وصیت نامه سردار
بِسم الله الرّحمنِ الرَّحیم اَلحَمدُللهِ رَبِّ العالَمین، وَ صَلَی الله عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَ عَلَىٰ آلِهِ آل الله
اللّٰهُمَّ فاطِرَ السَّمٰواتِ وَ الْأَرْضِ، عالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ الرَّحْمٰنَ الرَّحِیمَ، إِنِّی أَعْهَدُ إِلَیْکَ أَنِّی أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ، وَ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لَارَیْبَ فِیها، وَ أَنَّ اللّٰهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ، وَ أَنَّ الْحِسابَ حَقٌّ، وَ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ، وَ أَنَّ مَا وُعِدَ فِیها مِنَ النَّعِیمِ مِنَ الْمَأْکَلِ وَ الْمَشْرَبِ وَ النِّکاحِ حَقٌّ، وَ أَنَّ النَّارَ حَقٌّ، وَ أَنَّ الْإِیمانَ حَقٌّ، وَ أَنَّ الدِّینَ کَما وَصَفَ، وَ أَنَّ الْإِسْلامَ کَما شَرَعَ، وَ أَنَّ الْقَوْلَ کَما قالَ، وَأَنَّ الْقُرْآنَ کَما أَنْزَلَ؛ وَأَنَّ اللّٰهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِینُ، وَأَنِّی أَعْهَدُ إِلَیْکَ فِی دارِ الدُّنْیا أَنِّی رَضِیتُ بِکَ رَبّاً، وَ بِالاِْسْلامِ دِیناً، وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نَبِیّاً، وَ بِعَلِیٍّ وَ لِیّاً،(و بالحسن(ع) اماما و بالحسین(ع) اماما و به علی ابن الحسین اماما و بمحمدبن علی(ع) اماما و بجعفربن محمد(ع) اماما و بموسی بن جعفر اماما و بعلی بن موسی(ع) اماما و بمحمد بن علی(ع) اماما و بعلی بن محمد(ع) اماما و بحسن بن علی(ع) اماما و به حجه ابن الحسن العسکری عجل الله فرجه الشریف اماما و ولیا) وَ بِالْقُرْآنِ کِتاباً، وَأَنَّ أَهْلَ بَیْتِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ السَّلامُ أَئِمَّتِی. اللّٰهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی عِنْدَ شِدَّتِی، وَرَجائِی عِنْدَ کُرْبَتِی، وَعُدَّتِی عِنْدَ الْأُمُورِ الَّتِی تَنْزِلُ بِی، وَأَنْتَ وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی، وَ إِلٰهِی وَإِلٰهُ آبائِی، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَلَا تَکِلْنِی إِلىٰ نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً، وَ آنِسْ فِی قَبْرِی وَحْشَتِی، وَ اجْعَلْ لِی عِنْدَکَ عَهْداً یَوْمَ أَلْقاکَ مَنْشُوراً. یا رَبِ العالَمین.
و اما این سطور وصیت نامه اینجانب بنده گناهکار خدای رحمان رحیم، سید محمد حسین زاده حجازی است که امید فراوان به رحمت و بخشش خدای غفار و رئوف دارم و از کارهای ناشایست و گناهان خود از حضرتش ملتمسانه عذر می خواهم. خدای کریمی که در این دنیا همه اسباب سعادت و خدمت را برایمان و برای من فراهم ساخت بخصوص در مقطعی به این بنده حقیر هستی بخشید و اذن ورود و حضور در این دنیا داد که حوادث مهمی رخ داد. دوران مجد و عظمت و پیروزی‌های شگرف اسلام و شکست های پی در پی دشمنان اسلام در آن رخ داد و من شاهد بودم و به لطف و عنایت بیکران او در برخی صحنه ها و عرصه ها توفیق حضور یافتم، برچیده شدن بساط نظام شاهنشاهی و پیروزی و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی و رهبری امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) و بعد از آن زعامت و رهبری عبد صالح خدا و خلف صالح امام خمینی(ره) یعنی مقام معظم رهبری حضرت آیه الله العظمی خامنه ای (مدظله)، بیداری اسلامی و شکست روز افزون ابرقدرت‌ها، خدا را شکر می کنم که این همه نعمت و کرامت و مزید لطف را شاهد بوده ام و می دانم که اینها سرآغاز پیروزی‌های بزرگ تر و نمایان شدن عظمت اسلام است و ان شاالله آیندگان آنرا بیشتر خواهند دید انتظار دارم که قدر آن را بدانند و خدای ناکرده ناسپاسی نکنند و از اینکه با شهدای عزیز و بزرگانی همراه بوده ام بسیار خرسندم ولی بسیار تاسف خورده و می خورم که چرا از غافله شهدا جا مانده ام و از خدا خواسته و می خواهم که همه لطف و فضل و کرمش را بر من تمام کند و لایق شهادتم نماید و اگر اینچنین کند بزرگترین تاج افتخار و سعادت را بر این بنده حقیر سرپا تقصیر ارزانی داشته است و این از فضل او دور نیست.
به برادران و خواهران ایمانی سفارش می کنم که راه امام و شهدا را طی کنند و مطیع ولایت فقیه باشند تا از انحراف و خطا مصون بمانند و از قافله شهدا و سعادتمندان عقب نمانند.
به فرزندان و اهل خود سفارش می کنم که به یاد خدا باشند و برای خدا باشند. مراقبت لازم در اعمال و آداب دینی و شرعی و وظایف سیاسی داشته باشند تا چون من احساس خسارت نکنند. مهمترین چیز از وظایف دینی نماز است و انجام واجبات و ترک محرمات، هرکه این دو را مواظبت کند و بر آنها مراقبت نماید خداوند بر انجام مستحبات و ترک مکروه هم موفق خواهد شد.
و اما از همگان عاجزانه می خواهم که مرا حلال کنند. از همسر خوب و مهربانم از فرزندانم از مادر بزرگوار و عزیزم از همه اقوام و دوستانم از همکاران از ابتدا تا پایان عمر که با آنها احتمالا تندی کرده ام یا حقوق انها را رعایت نکرده ام یا مرتکب خلافی از قبیل غیبت و … شده ام خواهش می کنم مرا حلال کنند زیرا دستم خالی است. من از هیچ کس از برادران و خواهران ایمانی چیزی به دل نگرفته ام و از همگان نیز استدعا می کنم مرا ببخشند همگان را به خدا می سپارم.
و اما در مورد محل دفن؛
اگر شهید شدم و دعایم مستجاب شد در گلستان شهدا اصفهان مرا به خاک بسپارید و اگر از این توفیق باز ماندم چنانچه اجازه بدهند در گلستان شهدا اصفهان و اگر با مقررات سازگار نباشد و یا اجازه ندهند هرجا که خانواده نظر داشته باشند بلامانع است البته قم هم خوبست.
وصی اینجانب برادر بزرگوارم حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا مجید حجازی و همسر و فرزندانم هستند.
در مورد مسائل مالی در صفحه پیوست موارد را نوشته ام، همچنین در دفتر حساب های مالی موارد مذکور است.
اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْکَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ. أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ تَوَفَّنی مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنی بِالصَّالِحینَ.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
بنده عاصی و عبد مذنب
سید محمد حجازی
90/12/5
نظرات شما