تشدید جنگ تجاری چین و آمریکا/ ایران با کمک چشم بادامی‌ها تحریم‌ها را دور می‌زند

در قبال آن چینی ها نیز بیکار ننشسته اند و اعلام کرده اند قصد اعمال تعرفه های بیشتری را بر صادرات کالاها از ایالات متحده دارند و به زودی کالاهایی با ارزش 60 میلیارد دلار دستخوش این جنگ فرسایشی خواهد شد، علاوه بر این چینی ها تعرفه بر کالاهای بخش کشاورزی را افزایش و از سلطه خود بر عناصر خاکی کمیاب و مواد معدنی که در قطعات الکترونیک استفاده می شود بهره برده و قصد دارند صادرات آن به آمریکا را قطع کنند.

فارغ از اقدامات چین در قبال آمریکا، آن چه که بسیاری از کارشناسان این کشور را نگران کرده تحریم های نفتی است، به طوری که آنها هرگز تصور نمی کردند ممکن است روزی شاهد این باشند که جلوی تأمین نفت مورد نیاز این کشور از خارج گرفته شود، اما اکنون برخی از تحلیلگران و مدیران صنعت نفت چین اظهار می‌کنند که چین باید برای بدترین سناریوی ممکن که به دلیل یک اختلاف تجاری طولانی ممکن است بر تأمین نفت این کشور تأثیر بگذارد، آماده شود.

چین اکنون از بدترین منظر ممکن مانند آنچه آمریکا در قبال ایران انجام داد به تأمین نفت خود نگاه می‌کند. مسلماً چین اکنون بیش از گذشته معتقد است که تحریم‌های مشابه آمریکا علیه یک کشور ممکن است برای خودش هم اتفاق بیافتد.

مدیران صنعت نفت چین اظهار کردند که صنعت نفت این کشور در صورت وخامت بیشتر جنگ تجاری، باید یک برنامه اضطراری تهیه کند. همچنین مدیران چینی تاکید کرده‌اند که چین باید تلاش کند به خودکفایی در تأمین انرژی دست پیدا کند.

با وخیم شدن صنعت نفت چین به نظر می رسد روابط تجاری خود را با دیگر شرکای تجاری و کشورهای تامین کننده نفت خود تقویت بخشد، بدون هیچ شکی یکی از بهترین کشورها برای تحقق این امر جمهوری اسلامی ایران می باشد که اولا بیش از یک پنجم صادرات و وارداتش با چین است و دوما همیشه دشمن آمریکا محسوب شده و به لحاظ مقابله با تحریم های همه جانبه می تواند الگویی برای چشم بادامی ها باشد.

اما آن چه که در این بین از اهمیت وافری برخوردار است رابطه ایران با چین قبل از برجام و بعد از بی نتیجه شدن برجام می باشد، به طوری که قبل از برجام چین سهم گسترده تری در بازار ایران داشت و بسیاری از شرکتهای چینی در پروژه های تجاری ایران در زمینه های مختلف سرمایه گذاری می کردند و حتی با وجود تحریم کشورهای غربی بیشترین میزان نفت را از کشورمان خریداری و بانکی نیز برای آسان شدن تبادلات مالی با ایران تاسیس کرده بودند.

با این حال پس از توافق برجام به یکباره مسئولین کشور نگاه به اروپا را به چین ترجیح داده و با وجود تمایل شدید بخش دولتی و خصوصی چین به همکاری با ایران بسیاری از روابط تجاری با چین به حاشیه رفت، اما بلافاصله پس از لغو برجام توسط آمریکا و خروج شرکتها اروپایی، مسئولین کشور به سمت این کشور متمایل شدند.

به همین دلیل بسیاری از مسئولین بلندپایه کشور از جمله رئیس جمهور و رئیس مجلس شورای اسلامی، رئیس بانک مرکزی، وزیر اقتصاد و چند تن از وزرای دیگر در ماههای گذشته جهت توسعه روابط تجاری به چین رفتند تا بار دیگر روابط خوب این دو کشور از سر گیرد. 

نفت خام مهمترین قلم تجاری میان دو کشور است. به همین دلیل نیز ادامه خرید نفت خام ایران توسط پکن نشانگر رویکرد چین نسبت به توافق هسته ای بدون آمریکا و واکنشی نسبت به فشارهای واشنگتن خواهد بود. ایران نزدیک به ٨٠ درصد از نفت خود را به کشورهای آسیایی می ‌فروشد و پکن نیز بزرگترین خریدار نفت خام ایران است. 

از طرف دیگر مشتریان دیگر نفت ایران همچون هند، ژاپن و کره جنوبی روابط نزدیکی با آمریکا داشته و نمی توانند در مقابل فشارهای تحریمی آمریکا مقابله کنند، به همین دلیل به نظر می رسد ایران باید از تمام ابزارهای خود جهت ارتباط نفتی با چین استفاده کند و از این فرصت تاریخی با توجه به جنگ تجاری چین و آمریکا و تحریم قریب الوقوع چین از خرید نفت آمریکا بزرگترین بهره را ببرد. 

هر چند که بسیاری از کارشناسان معتقدند ایران باید استراتژی و دیپلماسی واحدی و بلندمدتی برای روابط تجاری و مسائل اقتصادی خود در سطح بین المللی اتخاذ کند تا بتواند در شرایط مقتضی بهترین عملکرد را داشته باشد.