در گفتگو با قم فردا مطرح شد؛
فرش قم کالای ارزشمند بازارهای جهانی
کارشناس صنعت فرش گفت: با سرمایه‌گذاری روی برندسازی، فناوری و آموزش، می‌توان سهم فرش قم در بازار جهانی را تا ۵ درصد افزایش داد زیرا فرش قم در بازارهای لوکس جهانی طرفداران خاص خود را دارد.
شهاب درویش در گفتگو با خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» با اشاره به سهم صنعت فرش قم در تولید ناخالص داخلی استان اظهار داشت: بر اساس برآوردهای غیررسمی، این صنعت حدود ۱۰ الی ۱۵ درصد از اشتغال استان را به خود اختصاص داده است، به‌ویژه در مناطق روستایی؛ ارزش اقتصادی سالانه آن نیز حدود ۲۰ الی ۳۰ میلیون دلار تخمین زده می‌شود که عمدتاً از طریق فروش داخلی و صادرات محدود حاصل می‌شود.
وی با اشاره به وجه تمایز فرش قم نسبت به سایر مناطق ایران مانند کاشان یا تبریز گفت: فرش قم باوجود سه ویژگی منحصربه‌فرد شامل طرح‌های مینیاتوری و ظریف با تأثیرپذیری از هنرهای اسلامی، ثبات بیشتر رنگ‌های گیاهی و طبیعی و تراکم بالای گره که اغلب بالای ۵۰ گره در هر اینچ هستند و کیفیت را افزایش می‌دهد شناخته می‌شود باعث شده فرش قم در بازارهای لوکس جهانی طرفداران خاص خود را داشته باشد.
کارشناس صنعت فرش با اشاره به کاهش نیروی کار ماهر در صنعت فرش قم بیان داشت: در صنعت فرش قرش کاهش ۴۰ درصدی بافندگان ماهر در دهه اخیر را شاهد بوده‌ایم؛ اما با ایجاد مدرسه‌های تخصصی فرش‌بافی با حمایت دولت و بخش خصوصی، پرداخت دستمزدهای رقابتی و بیمه بافندگان و استفاده از تکنولوژی‌های کمکی مانند دارهای عمودی برای کاهش فشار فیزیکی روی بافندگان می‌توان این کمبود را رفع کرد.
وی با اشاره به نقش تحریم‌ها در صادرات فرش قم ابراز داشت: تحریم‌ها در صادرات فرش قم دو تأثیر عمده داشته‌اند؛ محدودیت در نقل و انتقال مالی که خریداران خارجی اغلب در پرداخت پول به مشکل برمی‌خورند و کاهش ارتباط با بازارهای جهانی به نحوی که در نمایشگاه‌های بین‌المللی مانند دوموفر آلمان دیگر شاهد حضور فعال تولیدکنندگان قمی نیستند.
درویش با اشاره به تأثیر سیاست‌های دولت بر رونق این صنعت افزود: متأسفانه سیاست‌های حمایتی دولت پراکنده و کوتاه‌مدت بوده‌اند؛ مثلاً معافیت مالیاتی پنج ساله برای کارگاه‌های فرش‌بافی مفید بود، اما تمدید نشد؛ پیشنهاد ما تصویب قانون جامع حمایت از صنایع‌دستی با تضمین حداقل ۱۰ سال حمایت است.
وی با اشاره به اینکه چرا فرش ماشینی قم نتوانسته با فرش دستباف رقابت کند، گفت: فرش ماشینی قم به دلیل نبود زیرساخت‌های صنعتی قوی در مقایسه با مشهد یا یزد و تمرکز سنتی بر کیفیت دستباف، رشد نکرده است؛ جالب اینجاست که برخی کارگاه‌ها از طرح‌های فرش دستباف قم در تولید فرش ماشینی استفاده می‌کنند، اما برندسازی نشده است.
