دادگاه مطرح نمود.
وی در ادامه گفت: در شکایت مطرح شده علت طرح شکایت، نداشتن پروانه شهرداری عنوان شد، ازاین‌رو ما به شهرداری مراجعه کردیم؛ چون تا آن موقع کسی از ما تقاضای پروانه نکرده بود و کارشناسان مربوطه شهرداری نیز در پاسخ به درخواست ما گفتند؛ چون زمین موردنظر خارج از محدوده شهری است، فعلاً نیازی به پروانه نیست.
وی ادامه داد: در آن سال دادگاه بدوی دادخواست مطرح شده را رد کرد و دادگاه تجدیدنظر نیز همین‌طور دادخواست را رد کرد.
وفایی افزود: در سال ۱۴۰۰ مدیریت راه و شهرسازی قم عوض شد و شکایت قلع‌وقمع را دادند که در دادگاه بدوی رد شد و دوباره شکایت دیگری مطرح کردند که دادگاه بدوی پذیرفت و عنوان کرد؛ چون مؤسسه ما پروانه ندارد باید زمین را پس بدهیم؛ ولی تجدیدنظر ابتدا رأی را رد کرد؛ ولی در تجدیدنظر گفته شد برای قلع‌وقمع باید شاکی اظهارنامه بدهد؛ لذا اداره راه و شهرسازی قم اظهارنامه داده و دوباره شکایت کردند و دادگاه تجدیدنظر رأی دادگاه بدوی را رد کرد که چرا مؤسسه ما پروانه ندارد درحالی‌که بحث پروانه دست ما نیست و باید شهرداری پروانه دهد و به این بهانه حکم قلع‌وقمع صادر شد.
وی ادامه داد: در همسایگی مدرسه ما مؤسسه‌هایی وجود دارد که پروانه ساخت ندارند؛ چون شهرداری به آن‌ها پروانه نمی‌دهد.
وی گفت: اکنون اداره کل راه و شهرسازی پیگیری کرده است که ملک را تخلیه کنیم و ما نیز دعوای متقابل در شعبات ۶، ۱۵ و ۱۶ دادگستری داریم و منتظر اجرای عدالت هستیم.






انتهای خبر /