چگونه جدایی را برای کودکانمان آسان کنیم؟

 از همین رو دکتر معصومه طاهری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی ما با اشاره به دغدغه‌های این روزهای والدین برای شروع سال تحصیلی، اظهار داشت: یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های والدین در این روزها، گریه و بی‌قراری کودک در روزهای اول مدرسه است که باید گفت این اضطراب از کجا ناشی می‌شود.

 وی ادامه داد: در درجه اول باید بدانیم که اضطراب جدایی یک مرحله کاملاً طبیعی از رشد عاطفی کودک است. این اضطراب، معمولاً بین ۸ تا ۱۴ ماهگی شروع می‌شود و در مقاطعی مثل شروع مهدکودک یا مدرسه دوباره ظهور می‌کند.

 کارشناس ارشد روان‌شناسی افزود: ریشه این اضطراب در «ترس از ناشناخته‌ها» و وابستگی عاطفی به والدین، به ویژه مادر است. کودک نمی‌داند در محیط جدید چه اتفاقی می‌افتد، آیا امن است و آیا دوباره والدینش برمی‌گردند یا خیر.

 وی بیان کرد: بهترین راهکار «آماده‌سازی پیش‌رونده» است. چند روز و حتی چند هفته قبل از مدرسه، برنامه‌های را اجرا کنید.

 طاهری اضافه کرد: برنامه اول بازی نقش مدرسه است؛ یعنی در خانه نقش معلم و شاگرد را بازی کنید. کیف را آماده کنید، زنگ‌تفریح داشته باشید و یک خداحافظی کوتاه را تمرین کنید.

 وی ادامه داد: برنامه بعدی بازدید از محیط مدرسه است. اگر ممکن است، چند بار با کودک به حیاط مدرسه بروید در کلاس قدم بزنید و فضای آنجا را برایش به مکانی آشنا تبدیل کنید.

 متخصص گفتاردرمانی عنوان کرد: از برنامه‌های دیگر می‌تواند داستان‌سرایی مثبت باشد؛ یعنی از خاطرات خوب مدرسه خودتان، دوستی‌های تازه و بازی در زنگ‌تفریح برایش بگویید. کتاب‌های داستانی که موضوع شروع مدرسه را دارند، برایش بخوانید.

 وی در ادامه به لحظه خداحافظی واقعی در زمان شروع مدرسه اشاره کرد و گفت: در این لحظه سه قانون طلایی داریم که باید رعایت شود. اولاً مثبت و قاطع باشید؛ چهره شما باید آرام و مطمئن باشد. اگر شما مضطرب باشید، کودک شما اضطراب را حس می‌کند. با اطمینان به او بگویید: «می‌دانم که امروز روز خوبی خواهی داشت. بعدازظهر حتماً میام دنبالت».

 طاهری ادامه داد: ثانیاً خداحافظی را طولانی نکنید؛ یک بوسه و یک در آغوش گرفتن کوتاه کافی است. هرچه خداحافظی طولانی‌تر شود، جدایی سخت‌تر می‌شود. از روش معروف «پاره‌کردن چسب» استفاده نکنید! یعنی بدون خداحافظی ناپدید نشوید. این کار به اعتماد کودک خدشه وارد می‌کند.

 وی تصریح کرد: ثالثاً قابل‌اعتماد باشید؛ اگر قول داده‌اید سر ساعت خاصی او را برمی‌دارید، حتماً سروقت آنجا باشید. این موضوع به کودک اطمینان می‌دهد که شما حتماً برمی‌گردید.

 کارشناس ارشد روان‌شناسی به وابستگی برخی کودکان به عروسک و یا وسیله خاص دیگر اشاره کرد و گفت: به این وسایل «اشیا انتقالی» می‌گوییم. این وسیله، چون بوی خانه و والدین را دارد، پل امنیت بین خانه و محیط جدید عمل می‌کند. بهتر است والدین با معلم کودک هماهنگ کنند که آیا اجازه دارد این وسیله، مثلاً در کیفش باشد یا فقط در زمان‌های خاصی از آن استفاده کند. این شیء کوچک می‌تواند به شکل باورنکردنی اضطراب کودک را کاهش دهد.

 وی خاطرنشان کرد: معلم در روزهای اول، نقش نجات‌بخش را دارد و والدین می‌توانند با همکاری معلم در زمینه کاهش ترس کودک اقدامات مؤثری را انجام دهند همچنین بعد از مدرسه بجای سرزنش کودک که «چرا گریه کردی؟» یا «کی اذیتت کرد؟» بپرسید: «امروز چی برات جالب بود؟» یا «با چی بازی کردی؟» تا مدرسه برای کودک لذت‌بخش شود.