در حکمت ۱۲۸ نهج‌البلاغه:
امام علی (ع) در حکمت ۱۲۸ نهج‌البلاغه توصیه‌ای بهداشتی به مسلمانان کرده است.
در حکمت ۱۲۶ نهج‌البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۲۶ نهج‌البلاغه به تشریح تعجب از این شش گروه پرداخته است.
در حکمت ۱۲۱ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۲۱ نهج‌البلاغه امام علی (ع) به تشریح لذت زودگذر و رنج باقی پرداخته است.
در حکمت ۱۲۵ نهج‌البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۲۵ نهج‌البلاغه به تشریح موارد شناخت اسلام پرداخته است.
در حکمت ۱۲۴ نهج‌البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۲۴ نهج‌البلاغه به بیان تفاوت غیرت در زن و مرد پرداخته است.
در حکمت ۱۱۵ نهج‌البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۱۵ نهج‌البلاغه به توجه به فانی بودن دنیا پرداخته است.
در حکمت ۱۲۲ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۲۱ نهج‌البلاغه امام علی (ع) به نکوهش غفلت از مرگ پرداخته است.
در حکمت ۱۱۴ نهج‌البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۱۴ نهج‌البلاغه به تشریح ملاک خوش‌بینی و بدبینی به مردم پرداخته است.
در حکمت ۱۱۹ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۱۹ نهج‌البلاغه امام علی (ع) به دنیا شناسی پراخت است.
در حکمت ۱۱۳ نهج‌البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۱۳ نهج‌البلاغه به تشریح ارزشهای انسان ساز پرداخته است.
در حکمت ۱۱۸ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۱۸ نهج‌البلاغه امام علی (ع) به همگان توصیه کردند که فرصت‌ها را غنیمت بشمارند.
در حکمت ۱۱۶ نهج‌البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۱۶ نهج‌البلاغه مؤمنان را نسبت به آزمایش‌های الهی هشدار داد.
در حکمت ۱۱۷ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۱۷ نهج‌البلاغه به نکوهش افراط و تفریط اشاره شده است.
در حکمت ۱۱۲ نهج البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۱۲ نهج‌البلاغه به تشریح سختی های دوستی اهل بیت پرداخته است.
در حکمت ۱۱۱ نهج البلاغه آمده است؛
امام علی (ع) در حکمت ۱۱۱ نهج‌البلاغه به تشریح حب امیرالمؤمنین پرداخته است.
در حکمت ۱۰۹ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۰۹ نهج‌البلاغه به دوری اهل بیت از افراط و تفریط اشاره شده است.
در حکمت ۱۰۸ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۰۸ نهج‌البلاغه امام علی علیه‌السلام به جلوگیری از افراط و تفریط قلب تأکید کرده‌اند.
در حکمت ۱۰۶ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۰۶ نهج‌البلاغه به آثار دین‌گریزی و تبعات آن اشاره شده است.
در حکمت ۱۰۷ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۰۷ نهج‌البلاغه امام علی (ع) به علل سقوط عالمان بى‌عمل پرداخته است.
در حکمت ۱۰۳ نهج‌البلاغه آمده است؛
در حکمت ۱۰۳ نهج‌البلاغه به تضاد حب دنیا و آخرت طلبی اشاره شده است.
