شاید از شنیدن این حرف که کتاب‌هایی با پوست انسان جلد شده‌اند چندشتان بشود، اما به طور حتم تا اندازه‌ای هم کنجکاو می‌شوید که بدانید این کتاب‌ها چه هستند، برای چه منظوری تهیه شده‌اند و در کجا از آن‌ها نگهداری می‌شود.

داستان از این قرار است که خانمی به نام مری لینچ به دلیل ابتلا به بیماری باتریشین (باتریشین بیماری کرم گوشت خوک است) جان خود را از دست می‌دهد و تکه بزرگی از پوست بدن او در طول عملیات کالبد شکافی جدا شده و سال‌ها از آن نگهداری می‌شود. اما بعد‌ها به دلایلی تصمیم گرفته می‌شود با همین تکه پوست ۳ کتاب با موضوع تولد کودک را روکش کنند. این کتاب‌ها در حال حاضر در موزه ماتر در معرض دید عموم قرار گرفته است.

موزه ماتر از جمله مکان‌هایی است که هر کسی توان دیدنش را ندارد زیرا یکی از چندش‌آورترین موزه‌های جهان است.

این موزه بیش از هر کس دیگری، برای محققان دنیای زیست پزشکی جذابیت دارد و دنیای مملو از سرگرمی را برای آن دسته از افراد فراهم آورده است که حس کنجکاوی آمیخته با رگه‌هایی از شیطنت بیمارگونه دارند.

از بخش‌های متعدد موزه ماتر می‌توان به بخش نمونه‌های خیس اشاره کرد. این بخش موزه ماتر قسمت‌هایی از کالبد انسان که در شیشه‌های مملو از فرمالدهید نگهداری می‌شوند را به نمایش گذاشته است.

موزه ماتر پس از اهدای مجموعه شگفت‌انگیز و نادر توماس دنت ماتر به کالج طب فیلادلفیا در سال ۱۸۶۳ درایالت پنسیلوانیا و مرکز شهر فیلادلفیا با هدف کمک به آموزش و تحقیقات پزشکی راه‌ندازی شد.

برش‌هایی از مغز نابغه‌ی معروف جهان «آلبرت اینشتین» در موزه ماتر نگهداری می‌شود.

از مشهورترین اشیایی که در غرفه‌های موزه ماتر قرار گرفته‌اند، می‌توان به برش‌هایی از مغز آلبرت اینشتین، بخشی از حنجره آبراهام لینکلن، مجموعه جمجمه‌های هرتل، مهره‌های سوم، چهارم و پنجم ستون فقرات جان ویلکس بوث (کسی که آبراهام لینکلن را ترور کرد)، بانوی صابونی، تومور آرواره گروور کلیولند (یکی از رئیس جمهور‌های سابق آمریکا)، اسکلت هری ایستلک (فردی که بافت‌های بدنش به تدریج تبدیل به بافت استخوانی شدند)، دیوار چشم و مجموعه شوالیه جکسن اشاره کرد.

مجموعه جمجمه‌های هِرتل (Hyrtl)

این مجموعه‌ی تماشایی و جالب توجه از نزدیک ۱۳۹ جمجمه‌ی انسان تشکیل شده است که به کالبد شناس وینی “ژوزف هِرتل” (Joseph Hyrtl) تعلق داشته‌اند. متخصصی که تمام عمر خود را صرف مطالعه‌ی جمعیت قفقازی‌های اروپا کرد. او می‌خواست نشان دهد که برخلاف تئوری‌های موجود، تنوع در آناتومی جمجمه در یک نژاد قابل مشاهده است. هر جمجمه روی دیوار آویخته شده و با جزئیاتی دقیق پیرامون سن فرد، نژاد و علت مرگ معرفی و تشریح شده است. این شرح کامل توسط خود هِرتل آماده و جمع آوری شده است.

کبد دوقلوهای سیامی

“چَنگ و اینگ بانکر” (Chang & Eng Bunker)، دوقلوهای به هم چسبیده‌ی تایلندی- آمریکایی بودند که در سال ۱۸۱۱ متولد شده و در ۱۸۷۴ فوت کردند. آنها از ناحیه‌ی استخوان جناغ سینه به هم چسبیده و دارای یک کبد مشترک بودند. از طرف دیگر، جدا از این به هم پیوستگی، آنها هر کدام از نظر ساختار بدنی، یک مرد بالغ و مستقل بودند. دوقلوها هر کدام زندگی جداگانه داشته و اتفاقا با دو خواهر ازدواج کردند. چنگ صاحب ۱۱ فرزند شد در حالی که اینگ تنها ده فرزند داشت. پس از مرگ آنها این کبد مشترک در موزه‌ی ماتر به نمایش گذاشته شده است.

جنین دو سر

این جنین که در میان ظرف فرمالدهید قرار گرفته از بدنی واحد اما دارای دو سر برخوردار است. این دو سر به نام‌های جیم و جو (Jim & Joe) شناخته می‌شوند.

بانوی صابونی

این جسد که در پی نبش قبری در سال ۱۸۷۵ به دست آمده، به نام بانوی صابونی خوانده می‌شود آن هم به علت بقایای عجیب باقی مانده از جسد که حالتی شبیه به موم و صابون دارد. ظاهرا اجسادی که دارای چربی زیاد بدنی هستند، پس از مرگ به ندرت دچار چنین وضعیتی می‌شوند. وضعیتی که طی آن بدن به واسطه در هم شکستن چربی که به نام “چربی لاشه” (Adipocere) شناخته می‌شود، حالتی مومی به خود می‌گیرد.