کارشناس صنعت فرش با اشاره به آینده صنعت فرش قم را در ۱۰ سال آینده ابراز داشت: در این مورد دو سناریو وجود دارد؛ اگر حمایت‌ها ادامه نیابد، ممکن است فرش قم به یک کالای موزه‌ای تبدیل شود؛ اما اگر با سرمایه‌گذاری روی برندسازی، فناوری و آموزش، می‌توان سهم بازار جهانی را تا ۵ درصد افزایش داد؛ کلید موفقیت، همکاری بین بخش دولتی، خصوصی و هنرمندان محلی است.
خبرنگار: محمدعلی رجبی
انتهای خبر/150
وی با اشاره به وجه تمایز فرش قم نسبت به سایر مناطق ایران مانند کاشان یا تبریز گفت: فرش قم باوجود سه ویژگی منحصربه‌فرد شامل طرح‌های مینیاتوری و ظریف با تأثیرپذیری از هنرهای اسلامی، ثبات بیشتر رنگ‌های گیاهی و طبیعی و تراکم بالای گره که اغلب بالای ۵۰ گره در هر اینچ هستند و کیفیت را افزایش می‌دهد شناخته می‌شود باعث شده فرش قم در بازارهای لوکس جهانی طرفداران خاص خود را داشته باشد.
کارشناس صنعت فرش با اشاره به کاهش نیروی کار ماهر در صنعت فرش قم بیان داشت: در صنعت فرش قرش کاهش ۴۰ درصدی بافندگان ماهر در دهه اخیر را شاهد بوده‌ایم؛ اما با ایجاد مدرسه‌های تخصصی فرش‌بافی با حمایت دولت و بخش خصوصی، پرداخت دستمزدهای رقابتی و بیمه بافندگان و استفاده از تکنولوژی‌های کمکی مانند دارهای عمودی برای کاهش فشار فیزیکی روی بافندگان می‌توان این کمبود را رفع کرد.
وی با اشاره به نقش تحریم‌ها در صادرات فرش قم ابراز داشت: تحریم‌ها در صادرات فرش قم دو تأثیر عمده داشته‌اند؛ محدودیت در نقل و انتقال مالی که خریداران خارجی اغلب در پرداخت پول به مشکل برمی‌خورند و کاهش ارتباط با بازارهای جهانی به نحوی که در نمایشگاه‌های بین‌المللی مانند دوموفر آلمان دیگر شاهد حضور فعال تولیدکنندگان قمی نیستند.
درویش با اشاره به تأثیر سیاست‌های دولت بر رونق این صنعت افزود: متأسفانه سیاست‌های حمایتی دولت پراکنده و کوتاه‌مدت بوده‌اند؛ مثلاً معافیت مالیاتی پنج ساله برای کارگاه‌های فرش‌بافی مفید بود، اما تمدید نشد؛ پیشنهاد ما تصویب قانون جامع حمایت از صنایع‌دستی با تضمین حداقل ۱۰ سال حمایت است.
وی با اشاره به اینکه چرا فرش ماشینی قم نتوانسته با فرش دستباف رقابت کند، گفت: فرش ماشینی قم به دلیل نبود زیرساخت‌های صنعتی قوی در مقایسه با مشهد یا یزد و تمرکز سنتی بر کیفیت دستباف، رشد نکرده است؛ جالب اینجاست که برخی کارگاه‌ها از طرح‌های فرش دستباف قم در تولید فرش ماشینی استفاده می‌کنند، اما برندسازی نشده است.
کارشناس صنعت فرش با اشاره به آینده صنعت فرش قم را در ۱۰ سال آینده ابراز داشت: در این مورد دو سناریو وجود دارد؛ اگر حمایت‌ها ادامه نیابد، ممکن است فرش قم به یک کالای موزه‌ای تبدیل شود؛ اما اگر با سرمایه‌گذاری روی برندسازی، فناوری و آموزش، می‌توان سهم بازار جهانی را تا ۵ درصد افزایش داد؛ کلید موفقیت، همکاری بین بخش دولتی، خصوصی و هنرمندان محلی است.
خبرنگار: محمدعلی رجبی
انتهای خبر/150
نظرات شما