ساکنان محلات مختلف قم، از مرکز شهر تا حومه، هر روز با استرس ناشی از چه زمانی برق میرود؟ در حال زندگی هستند. زندگی روزمرهای که با اختلال مواجه شده است شامل کار، تحصیل و حتی فعالیتهای سادهای مانند آشپزی و استراحت است. این قطعیها موجب میشود که افراد نتوانند به روزمرگیهای خود ادامه دهند و زمان زیادی را بلاتکلیف بمانند.
اما آنچه این وضعیت را غیرقابل تحملتر میکند، کاملاً غیرمنتظره و بدون کوچکترین اعلام قبلی یا برنامه زمانبندی شفاف بودن این قطعیهاست. مردم نه میدانند کی برق قطع میشود، نه میدانند چرا قطع میشود و نه میدانند کی برمیگردد. این بیخبری مطلق، عمق اضطراب و ناامیدی را دوچندان میکند.
کسبوکارهای کوچک، مغازهها و حتی مشاغل خانگی که حیاتشان به برق وابسته است با هر خاموشی نفسهای آخر را میکشند. یخچالهای فروشگاهها، مواد غذایی خانوارها، داروهای نیازمندان به نگهداری در یخچال، همه در معرض نابودی قرار میگیرند. سالمندان و بیماران در آپارتمانهای بلند، در تاریکی و گرمای طاقتسوز، با دشواری غیرقابل تصوری مواجه میشوند.
اما شاید دردناکتر از قطعی، قطع و وصل مکرر و ناگهانی برق باشد اتفاقی که شاید در یک روز چندین مرتبه تکرار شود. این نوسانات مانند سم مهلکی برای لوازم برقی خانگی عمل میکند. یخچالها، فریزرها، پمپهای آب، سیستمهای سرمایشی و گرمایشی، کامپیوترها، تلویزیونها و... قربانیان اصلی این بیثباتی هستند. هزینههای تعمیر یا تعویض این وسایل که گاه سر به میلیونها تومان میزند، بار مالی سنگین دیگری بر دوش شهروندانی است که از اساس درگیر مشکلات معیشتی هستند. این قطع و وصلها نه یک اتفاق نادر که چندین بار در طول یک روز تکرار میشود و هر بار ضربهای جدید به اقتصاد خانوار و اعصاب مردم وارد میآورد.
در اوج این بحران و نارضایتی عمومی، آنچه بر آتش خشم و یأس مردم قم میدمد، سکوت و عدم پاسخگویی مطلق اداره برق استان است. شهروندان معترض و پرسشگر برای دریافت کوچکترین توضیحی درباره علت قطعیها، مدت زمان احتمالی آن، یا حداقل یک عذرخواهی، به شمارههای تماس اعلام شده اداره برق متوسل میشوند. اما دریغ از یک پاسخ!
تلفنها یا بیجواب میمانند، یا خط اشغال است، یا پس از انتظارهای طولانی، نهایتاً قطع میشوند. این بیپاسخی، پیامی واضح دارد: گویا مسئولان اداره برق، نه خود را پاسخگو میدانند و نه دغدغهای برای رنج و خسارت مردم دارند. این رویه، احساس بیپناهی و رهاشدگی را در میان مردم عمیقتر میکند.
مردم قم، مردمی صبور و مقاوم هستند، اما این صبر در برابر قطعیهای بیامان برق و بیاعتنایی مسئولان، در حال به پایان رسیدن است. آنان نه از سر گزافهگویی که از سر اجبار و برای نجات جان، مال و حداقلهای زندگی خود فریاد میزنند و سئوال میکنند. چرا قطعی برق در قم اینقدر مکرر، طولانی و بدون کوچکترین اطلاعرسانی قبلی است؟ چه برنامهای برای جلوگیری از نوسانات مخرب برق و جبران خسارتهای وارده به لوازمخانگی وجود دارد؟ چرا اداره برق استان قم از پاسخگویی به شهروندان شانه خالی میکند؟
امروز شهروندان قمی انتظار دارند مسئولان اداره برق استان و مسئولان ارشد استانی بهصورت فوری و شفاف در خصوص علت قطعیها مکرر برق توضیحی ارائه دهند؛ برنامه زمانبندی قطعی برق را اعلام کنند؛ سیستم اطلاعرسانی فوری، دقیق و درست را از طریق پیامک، اپلیکیشن و سایت راهاندازی کنند؛ شبکه تلفنی اداره برق تقویت و پاسخگویی به شهروندان تبدیل به اولویت اول شود.
قم، شهری که قلب معنوی ایران است، امروز در تاریکی بیپاسخِ قطعی برق و بیمسئولیتی اداره مربوطه، نفسهایش به شماره افتاده است. آیا مسئولان اداره برق و استانی، شهامت پاسخگویی و اقدام فوری را خواهند داشت؟ امروز استاندار و نمایندگان مردم قم در مجلس کجا هستند؟ مردم قم، در انتظار پاسخی روشن و عملی، از تاریکی به روشنایی مینگرند.
حسین حیدری فعال رسانهلینک مطلب: | http://javaneparsi.ir/News/item/54762 |